موسى (علیه السّلام) در این جمله، پروردگار ایشان را بر ایشان تعریف و توصیف مىکند، و در آن حکم و قاعدهاى کلى تاسیس نموده و مىفرماید: بطور کلى هر معبودى که من براى شما قرار دهم و یا بفرض محال برایتان بسازم آن معبود غیر خداى سبحان خواهد بود، و آن کسى نخواهد بود که عبادتش بر شما جایز و واجب باشد، زیرا آنچه که بر شما واجب است این است که خداى تعالى را که پروردگار شما است به صفت ربوبیتش که شما را بر عالمیان برترى داده عبادت کنید.
توضیح : تو گویى در جواب آنان که گفته بودند: «براى ما معبودى قرار ده هم چنان که این قوم براى خود معبودهایى درست کردهاند» فرموده: چطور من براى شما غیر از خدا معبودى مصنوع تهیه کنم و حال آنکه معبود مصنوع معبود نیست چون سمت پروردگارى ندارد، و پرستش غیر پروردگار باطل است. قوم برگشته و گفتهاند: ما چطور خدایى را بپرستیم که نه او را مىبینیم و نه بدو راهى مىیابیم. موسى (علیه السّلام) فرموده: او را به صفاتى که از او سراغ دارید بپرستید، و آن صفت این است که او شما را با آیات باهره و دین حقى که براى شما فرستاده و همچنین با نجات دادن شما از چنگ فرعون و عمل او شما را بر عالمیان برترى داده است.
این آن معنایى است که از آیه شریفه استفاده مىشود، و همانطور که ملاحظه گردید آیه شریفه در عین کوتاه بودن، متضمن لطیفترین بیان و کوتاهترین برهان است، و حقیقت را براى ذهنهایى که قوه تعقلشان ضعیف است بطور صریح و روشن جلوه مىدهد.
[ بستن توضیحات ]