(له ما فی السموات و ما فی الارض و ما بینهما و ما تحت الثری ): (هر چه در آسمانها و زمین و مابین آندو و آنچه زیر زمین است ، همه از آن اوست )، یعنی هرچه در روی زمین گسترده شده اعم از جاندار و یا بی جان و نیز هر چه در آسمانها وجوددارد و آنچه در دورن زمین واقع است ، چه آنهایی که ما می شناسیم و چه آنهایی که ماعلمی به آن نداریم ، همه ملک خدای سبحان است ، پس در این آیه یکی از دو رکن ربوبیت ، که همان مالکیت است ، بیان شده و آیه بعدی متعرض رکن بعدی ربوبیت ، یعنی تدبیر گشته است . [ نظرات / امتیازها ]

به دنبال «حاکمیت» خدا بر عالم هستى از «مالکیت» او سخن مى‏گوید: «از آن اوست آنچه در آسمانها، و آنچه در زمین، و آنچه میان این دو، و آنچه در زیر خاک (پنهان) است» (لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّرى‏). [ نظرات / امتیازها ]

از براى او است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین و آنچه ما بین زمین و آسمان است و آنچه در زیر زمین است ( لَهُ ) لام ملکیّت حقّه حقیقیّة و لام اختصاص که هرگونه تصرّفى اراده کند در آنها مى کند و مزاحم و مانعى از براى او نیست چون خالق و موجد و نگهبان و حافظ و محیى و ممیت آنها است ( مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ ) از جمیع کرات علویّه و ملائکه و آنچه در آنها خلق فرموده از بیت المعمور و سدرة المنتهى و بهشت و حور العین و جمیع نعم بهشتى و لوح و قلم و غیر اینها ( وَ مٰا بَیْنَهُمٰا ) از هوا و رعد و برق و ابر و باران و برف و تگرگ و امثال آنها ( وَ مٰا تَحْتَ اَلثَّرىٰ ) از معادن و جواهرات و میاه و غیر اینها (تنبیه) ملکیة ذاتیه اختصاص بذات اقدس او دارد نسبت بجمیع موجودات عالم از عالم عقول و نفوس و ارواح از مجردات و از مادیات از عرش تا هیولاى صرفه و امّا ملکیة جعلیه منوط بجعل او است چه ملکیة مطلقه که از براى پیغمبر و امام است که تصرّف در جمیع ممکنات عالم باذن خدا و اجازه او دارند (الارض و ما فیها کلّها للامام) و ملکیة مقیّده که براى افراد باسباب ملکیة قرار داده است بحیازة وارث و بیع و شرى و صلح و هبه و هدیه و زکاة و خمس و سایر اسباب [ نظرات / امتیازها ]

لَهُ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی اَلْأَرْضِ وَ مٰا بَیْنَهُمٰا وَ مٰا تَحْتَ اَلثَّرىٰ آیۀ ما قبل راجع به تدبیر بود، این آیه راجع به ملک و مالک بودن است نتیجۀ دو آیه چنین مى شود که خدا هم مالک جهان و هم اداره کنندۀ آنست على هذا این آیه در تکمیل ربوبیت خداست «له» بیان اختصاص و ملک حقیقى است منظور از مٰا فِی اَلْأَرْضِ انسان و حیوان و نباتات و چیزهاى دیگرى است که ما درک نمى کنیم مٰا تَحْتَ اَلثَّرىٰ شامل چیزهایى است که در جوف زمین هستند این آیات در بیان موقعیت خدا در جهان، بسیار عجیب مى باشند [ نظرات / امتیازها ]

لَهُ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی اَلْأَرْضِ وَ مٰا بَیْنَهُمٰا وَ مٰا تَحْتَ اَلثَّرىٰ گویند(تحت الثرى)آن خاک رطبى است که زیر زمین است،کسى که قرآن را نازل نموده به همه موجودات ارضى و سمائى احاطه دارد و همه تحت اراده و مملوکیت و قیومیت و استیلاء او مى باشند و تدبیر او منبسط بر تمام اشیاء است [ نظرات / امتیازها ]

لَهُ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی اَلْأَرْضِ وَ مٰا بَیْنَهُمٰا وَ مٰا تَحْتَ اَلثَّرىٰ این جمله بیان است براى سخن خداوند: «خَلَقَ اَلْأَرْضَ وَ اَلسَّمٰاوٰاتِ » و نیز براى این سخن خداوند: «عَلَى اَلْعَرْشِ اِسْتَوىٰ »؛ زیرا آفریننده و تدبیرکننده، همان سالک است و هیچ کس به همراه او مالک چیزى نمى باش [ نظرات / امتیازها ]