از آیه: تا آیه:
انتخاب سوره :
شماره صفحه : 531 حزب : 107 جزء : بیست و هفتم سوره : الرحمن
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، شما هم می توانید تفسیر ای در سايت ثبت کنید، تا با نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود.
 » تفسیر المیزان - خلاصه
(الرحمن ):(آن بخشنده ). [ نظرات / امتیازها ]
نظرات کاربران :
1) : آیات این سوره را در این زمینه می¬توان به طرز زیبایی آراست. علاوه بر تکرار 31 بار خطاب به جن و انس (فبای آلاء ربکما تکذبان) بقیه آیات هم به نوعی حاوی دوگانگی در تشبیه، توصیف، تقابل، تکامل، تضاد، حالت، ویژگی و خصوصیت، خلق و جعل، نژاد و مانند آن است. شاید بی¬جهت نباشد که سوره الرحمن را عروس قرآن نامیده اند. اغلب این دوگانگی در یک آیه و گاهی در دو آیه پشت سر هم است. غلامرضا فدائی
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، نظر شما به نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود، قبل از ثبت نظر عضو سايت شويد و یا اگر عضو سايت هستيد لاگین کنید.[ عضويت در سايت ][ ورود اعضا ][ ورود ميهمان ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
  حسن اعظمي - تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی
بسم الله الرحمن الرحیم
این سوره به طور کلى بیانگر نعمتهاى مختلف" معنوى" و" مادى" خداوند است که بر بندگان خود ارزانى داشته، و آنها را غرق در آن ساخته است، به طورى که مى‏توان نام این سوره را" سوره رحمت" یا" سوره نعمت" گذارد، و به همین دلیل با نام مبارک" الرحمن" که" رحمت واسعه الهى" را بازگو مى‏کند آغاز شده است . نام مقدس" رحمن" رمزى از رحمت واسعه او است . چرا که اگر صفت" رحمانیت" او نبود اینچنین خوان نعمت را براى دوست و دشمن نمى‏گستراند [ نظرات / امتیازها ]
امتیاز داوران :
امتیاز کاربران :
نظرات کاربران :
1) : عالی بود

2) : از این رو در این سوره این موارد که شامل تمامی آیات آن است به صورت جدول نمایش داده شد تا این همانندی و ناهمانندی (مثلیت یا لامثلیت) بیشتر مشهود باشد.

الرَّحْمَنُ ﴿۱﴾ عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿۲﴾ تقابل 2 فیض فیزیکی و معنوی
خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿۳﴾ عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿۴﴾ تقابل یا تکامل خلق و جعل
الشَّمْسُ و َالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿۵﴾2 2 مظهر قدرت شمس و قمرندکه حسابگرند و حسابساز
وَالنَّجْمُ وَ الشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿۶﴾2 2 نوع نبات در سایه برکت دو مظهر قدرت فوق
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا و َوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿۷﴾2 أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿۸﴾. تکرار واژه میزان. عدل در سایه از بالا دیدن.
وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ ﴿۹﴾ وَ لَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ. 2 توصیه و حکم. کم¬فروشی ممنوع /همانند.
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿۱۰﴾ فِیهَا فَاکِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ ﴿۱۱﴾ آرامش و تغذیه /همانند.
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ ﴿۱۲﴾ و َالرَّیْحَانُ. غذا و سبزیجات.
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ ﴿۱۴﴾ وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿۱۵﴾ 2 نژاد
رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ ﴿۱۷﴾ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ. 2 موقعیت/ همانند. تکرار.
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿۱۹﴾ .همانند . مثلان. مثبت. بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿۲۰﴾ 2 دریا که به هم نمی پیوندند
یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ ﴿۲۲﴾ و َالْمَرْجَانُ. 2 دستاورد گرانبها
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ ﴿۲۴﴾ کَالْأَعْلَامِ. تشبیه دستاورد بشر با کوه، مخلوق خدا
کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾ وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ 2 تقابل تضاد
ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ ﴿۲۷﴾ دو وصف جلال و جمال
یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ و َالْأَرْضِ ﴿۲۹﴾ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ دو خصوصیت (نیازمند و غنی)
سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَ الثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾ 2 گروه
یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا 2 گروه
مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾ 2 محل و محدوده
یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَ نُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ ﴿۳۵﴾ 2 نوع عذاب
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ وَرْدَةً کَالدِّهَانِ ﴿۳۷﴾ 2 تشبیه
فَیَوْمَئِذٍ لَا یُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ و َلَا جَانٌّ ﴿۳۹﴾ 2 گروه
یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَ الْأَقْدَامِ ﴿۴۱﴾ 2 نوع اقدام تحقیرآمیز
هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُکَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿۴۳﴾ یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَ بَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ ﴿۴۴﴾ 2 حالت عذاب
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ﴿۴۶﴾ 2 باغ
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿۴۸﴾ 2 ویژگی شاخه¬های باغ
فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ ﴿۵۰﴾ 2 چشمه
فِیهِمَا مِنْ کُلِّ فَاکِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿۵۲﴾ 2 نوع از هر میوه
مُتَّکِئِینَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ ﴿۵۴﴾ دو نوع پذیرایی
فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ و َلَا جَانٌّ ﴿۵۶﴾ 2 گروه
کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ و َالْمَرْجَانُ ﴿۵۸﴾ 2 تشبیه به دو سنگ ذیقیمت
هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ ﴿۶۰﴾ 2 تکرار واژه احسان
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿۶۲﴾ 2 باغ
مُدْهَامَّتَانِ ﴿۶۴﴾ 2 رنگ سبز
فِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ﴿۶۶﴾ 2 فواره
فِیهِمَا فَاکِهَةٌ وَ نَخْلٌ و َرُمَّانٌ ﴿۶۸﴾ 2 نوع میوه
فِیهِنَّ خَیْرَاتٌ حِسَانٌ ﴿۷۰﴾ حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِی الْخِیَامِ ﴿۷۲﴾ 2 ویژگی
لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ و َلَا جَانٌّ ﴿۷۴﴾ 2 گروه
مُتَّکِئِینَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَ عَبْقَرِیٍّ حِسَانٍ ﴿۷۶﴾ 2شیوة پذیرایی
تَبَارَکَ اسْمُ رَبِّکَ ذِی الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ ﴿۷۸﴾ دو وصف جلال و جمال




توضیح کلی: در این سوره دوگانگی یا عدم دوگانگی کاملاً مشهود است و در بعضی موارد با فاصله. مثلاً در الرحمن و علم القرآن می¬توان تشابه یا تقابلی را در نظر گرفت به این معنا که خدا با رحمانیت خود فیض عام به همه موجودات دارد و با تعلیم قرآن فیض خاص و معنوی خود را به بندگان ارزانی داشته است. در دو آیه بعد خلقت انسان را با جعلِ توانمندی برای او برای تفکیک و تشخیص که بیان و زبان مظهری از آن است را نمایان ساخته است. همچنین در دو آیه والشمس و القمر بحسبان نشان از دو گانگی و در عین حال هماهنگی شمس و قمر به طور عام برای برقراری نظم و انجام وظیفه در جهان به کار مشغولند و مبنا و مبدئی هم برای حسابگری بشمار می¬آیند. اما همین هم در آیه بعدی اثرش مشهود است و آن پرورش بوته و درختان در سایه انجام وظیفه شمس و قمر است. در «والسماء رفعها و وضع المیزان» به نظر می¬رسد که تناسبی بین این دو بخش آیه وجود دارد و آن این است که خداآسمان یا بلندی را بر افراشت و میزان و موزونیت را با رفعت بر قرار کرد. نکته این است که اگر ما هم بخواهیم میزان را نظم و عدالت بدانیم یا برقرار کنیم جز از راه بالا نگاه کردن امکان پذیر نیست. نمی¬شود از پایین نگاه کرد و آنگاه عدالت را برقرار کرد یا تناسب را فهمید. نکته دیگر تقابل بین «والسماء» و «والارض» است که با فاصله هم آمده است و گویی که همه آسمانها و موزونیت آنها برای زندگی در زمین و اهل آن است. وقتی خدا می فرماید «والارض وضعها للانام» گویی که زندگی موجودات زنده فقط در زمین و برای زمین است. در اینکه آیا غیر از زمین ما هم می¬توان زمین دیگری را یافت که در آن موجود زنده باشد خود بحث دیگری است. تا کنون هم تلاش دانشمندان برای کشف زندگی یا موجود زنده در کرات دیگر به نتیجه نرسیده و اگر چنین باشد خیلی جای تأمل دارد که همه این نظام آفرینش برای استقرار زندگی در روی زمین است یا خیر و این مسئله بسیار مهمی است. «یسئله من فی السموات و الارض کل یوم هو فی شأن» هم از دوگانگی و تقابل جالبی برخوردار است و آن این است که همه کسانی که در آسمانها و زمین هستند از خدای بزرگ درخواست دارند به این معنا که نیازمندند و در مقابل خدا هماره در کاری است یعنی رتق و فتق امور به دست اوست و برخلاف قدریه که خدا را از انجام کار معزول می¬دانند خدا همواره بر آفرینش و هدایت و حمایت آن در کار است. غلامرضا فدائی
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، نظر شما به نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود، قبل از ثبت نظر عضو سايت شويد و یا اگر عضو سايت هستيد لاگین کنید.[ عضويت در سايت ][ ورود اعضا ][ ورود ميهمان ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
  سيدابراهيم غياث الحسيني - تفسیر نور
این سوره هفتاد و هشت آیه دارد و در مدینه نازل شده است.
نام سوره برگرفته از آیه اول است و «الرّحمن» همچون «اللّه» از نام‏ها و صفات مخصوص خداوند مى‏باشد.
امام کاظم‏علیه السلام فرمود: هر چیزى عروسى دارد و عروس قرآن، سوره الرّحمن است.(1)
در این سوره، آیه‏ى «فباىّ آلاء ربّکما تکذّبان» سى و سه مرتبه تکرار شده که بیشترین تکرار در کل قرآن است. جالب آنکه این آیه تکرارى، هم انسان‏ها را مورد خطاب قرار داده و هم جنّیان را، که کدام یک از نعمت‏هاى بى شمار الهى را تکذیب مى‏کنید؟
در سوره قبل، هشدار تکرار شده بود: «عذابى و نذر»، در این سوره نعمت‏ها تکرار مى‏شود. «فباىّ آلاء ربّکما...»
سوره قبل با قیامت شروع و با قدرت الهى تمام شد: «اقتربت الساعة... ملیک مقتدر» ولى این سوره با رحمت شروع و با اکرام الهى پایان مى‏پذیرد. «الرّحمن... ذى الجلال و الاکرام» [ نظرات / امتیازها ]
امتیاز داوران :
امتیاز کاربران :
نظرات کاربران :
نظری ثبت نشده است.
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، نظر شما به نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود، قبل از ثبت نظر عضو سايت شويد و یا اگر عضو سايت هستيد لاگین کنید.[ عضويت در سايت ][ ورود اعضا ][ ورود ميهمان ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
  داريوش بيضايي - تفسیر هفت جلدی جامع قرآن بقلم و جمع آوری مرحوم علامه حاج سید ابراهیم بروجردی
الرحمن علم القرآن خلق الانسان علمه البیان
چون این سوره مشتمل بر تعدد نعمتهای دنیا و آخرت است لذا افتتاح فرمود آنرا باسم الرحمن چه الرحمن کسی است که رحمت او وسعت دارد برای هر موجود و مخلوق خواه آن مخلوق کافر باشد یا مومن و از اینجهت توصیف نمیکنند کسی را باین اسم جز خدایتعالی و مقدم داشت تعلیم قرآن را زیرا آن اجل و اشرف نعمتها است و قرآن اساس دین و منشا شرع و اعظم وحی واعز کتب آسمانی است چنانکه فرمود پیفمبر اکرم (ص) شریفترین امت من حاملین قرآن می باشند و درحدیث دیگر فرمود یاد بگیرید قرآن را و یاد بدهید آنرا بمردم چه در قرآن تمام حقایق آسمانی مندرج است و گویا این آیه جواب قریش است هنگامیکه نازل شد آیه (و اذا قیل لهم اسجدواللرحمن قالوا و ما الرحمن) گفتند ما رحمانی نمیشناسیم جز صاحب یمامه که اسم او رحمن است ! این آیه جواب آنها و کسانی است که گفتند قرآن را بعضی از افراد بشر به محمد(ص) تعلیم و یاد داده اند پروردگار فرمود رحمن همانکسی است که قرآن را برسولش محمد آموخت و انسان را از عدم بوجود آورد و باو نطق و بیان آموخت.
طبرسی از حضرت صادق(ع) روایت کرده فرمود بیان, اسم اعظم خداوند است که باو دانسته میشود
هر چیزی و از حسین بن خالد روایت کرده گفت معنای آیه فوق را از حضرت رضا(ع) سوال نمودم فرمود خداوند قرآن را بر رسولش محمد تعلیم فرمود و مقصود از انسان در اینجا وجود مقدس امیرالمومنین (ع) است و پروردگار بآنحضرت آموخت بیان هر چیزیکه مردم بآن محتاجند از احکام دین و دنیا و معاش و معاد و احبار گذشته و حوادث آینده. [ نظرات / امتیازها ]
امتیاز داوران :
امتیاز کاربران :
نظرات کاربران :
نظری ثبت نشده است.
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، نظر شما به نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود، قبل از ثبت نظر عضو سايت شويد و یا اگر عضو سايت هستيد لاگین کنید.[ عضويت در سايت ][ ورود اعضا ][ ورود ميهمان ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.