1 - پیامبر(ص)، جبرئیل را در چشم انداز افق و کناره اى از جهان هستى دیده بود.
و لقد رءاه بالأُفق
«اُفق»، به معناى مقدار ظاهر و آشکار از ناحیه هاى فلک و کناره هاى زمین است (لسان العرب). فاعل «رأى» ضمیر «صاحبکم» است و ضمیر مفعولى «رءاه» به «رسول» در آیات پیشین برمى گردد.
2 - جایگاه ظهور جبرئیل براى پیامبر(ص)، جایگاهى روشن و بى ابهام بود که دیدنى ها در آن مشتبه نمى شد.
و لقد رءاه بالأُفق المبین
3 - عقل سالم پیامبر(ص) و مشهود بودن جبرئیل براى آن حضرت در فضایى روشن، تضمین کننده دریافت صحیح قرآن از فرشته وحى
و ما صاحبکم بمجنون . و لقد رءاه بالأُفق المبین
4 - امکان رؤیت فرشتگان الهى براى انسان
و لقد رءاه
5 - دیده هاى انسان، در صورت روشن بودن فضاى دید، قابل اعتماد و باور قلبى است.
و لقد رءاه بالأُفق المبین
[ نظرات / امتیازها ]
وَ لَقَد رَآهُ بِالأُفُق‌ِ المُبِین‌ِ- و او را در افقی آشکار رؤیت کرد.»
چشمش عوضی ندید و طغیان نکرد، و آنچه می‌دید و می‌شنید، وسوسه‌های قلب یا رؤیاهای در بیداری و همانند اینها نبود پیامبر در اوج بیداری و فهم و کمال عقل خود بود که با وحی رسیده از جانب خدا رو به رو شد.
گفته‌اند که: افق مبین محل برآمدن خورشید پیش از مغرب است، و ظاهرا مقصود از آن جایی است که پاک باشد و حجاب و غباری مانع دیدن درست نشود.
بعضی دیگر گفته‌اند: پیامبر- صلّی اللّه علیه و آله- جبرییل را در صورت اصلی او مشاهده کرد که در میان مشرق و مغرب قرار داشت، و سر او به آسمان بود و پاهایش بر روی زمین، و به همین سبب تحمل دیدار او را نداشت، و جبرییل به او گفت: «اگر اسرافیل را می‌دیدی چه می‌کردی که سرش در زیر عرش است و دو پای او در ژرفنای لایه هفتم زمین، و عرش را بر دوش خود دارد، و گاه از ترس خدا چندان خرد و حقیر می‌شود که به کوچکی گنجشکی در می‌آید، و عرش پروردگارت را چیزی جز عظمت او تحمل نمی‌کند».«17»
[ نظرات / امتیازها ]