(ذوالعرش المجید):(صاحب عرش پرعظمت ) [ نظرات / امتیازها ]

صاحب‌ عرش‌ عظیم‌، بزرگوار ‌در‌ ذات‌ و صفات‌، ‌ یا ‌ مالک‌ ملک‌ و غالب‌ ‌بر‌ جمیع‌ مکنونات‌. [ نظرات / امتیازها ]

1 - فرمانروایى بر جهان هستى و تدبیر آن، در اختیار خداوند است.

ذو العرش

عرش; یعنى، تخت فرمانروا (قاموس) و در آیه شریفه معناى مجازى آن (مقام سلطه بر همه جهان و تدبیر آن) مراد است.

2 - عرش، مرکز تدبیر امور جهان و مملوک خداوند است.

ذو العرش

درباره مصداق «عرش» دیدگاه هاى گوناگونى وجود دارد; از جمله این که عرش، جایگاهى است که تمام جهان را فراگرفته است. نام گذارى آن به «عرش» (تخت سلطنت)، به این اعتبار است که آن جایگاه، به منزله مرکز اداره جهان است. مالکیت خداوند بر عرش، به معناى مالکیت او بر تمام هستى است.

3 - خداوند، مالک تمام جهان است.

ذو العرش

4 - مؤاخذه سخت کافران و چشم پوشى از خطاى مؤمنان، برخاسته از سلطه خداوند بر تمام هستى است.

إنّ بطش ربّک ... و هو الغفور الودود . ذوالعرش

5 - خداوند، داراى مقامى رفیع، کردارى شریف، جود و بخششى گسترده است.

المجید

«مجید»; یعنى، «رفیع»، و «کریم» و «داراى کارهاى شرافتمندانه» (قاموس) توصیف خداوند به آن به خاطر گسترده بودن فیض و فراوان بودن بخشش او است. (مفردات)

6 - «ذوالعرش» و «مجید»، از نام هاى خداوند است.

ذو العرش المجید

7 - جود و فیض گسترده خداوند، مایه آمرزش گناه مؤمنان و دوست داشتن آنان است.

هو الغفور الودود ... المجید [ نظرات / امتیازها ]

[15] و دوستی‌ ‌او‌ نسبت‌ ‌به‌ مؤمنان‌ و آمرزش‌ ‌او‌ نسبت‌ ‌به‌ گناهان‌ بندگانش‌ ‌به‌ سبب‌ عزت‌ و قوت‌ ‌او‌ ‌است‌.

ذُو العَرش‌ِ المَجِیدُ‌-‌ ‌آن‌ خداوند ‌با‌ عرش‌ بزرگوار و بزرگ‌ نام‌.»

خواه‌ المَجِیدُ ‌را‌ ‌به‌ ضمّه‌ بخوانیم‌ ‌تا‌ صفتی‌ ‌برای‌ پروردگار ‌باشد‌، ‌ یا ‌ ‌به‌ کسر ‌تا‌ همچون‌ صفتی‌ ‌برای‌ عرش‌ ‌در‌ نظر گرفته‌ شود، تفاوتی‌ پیدا نمی‌کند، بدان‌ جهت‌ ‌که‌ عرش‌ ‌او‌ همان‌ هیمنه‌ و سلطنت‌ ‌او‌ ‌است‌، و ‌آن‌ یکی‌ ‌از‌ نامهای‌ نیکوی‌ ‌او‌ و صفتی‌ ‌از‌ صفات‌ کریمه‌ ‌او‌ ‌است‌. [ نظرات / امتیازها ]

و نیز مى افزاید:

ذُو الْعَرْشِ الَْمجِیدُ

او داراى فرمانروایى و قدرتى وصف ناپذیر و صاحب ارجمند عرش است.

واژه «مجید» از دیدگاه بیشتر قرآن پژوهان و قاریان قرآن به رفع خوانده شده، چرا که وصف خداست، و جز در ذات پاک او شنیده نشده است، اگر چه واژه «ماجد» به کار رفته است؛ امّا پاره اى نیز آن را به کسر خوانده و وصف «عرش» شمرده اند.

از «ابن عباس» نیز آورده اند که: واژه «مجید» وصف «عرش» مى باشد و منظور بیان شکوه و زیبایى آن است. این دیدگاه را آیه دیگرى هم تأیید مى کند که در آن واژه «عرش» با عنوان «کریم» وصف شده است.(125) و در آیه دیگرى با واژه «عظیم». با این بیان مى توان عرش را با واژه «مجید» هم وصف کرد.

گفتنى است که واژه «عرش» به معنى کامل ترین و برترین و جامع ترین هر چیز آمده است. [ نظرات / امتیازها ]