از سیاق برمى ‏آید که مسلمانان از آیه ‏سوره آل عمران که ایشان را نهى مى ‏کرد از ربا منتهى نشده بودند و از ربا خوارى دست بر نداشته بودند و بلکه تا اندازه ‏اى هم چنان در بینشان معمول بود، لذا خداى سبحان در این سوره نیز براى بار دوم به آنان دستور مى ‏دهد که از ربا خوارى دست بردارند و آنچه از ربا که در ذمه بدهکاران مانده است نگرفته و مطالبه ننمایند. [ نظرات / امتیازها ]

این آیه مؤمنین را مخاطب قرار داده است و به آنان دستور مى ‏دهد که از خدا بپرهیزند. این مطلب را به عنوان زمینه‏ چینى مى ‏آورد تا دنبالش بفرماید: «وَ ذَرُوا ما بَقِیَ مِنَ الرِّبا ...». یعنى آنچه از ربا که نزد بدهکاران مانده است را صرفنظر کنید. از این بیان چنین به دست مى ‏آید که بعضى مؤمنین در عهد نزول این آیات هنوز ربا مى ‏گرفتند و بقایایى از ربا از بدهکاران خود طلب داشته ‏اند لذا مى ‏فرماید: «از آنچه مانده صرفنظر کنید». سپس آنان را تهدید نموده است و مى ‏فرماید: «فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ».

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

وقتى خداى تعالى آیه «الَّذِینَ یَأْکُلُونَ الرِّبا ...» را نازل کرد، خالد بن ولید که نزد رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) نشسته بود برخاست و عرضه داشت: «یا رسول اللَّه، پدرم در ثقیف طلبکاری هایى از مردم بابت ربا داشت و به من وصیت کرد که آن ها را بگیرم (آیا بگیرم یا نه)» در پاسخ وى این آیه نازل شد: «وَ ذَرُوا ما بَقِیَ مِنَ الرِّبا ...».

علامه طباطبابی: قریب به این معنا را صاحب مجمع البیان (ج 1 ص 392) از حضرت باقر (علیه السلام) روایت کرده است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

آیه «وَ ذَرُوا ما بَقِیَ مِنَ الرِّبا» درباره بقیه ربایى نازل شد که عباس و خالد بن ولید که با هم شریک بودند از قبیله بنى عمرو بن عمیر که شاخه ‏اى از ثقیف بودند طلب داشتند و در روزگارى که اسلام آمد، این ها اموال بسیار زیادى از ربا جمع کرده بودند. خداى تعالى این آیه را نازل کرد و به دنبالش رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمودند: «هر ربایى که قبل از اسلام و در جاهلیت گرفته شده و بقیه ‏اى از آن مانده است، دیگر پرداختش لازم نیست و اولین ربایى که من باطل مى ‏کنم و مى ‏بخشم، رباى عباس بن عبد المطلب است. هر خونى که در جاهلیت ریخته شده است، قصاص آن در اسلام برداشته شده است و اولین خونى را که من مى ‏بخشم، خون ربیعة بن حارث بن عبد المطلب است که در بنى لیس شیر خورده است و پرورش یافته بود و هذیل او را بکشت».

علامه طباطبایی: نقل این روایت را صاحب الدر المنثور (ج 1 ص 366) به ابن جریر و ابن منذر و ابن ابى حاتم نسبت داده است که از سدى روایت کرده ‏اند با این تفاوت که در روایت این سه نفر آمده است که آیه شریفه درباره عباس بن عبد المطلب و مردى از بنى مغیره نازل شده است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

الف - رباخوارى تعادل اقتصادى را در جامعه ها به هم مى زند و ثروتها را در یک قطب اجتماع جمع مى کند زیرا جمعى بر اثر آن فقط سود مى برند و زیانهاى اقتصادى همه متوجه جمعى دیگر مى گردد و اگر مى شنویم فاصله میان کشورهاى ثروتمند و فقیر جهان روز به روز بیشتر مى گردد یک عامل آن همین است و به دنبال آن بروز جنگهاى خونین است .
ب - رباخوارى یک نوع تبادل اقتصادى ناسالم است که عواطف و پیوندها را سست مى کند و بذر کینه و دشمنى را در دلها مى پاشد و در واقع رباخوارى بر این اصل استوار است که رباخوار فقط سود پول خود را مى بیند و هیچ توجهى به ضرر و زیان بدهکار ندارد.
اینجا است که بدهکار چنین مى فهمد که ربا خوار پول را وسیله بیچاره ساختن او و دیگران قرار داده است .
ج - درست است که ربا دهنده در اثر احتیاج تن به ربا مى دهد اما هرگز این بى عدالتى را فراموش نخواهد کرد و حتى کار به جائى مى رسد که فشار پنجه ربا خوار را هر چه تمامتر بر گلوى خود احساس مى کند این موقع است که سراسر وجود بدهکار بیچاره به رباخوار لعن و نفرین مى فرستد، تشنه خون او مى شود و با چشم خود مى بیند که هستى و درآمدى که به قیمت جانش تمام شده به جیب رباخوار ریخته مى شود، در این شرائط بحرانى است که دهها جنایت وحشتناک رخ مى دهد، بدهکار گاهى دست به انتحار و خودکشى مى زند و گاهى در اثر شدت ناراحتى طلبکار را با وضع فجیعى مى کشد و گاه به صورت یک بحران اجتماعى و انفجار عمومى و انقلاب همگانى در مى آید.
این گسستگى پیوند تعاون و همکارى در میان ملتها و کشورهاى ربا دهنده و ربا گیرنده نیز آشکارا به چشم مى خورد ملتهائى که مى بینند ثروتشان به عنوان ربا به جیب ملت دیگرى ریخته مى شود با بغض و کینه و نفرتى خاص به آن ملت مى نگرند و در عین اینکه نیاز به قرض داشته اند منتظرند روزى عکس العمل مناسبى از خود نشان دهند.
این است که مى گوییم رباخوارى از نظر اخلاقى اثر فوق العاده بدى در روحیه وام گیرنده به جا مى گذارد و کینه او را در دل خودش مى یابد و پیوند تعاون و همکارى اجتماعى را بین افراد و ملتها سست مى کند.
د - در روایات اسلامى در ضمن جمله کوتاه و پر معنائى به اثر سوء اخلاقى ربا اشاره شده است در کتاب وسائل الشیعه در مورد علت تحریم ربا مى خوانیم ، هشام بن سالم مى گوید: امام صادق (علیه السلام ) فرمودند:
انما حرم الله عز و جل الربا لکیلا یمتنع الناس من اصطناع المعروف : خداوند ربا را حرام کرده تا مردم از کار نیک امتناع نورزند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

علامه طبا طبایی در تفسیر این آیات می فرماید‍: خداى سبحان در این آیات در امر ربا خوارى شدتى به کار برده که در باره هیچ یک از فروع دین این شدت را به کار نبرده است مگر یک مورد که سخت‏گیرى در آن نظیر سخت‏گیرى در امر ربا است، و آن این است که:" مسلمانان، دشمنان دین را بر خود حاکم سازند".
منبع:
http://www.rasanews.ir/NSite/FullStory/News/?Id=263402
***
مسئولین شعار زیاد می دهند از قبیل:باید اتکا به درآمد نفت کم شود/باید خام فروشی نکنیم/باید با فساد و تبعیض مبارزه شود و باید ........
کسانی که اصل مطلب را می گویند بسیار کم هستند:

آیت الله حائری شیرازی:ریشه فساد اقتصادی ایران،تحریم و سوء مدیریت نیست؛بلکه وجود بهره های بانکی بالا است.

آیت الله جوادی آملی:خودمان را فریب ندهیم؛مثل کسی که قلبش 80% از کار افتاده و با 20% درصد کار می کند هستیم.تعارف هم نکنیم،با 20% زنده ایم و 80% با ربا بسر می برند.

نماینده ولی‌فقیه در فارس و امام جمعه شیراز:این ربایی که اکنون در بانک‌های ما وجود دارد توزیع و تولید را نابود می‌کند.
***
ترجمه آیات 278 و 279 سوره بقره ترجمه آیت الله مشکینی:

"ای کسانی که ایمان آورده اید ، از خدا پروا کنید ، و آنچه از ربا ( اضافه بر سرمایه بر ذمّه دیگران ) باقی مانده رها کنید اگر ایمان دارید.

و اگر چنین نکردید ( و به رباخواری ادامه دادید ) پس یقین کنید به پیکاری از سوی خدا و فرستاده او ( که متوجه شما می شود ، و دولت حقّه یا جامعه انفجار یافته آن را از شما می گیرد ) و اگر توبه کردید سرمایه های شما از آن شماست ( و سودش را رد کنید ، که در این صورت ) نه ستم می کنید و نه ستم می بینید."

علامه طبا طبایی در تفسیر این آیات می فرماید‍: خداى سبحان در این آیات در امر ربا خوارى شدتى به کار برده که در باره هیچ یک از فروع دین این شدت را به کار نبرده است مگر یک مورد که سخت‏گیرى در آن نظیر سخت‏گیرى در امر ربا است، و آن این است که:" مسلمانان، دشمنان دین را بر خود حاکم سازند".
***
سوال:
چرا کسانی که اصل مطلب را می گویند بسیار کم هستند؟
چرا کسانی که مثل آیت الله حائری شیرازی و ... دردها و مشکلات را به صورت ریشه ای مطرح می کنند و اصل مطلب را می گویند کم هستند؟
آیت الله حائری شیرازی:
ریشه فساد اقتصادی ایران،تحریم و سوء مدیریت نیست؛بلکه وجود بهره های بانکی بالا است. [ نظرات / امتیازها ]