- پیامبر(ص)، مأمور فرصت دادن به کافران عصر بعثت و پرهیز از نفرین و درخواست عذاب سریع براى آنان
فمهّل الکـفرین أمهلهم رویدًا
«مَهِّل» و «أمهِل» به یک معنا است; گرچه برخى گفته اند: «مَهِّل» فرمان به مهلت لحظه به لحظه و تدریجى است و «أمهل» فرمان به یک مهلت. تکرار فرمان با دو لفظ متفاوت ـ به گونه اى که دو فرمان مستقل به نظر آید ـ تأکید بیشترى به همراه دارد. کلمه «رویداً» ممکن است، تصغیر «رَوْد» (مهلت دادن) باشد; یعنى، مهلت کوتاه و نیز مى تواند اسم فعل و به معناى «أمهل» باشد که براى سومین بار فرمان مهلت را تکرار کرده است.
2 - خداوند، در صورت درخواست پیامبر(ص) از او، بى درنگ کافران را عذاب کرده و خواسته آن حضرت را اجابت مى کرد.
فمهّل الکـفرین
چنانچه بر خواسته پیامبر(ص) اثرى مترتب نمى شد، فرمان به مهلت دادن لغو مى نمود.
3 - وعده خداوند بر مقابله به مثل با مکر کافران، کافى براى شتاب نورزیدن پیامبر(ص) در مورد درخواست کیفر براى آنان
و أکید کیدًا . فمهّل
برداشت یاد شده، از حرف «فاء» در «فمهّل» استفاده شده است; یعنى، حال که از مکر خداوند درباره کافران آگاه شدى، با خاطرى آسوده به کافران فرصت ده; زیرا آنان هر چند در هر فرصت به مکر خود ادامه دهند، ولى مکر آنان مقهور مکر خداوند است.
4 - خداوند در کیفر کافران، شتاب نمىورزد و به آنان مهلت مى دهد.
و أکید کیدًا . فمهّل الکـفرین
5 - مهلت دادن به کافران، نمونه اى از مکر خداوند با آنان است.
و أکید کیدًا . فمهّل الکـفرین
6 - خداوند، کافران عصر بعثت را به عذابى نزدیک تهدید کرد.
فمهّل ... رویدًا
دادن مهلت کوتاه به منزله تهدید به عذاب، پس از انقضاى مهلت است.
7 - وجود شرایط مساعد براى اقدام سریع پیامبر(ص) به رویارویى با توطئه هاى کافران، در عصر بعثت
فمهّل الکـفرین
فرمان مهلت دادن، در صورتى به پیامبر(ص) داده مى شود که شرایط براى انجام عملى شتابزده علیه کافران فراهم باشد.
8 - جدّى نگرفتن آیات قرآن و شوخى پنداشتن آن، از نشانه هاى کفر است.
و ما هو بالهزل ... فمهّل الکـفرین
[ نظرات / امتیازها ]
[17] ولی در اینکه برنامهریزی عامل زمان به حساب میآید، و به همین سبب آن کس که به کید کردن میپردازد، نمیتواند زمان را حذف کند، و شایسته است که مؤمنان اینکه را بدانند، و در اجرای برنامه رسالت شتاب نورزند، و از دیر شدن پیروزی نگران نشوند، بدان سبب که باید مدت معینی بگذرد و آن گاه کافران گرفتار شوند.
«فَمَهِّلِ الکافِرِینَ- پس کافران را مهلت ده.»مهلتی بعد از مهلتی، و فاصلهای پس از فاصلهای، چه شاید تغییری در اجرای برنامه صورت گرفته باشد، که در نتیجه مهلت طولانی نخواهد بود.
«أَمهِلهُم رُوَیداً- اندکی مهلتشان ده.»
مهلتی کوتاه و لطیف و بی سر و صدا، ولی خدا به چه سبب به کافران مهلت میدهد!
نخست: بدان سبب که آنان نیز آفریدگان خدایند و خداوند متعال میخواهد آنان را بیازماید به همان گونه که دیگران به وسیله ایشان در معرض آزمایش قرار میگیرند، تا شاید از راه نادرست خود بازگردند.
دوم: بدان سبب که مبارزه میان حق و باطل فایدههای چندی در متبلور کردن دید مؤمنان و پاکیزه کردن دلهای ایشان و آماده کردن جانها و پاک کردن صفهای آنان از منافقان دارد.
[ نظرات / امتیازها ]