● استثنای شعراى با ایمان از مذمت شاعران
این استثناء، استثناى عدهاى از شعرا است که فرمود: پایه کارشان غوایت و گمراهى است و آن عده عبارتند از شعرایى که ایمان دارند، چون ایمان و عمل صالح آدمى را طبعا از ترک حق و پیروى باطل، جلوگیرى مىکند.
[ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج:15، ص: 470 |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : شعر |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● بیان آثار و فواید ذکر کثیر خدا
اینکه فرموده: خدا را بسیار ذکر مىکنند، براى اینست که ذکر کثیر خدا، آدمى را همواره به یاد خدا مىاندازد و او را به سوى حق، آن حقى که مایه رضایت اوست مىبرد و از باطل که او دوست نمىدارد بندگان به آن مشغول باشند بر مىگرداند، در نتیجه چنین کسان دچار آن گمراهىها نمىشوند، که آن دسته دیگر دچارش مىباشند. با این بیان روشن مىشود که چرا جمله استثناء را مقید به ایمان و عمل صالح کرده، سپس جمله «وَ ذَکَرُوا اللَّهَ کَثِیراً» را بر آن عطف نمود.
[ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج:15، ص: 470 و 471 |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : ذکر |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● بررسی کلمه «منقلب» به لحاظ صرفی
کلمه «منقلب» اسم مکان و یا مصدر میمى از انقلاب است و معناى جمله «وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ» این است که کسانى که ستم کردهاند- بطورى که از سیاق بر مىآید مراد مشرکین هستند- به زودى خواهند فهمید که به چه بازگشتگاهى بر مىگردند و آن بازگشتگاه همان آتش است و یا این است که به زودى خواهند فهمید که به چه نحو برمىگردند.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : در این جمله مشرکین را تهدید مىکند و در عین حال در این جمله که آخرین آیه سوره است به مضمون اول سوره بازگشت شده، چون در اول سوره فرمود: «فَقَدْ کَذَّبُوا فَسَیَأْتِیهِمْ أَنْبؤُا ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ» (شعراء/6).
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج:15، ص: 471 |
قالب : قواعد عربی |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● مراد از شعرایى که بعد از مظلومیت انتقام مىگیرند
بعضى از مفسرین (روح المعانى، ج: 19، ص: 147) گفتهاند: مراد از شعرایى که بعد از مظلومیت انتقام مىگیرند، آن شعرایى مىباشند که با اشعار خود، اشعارى را که مشرکین سرودهاند و در آن رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) را هجو کرده یا در دین او طعن زده و از اسلام و مسلمین بدگویى کردهاند، پاسخ دادهاند و رد کردهاند، و این تفسیر خوبى است که مقام آیه آن را تایید مىکند.
[ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج:15، ص: 471 |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : شعر |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● معناى کلمه «انتصار»
| منبع : ترجمه المیزان، ج:15، ص: 471 |
قالب : لغوی |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● شعر مؤمن، جهاد است
1-کعب بن مالک از رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) پرسید: درباره شعراء چه مىفرمایى؟ فرمود: مؤمن تنها با شمشیر جهاد نمىکند، زبان او نیز شمشیر است، به آن خدایى که جانم به دست اوست، مطمئنا بدانید که شما با اشعار خود جهادى مىکنید، که گویا با تیر بدنهایشان را خونآلود کرده باشید.
آن گاه مرحوم طبرسى اضافه مىکند که: «رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) به حسان بن ثابت (شاعر مخصوص خود) فرمود: «اهجهم» و یا فرمود: «هاجهم و روح القدس معک» که معنایش- چه آن باشد و چه این این است که کفار را هجو کن، که روح القدس با توست و تو را مدد مىکند و این روایت را بخارى و مسلم (صحیح مسلم، ج 15، ص 14) در دو صحیح خود آوردهاند.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : این روایت را مجمع البیان (ج 7، ص 208) به سند خود از از زهرى از عبد الرحمن پسر کعب بن مالک روایت کرده است.
2-در الدر المنثور (ج 5، ص 99) است که ابن شیبه و عبد بن حمید و ابو داود، (در کتاب ناسخ خود) و ابن جریر و ابن منذر و ابن ابى حاتم و ابن مردویه، از ابى الحسن سالم براد (بردهفروش) روایت کرده که گفت وقتى آیه «وَ الشُّعَراءُ ...» (شعراء/224) نازل شد، عبد اللَّه بن رواحه، و کعب بن مالک و حسان بن ثابت، با چشم گریان به خدمت رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) وارد شده عرضه داشتند: یا رسول اللَّه (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) خداى تعالى که این آیه را فرو فرستاده مىداند که ما از شعراییم، آیا ما نیز هلاک شدیم؟ دنبال این سؤال این جمله نازل شد: «إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»، رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) فرستاد نزد سؤال کنندگان و این آیه را برایشان خواند.
علامه طباطبایی: این روایت و روایات دیگرى که به این معنا رسیده بعضى را واداشته بگویند که آیات پنجگانه آخر سوره در مدینه نازل شده، که خواننده عزیز به اشکال وارده بر کلام آنان در تفسیر آیات مذکور توجه فرمود.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج:15، ص: 478 و 479 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : شعر |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● یاد خدا در هنگام برخورد به حرام و حلال او، ذکر است
امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: از سختترین وظایفى که خداى تعالى بر خلق خود واجب فرموده، ذکر کثیر خداست، آن گاه فرمود: منظورم از ذکر بسیار خدا «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اکبر» نیست، هر چند که اینها نیز ذکر خدا است، و لیکن ذکر خدا این است که انسان در هنگام برخورد به حرام خدا و حلال او، به یاد خدا بیفتد، اگر طاعت است بدان عمل کند و اگر معصیت است ترک گوید.
علامه طباطبایی: این روایت تفسیرى را که ما در ذیل آیه مذکور گذراندیم تایید مىکند.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: از سختترین وظایفى که خداى تعالى بر خلق خود واجب فرموده، ذکر کثیر خداست، آن گاه فرمود: منظورم از ذکر بسیار خدا «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اکبر» نیست، هر چند که اینها نیز ذکر خدا است، و لیکن ذکر خدا این است که انسان در هنگام برخورد به حرام خدا و حلال او، به یاد خدا بیفتد، اگر طاعت است بدان عمل کند و اگر معصیت است ترک گوید.
علامه طباطبایی: این روایت تفسیرى را که ما در ذیل آیه مذکور گذراندیم تایید مىکند.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج:15، ص: 479 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : ذکر |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.