(تبارک اسم ربک ذی الجلال و الاکرام ):(چه پربرکت است نام خدای رحمان که پروردگار تو و دارای صفات جلال و جمال است ).می فرماید:دوبهشت دیگر نیز هست که هر چند نعماتش شبیه دو بهشت اول است ، امااز نظر درجه فضل و شرف پایینتر از آندوی قبلیست و در سابق هم گفتیم که آندو بهشت قبلی مخصوص اهل اخلاص بود که بالاترین درجه ایمان راداشتند و خدا را از بیم عقاب و طمع ثواب عبادت نمی کردند و اینها همان سابقون و مقربین بودند، اما این دو بهشتی که در این آیات وصف می کند، مخصوص اصحاب یمین است ، به هر جهت می فرماید:این دو بهشت آن قدر سرسبزند که سبزیشان و درخشندگی آنها به نهایت رسیده و برگهامتمایل به سیاهی شده و در آن دو بهشت دو چشمه هست که همچون فواره با شدت می جوشند و در آنها انواع میوه و انار و درخت نخل هست و در آنجا همسران بهشتی هستند که هم اخلاق خوبی دارند و هم خوش صورتند و آن زنان سیه چشم از دستبرداجانب محفوظند و زنانی مبتذل نیستند که غیر شوهر هم ایشان را تماشا کند و بکر ودست نخورده اند، بطوریکه هیچ جن و انسی قبلا آنها را مس نکرده و بر پشتیها وپارچه های سبزی تکیه کرده اند که از جنس ابریشم یا دیبا و یا پشم و نخ بوده و بسیارخوش بافت هستند.و در آخر مجددا آیه حد فاصل امتنانی را تکرار نموده و می فرماید، با این همه نعمات پروردگارتان کدامیک از آنها را تکذیب و انکار می کنید؟و در آخر می فرماید: مبارک و پرخیر است نام خدای تعالی که دونشأت دنیا وآخرت را مالامال از نعمات و برکات نازله خود نموده و رحمتش سراسر دو عالم را فراگرفته و آن نام مبارک ، همان (رحمان ) است که سوره با آن آغاز شده و در واقع می خواهد بفرماید: مبارک است الله که به رحمان نامیده شده ، چون این همه آلاء ونعمات را افاضه نموده و صاحب صفات جلال و جمال است و معلومست که صفات اودر افعالش تجلی و ظهور یافته ، پس او پدید آورنده بدون الگوی عالم و خالق و آغازکننده خلقت است و همه خلایق و نظام حاکم بر آنها را ایجاد نموده و اگر این نظام عالم متقن و بدون نقطه ضعف و خلل است به جهت آنست که او علیم و حکیم است واگراهل طاعت را جزای خیر می دهد بدلیل آنست که او ودود (دوستدار) و شکورسپاسگزار) آمرزنده و مهربان است ، و اگر اهل فسق و گناه را جزای شر می دهد به جهت آنست که در او صفاتی وجود دارد که اقتضای آن جزاء را می کند و آن صفت منتقم وشدیدالعقاب است و خلاصه همه صفات جلال و جمال (سلبی و ثبوتی ) او در نزول برکات و خیرات از ناحیه او دلالت دارند و همه نعمتهای او به مهر اسماء حسناء وصفات علیای او ممهور شده و نشان یافته است . [ نظرات / امتیازها ]

(تَبَارَکَ اسْمُ رَبِّکَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ):
بزرگوار و مبارک نام پروردگار تو است ای انسان که صاحب جلال و عزت و احسان و کرامت است.
در بصائر الدرجات ذیل آیه ء فوق از حضرت باقر (علیه السلام) روایت کرده فرمود که ما جلال(شکوه) خدا و کرامت او هستیم که پروردگار به بندگان خود دراثر فرمانبرداری و اطاعت از ما به آن ها کرامت و عطا فرموده است. [ نظرات / امتیازها ]