1) رمضانی (داور) : واو در عبارت «وَ لا جَان‏»، واو عاطفه است بنابراین جمله «وَ لا جَان‏» عطف بر «إنس‏» است یعنی نقش معطوف و عاطف یکی هست.
نقش «إنس‏» فاعل است پس «لا جَان‏» نیز همین اعراب را خواهد داشت.
«لا» در عبارت «لا جَان‏»، زائده و برای تأکید نفی است.