1 ابراهیم علیه السلام حنیف بود او پرده هاى تقلید و تعصب را درید و در محیط و عصرى که مردم غرق بت پرستى بودند، هرگز تسلیم بت ها نشد و حق گرا و یکتاپرست خالص و پاک بود

2 مشرکان بت پرست عرب صدر اسلام، خود را اهل دین «حنیف ابراهیم علیه السلام» معرفى مى کردند و این سخن آن قدر شایع شده بود که به آنها «حُنفٰاء» مى گفتند و در حقیقت معناى حنیف با معناى ضد آن، یعنى بت پرستى، هم خوان شده بود؛ ازاین رو در آیه ى فوق عنوان «حنیف» با جمله ى «مسلمان بود و هرگز از مشرکان نبود » همراه شد تا هرگونه احتمال شرک از ابراهیم علیه السلام، منتفى شود

3 اصطلاح «مُسلِم»، یعنى «مسلمان»، تنها به پیروان پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله گفته نمى شود، بلکه در قرآن، واژه ى اسلام به معناى وسیع آن، یعنى «تسلیم مطلق در برابر فرمان خدا و توحید کامل و خالص» به کار مى رود؛ و ابراهیم علیه السلام پرچم دار این گونه توحید بود، پس او مسلمان بود

4 ابراهیم علیه السلام قبل از تولد موسى و عیسى علیهما السلام زندگى مى کرد، پس نمى تواند یهودى یا مسیحى باشد؛ ازاین رو ادعاى برخى مسیحیان و یهودیان در مورد انتساب ابراهیم علیه السلام به خود، باطل است [ نظرات / امتیازها ]