(اذا وقعت الواقعه ):(وقتی که قیامت واقع شود). [ نظرات / امتیازها ]

[وجه اینکه از قیامت به" واقعه" تعبیر فرمود]
" إِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ" وقوع حادثه عبارت است از حدوث و پدید آمدن آن، و کلمه" واقعه" صفتى است که هر حادثه‏اى را با آن توصیف مى‏کنند، (مى‏گویند: واقعه‏اى رخ داده، یعنى حادثه‏اى پدید شده) و مراد از" واقعه" در آیه مورد بحث واقعه قیامت است، و اگر در اینجا به طور مطلق و بدون بیان آمده، و نفرموده آن واقعه چیست، تنها فرموده:" چون واقعه رخ مى‏دهد" مثل اینکه شما بگویید:" هر وقت زید آمد چنین و چنان کن"، بدین جهت بوده که بفهماند واقعه قیامت آن قدر معروف است که توضیح آن و ذکر موصوفش مثل این مى‏ماند که در مثال بالا بگویى" هر وقت زید بقال آمد چنین و چنان کن" با اینکه شنونده شما زید را به خوبى مى‏شناسد، و به همین جهت است که گفته‏اند: اصلا کلمه" واقعه" یکى از نامهاى قیامت است، که قرآن این نامگذارى را کرده، هم چنان که نام‏هاى دیگرى چون" حاقة"، و" قارعة"، و" غاشیة" بر آن نهاده است.
____________________________________________________
‌و جمله" إِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ" به طور ضمنى بر معناى شرط هم دلالت دارد، و جا داشت جزاى آن شرط را بیان کند، و بفرماید:" چون قیامت بپا مى‏شود چه مى‏شود"، ولى جزا را نیاورد، تا بفهماند آنچه مى‏شود آن قدر عظیم و مهم است که به بیان نمى‏گنجد، ولى به هر حال از سیاق آیاتى که در این سوره اوصاف قیامت را ذکر کرده فهمیده مى‏شود که آن جزا چه چیز است، و مردم در آن روز چه وضعى دارند، پس مى‏شود گفت که مثلا تقدیر کلام:" اذا وقعت الواقعة فاز المؤمنون و خسر الکافرون- چون قیامت بپا شود مؤمنین رستگار و کفار زیانکار مى‏شوند" مى‏باشد. [ نظرات / امتیازها ]

سوره مبارکه «رحمان» با وصف بهشت و نعمت‏هاى ارزشمند و پرشکوه آن به پایان رسید، اینک این سوره با توجه دادن به رویداد تکاندهنده رستاخیز آغاز مى‏گردد. در نخستین آیه از آیات این سوره مى‏فرماید:
إِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ
هنگامى که رخداد هولناک رستاخیز روى مى‏دهد،
واژه «واقعة» بسان «آزفة» از نام‏هاى روز رستاخیز است و منظور آیه این است که: آن گاه که در آستانه رستاخیز و پیدایش آن، بر «نفخه صور» براى زنده شدن مردگان و شتافتن آنان به صحراى محشر دمیده شده و آن رویداد هراس‏انگیز روى مى‏دهد.
پاره‏اى بر آنند که واژه «واقعه»، اشاره به مجموعه‏اى از رویدادهاى تکاندهنده‏اى دارد که در آستانه رستاخیز و پدید آمدن آن رویداد بزرگ رخ مى‏دهد، و این نامگذارى به دلیل بسیارى رویدادها و یا سختى گرفتارى‏ها و رنج‏هایى است که در آن‏ها نهفته است. و تقدیر آیه این گونه است که: «اذکروا اذا وقعت الواقعة» به یاد آورید آن گاه را که آن رویداد تکاندهنده روى مى‏دهد.
و هدف آیه شریفه روشنگرى و بیدارى انسان‏ها و توجّه دادن به آن روز سرنوشت‏ساز و آماده شدن براى دیدار آن روز است. [ نظرات / امتیازها ]

واقعة به صورت سربسته اشاره به مساله رستاخیز است و از آنجا که وقوعش حتمى است از آن تعبیر به واقعه شده ، و حتى بعضى آنرا یکى از نامهاى قیامت شمرده‏اند [ نظرات / امتیازها ]

إِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ لَیْسَ لِوَقْعَتِها کاذِبَةٌ
هنگامیکه قیامت واقع گردد و در وقوعش هیچ ریب و کذب نیست آن روز قومی را بدوزخ فرو بردو خوار و ذلیل کند و طایفه ای را بدرجات بهشت سربلند و رفیع گرداند.
ابن بابویه ذیل آیه فوق از حضرت امام زین العابدین (ع) روایت کرده فرمود هر کس پند نگیرد به موعظه های خداوند خارج شود از دنیا با حسرت و پشیمانی و سوگند بخدا نیست دنیا و آخرت مگر مانند دو کفه ترازو هر کدام که سنگین تر شود آن یکی سبب گردد. [ نظرات / امتیازها ]