و چون انسان را نعمت ( سلامت و جاه و مال ) بخشیم اعراض می کند و خود را از ما دور می سازد و چون او را شرّی دررسد ( مانند مرض و فقر ، از همه چیز ) سخت نومید می شود. [ نظرات / امتیازها ]

هنگامی که به انسان نعمت می بخشیم ، ( از حق ) روی می گرداند و متکبرانه دور می شود و هنگامی که ( کمترین ) بدی به او می رسد ، ( از همه چیز ) مایوس می گردد! [ نظرات / امتیازها ]

و ما هر گاه به انسان نعمتی عطا کردیم رو بگردانید. و دوری جست و هر گاه شر و بلائی به او روی آورد ( می بینی که ) به کلی مایوس و ناامید شد . [ نظرات / امتیازها ]

و ما هر گاه به انسان نعمتی عطا کنیم از آن رو بگرداند و دوری جوید ، و هر گاه شر و بلایی به او روی آورد به کلی مأیوس و ناامید شود. [ نظرات / امتیازها ]

و چون به انسان نعمت ارزانی داریم ، روی می گرداند و پهلو تهی می کند ، و چون آسیبی به وی رسد نومید می گردد. [ نظرات / امتیازها ]

و هنگامی که به انسان نعمت دهیم ، به آن سرگرم می شود و از ما روی برمی تابد و با حرکت به سمت و سویی که برای خود برگزیده است از ما دور می شود ، و چون گزندی به او رسد از آن روی که خدا را فراموش کرده است نومید می شود . [ نظرات / امتیازها ]

و زمانی که به انسان نعمت می بخشیم [ از ما ] روی بگرداند و خود را مغرورانه از ما دور کند ، و هنگامی که آسیبی به او برسد [ به سبب بی ایمانی و غفلت از قدرت و رحمت ما ] بسیار نومید و مأیوس شود. [ نظرات / امتیازها ]

و چون بر انسان نعمتى مقرر داریم [از سرمستى‏] روى برتابد و دامن کشان بگذرد، و چون به او شرى رسد، بس نومید گردد
[ نظرات / امتیازها ]

وهنگامی که به انسان نعمت بخشیدیم از آن روی برمی گرداند وبه هرسوئی می رود وهنگامی که به او سختی رسد ناامید می گردد. [ نظرات / امتیازها ]

و هر وقت به انسان نعمتی عطا کردیم رو بگردانید و از ما دوری جست و چون (بدبختی و) مصیبتی (به او) برسد (از خداوند) مأیوس (و ناامید) میگردد, [ نظرات / امتیازها ]

و ما هرگاه به انسان نعمتى عطا کردیم رو بگردانید و دورى جست و هرگاه شرّ و بلایى به او روى آورد به کلّى مأیوس و ناامید شد [ نظرات / امتیازها ]

" و هنگامی که بر انسان نعمت می دهیم ، روی می گرداند و [متکبّرانه] از کِنارِ او دور می شود و هنگامی که بَدی [و گرفتاری] به او می رسد ، ناامید می شود! ". [ نظرات / امتیازها ]