از آیه فوق با توجه به متن آیه و روایات و احادیث موجود در باره آن می توان استنباط نمود که برخورد ارشادی یا جهادی مسلمان با گروههای مختلف اجتماعی متفاوت باید باشد. بعبارتی تکلیف یک مسلمان زبر و زرنگ با افرادی که به هر نحوی قصد مخالفت و یا مبارزه ، حال بصورت آگاهانه یا ناآگاهانه با اسلام و شریعت مقدس را دارند ، نباید به یک گونه باشد. بلکه در مواردی باید ارشادی و هدایتگرانه و در مواردی هم باید جهادی و تند با غلظت باشد. بطوری که در روایات منقول از اهل بیت آمده که برخورد با کافران باید با جنگ و نبرد و با منافقینی که لباس اسلام به تن کرده اند ولی برضد اسلام تلاش می کنند بایدآگاهانه و باسیاست و کیاست و اقامه جدل و برهان باشد تا پوستین نفاق از تن به در کنند و در نزد مسلمانان شناخته شوند. [ نظرات / امتیازها ]

تا منافقان دست به جنگ نزده و توطئه نکرده‏اند و مثل کافر حربى نشده‏ اند، جهاد با آنان تنها با زبان است. [تفسیر المنار]
پیامبر صلى الله علیه وآله پیش از این آیه، با منافقان رفتارى کریمانه داشت، امّا پس از نزول این آیه، برخورد حضرت شدّت یافت. [تفسیر فى‏ظلال‏القرآن] [ نظرات / امتیازها ]