زینب افراونده

سلام علیکم
آیا آیه در قرآن با این معنی هست که خداوند فرموده باشد قرآن را به صورت حزب حزب آفریدیم پس آن را تلاوت کنید (کلمه حزب به کار رفته)؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : سلام علیکم
خیر. ترتیب بندی قرآنی به شکل سی جزء و هر جزء را یه چهار جزء تقسیم کردن و این اجزاء را حزب نامیدن از اموری است که بعداً در میان مسلمین به وجود آمده و برای تسهیل در قرائت و مراجعه به قرآن ایجاد شده است و البته نهی شرعی بر آن وارد نشده است.
اما لفظ حزب در قرآن به معنی دسته و گروه به کار رفته از حزب الله و حزب الشیطان به صراحت سخن گفته شده است.
آیات دیگری نیز با معنایی شبیه به جزء جزء کردن قرآن وجود دارد که البته به معنای آن است که بعضی افراد بخش هایی از قرآن را قبول میکنند و بخش هایی که دوست ندارند رد می کنند که البته ربطی به معنای متعارف جزء و حزب ندارد.
وَ قُلْ إِنِّی أَنَا النَّذیرُ الْمُبینُ (89)
کَما أَنْزَلْنا عَلَى الْمُقْتَسِمینَ (90)
الَّذینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضینَ (91)
فَوَ رَبِّکَ لَنَسْئَلَنَّهُمْ أَجْمَعینَ (92)
عَمَّا کانُوا یَعْمَلُونَ (93)
و بگو: «من انذارکننده آشکارم!» (89)
(ما بر آنها عذابى مى‏فرستیم) همان گونه که بر تجزیه‏گران(آیات الهى) فرستادیم! (90)
همانها که قرآن را تقسیم کردند(؛آنچه را به سودشان بود پذیرفتند، و آنچه را بر خلاف هوسهایشان بود رها نمودند)! (91)
به پروردگارت سوگند، (در قیامت) از همه آنها سؤال خواهیم کرد... (92)
از آنچه عمل مى‏کردند! (93)
همچنین خداوند در قرآن کریم اشاره می کند که قرآن را به تدریج بر تو نازل کردیم تا قلبت را به وسیله آن تثبیت و محکم سازیم. اما این به معنای حزب حزب بودن قرآن نیست.
وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً کَذلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَکَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتیلاً (فرقان, 32)
و کافران گفتند: «چرا قرآن یک جا بر او نازل نمى‏شود؟!» این بخاطر آن است که قلب تو را بوسیله آن محکم داریم، و(از این رو) آن را به تدریج بر تو خواندیم. (32)

اعظم السادات تقی زاده

سلام
دررابطه با معنی کلمه حواریون و اینکه حواریون حضرت عیسی چه کسانی بودند توضیح میدهید؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : سلام علیکم
کلمه ((حوارى )) به معناى کسى است که از میان همه مردم به آدمى اختصاص داشته باشد، مى گویند: اصل آن ((حور)) است که به معناى سفیدى خیلى زیاد است (و کانه حوارى فلان شخص کسى است که مانند اسب پیشانى سفید داراى نشان است و مردم او را به عنوان دوست و یاور وى مى شناسند).
ولى در قرآن کریم جز در مورد خواص اصحاب عیسى (علیه السلام )، استعمال نشده است .
طبرسی در مجمع البیان (ج‏1، ص‏447) می گوید: علت این که به دوستان مسیح (حوارى) می گویند این است که، آنان شغل رخت شویی داشتند و لباس های مردم را سفید می کردند.
حواریون عیسی دوستان و شاگردان خاصّ حضرتش بودند که به وی از صمیم دل ایمان آورده بودند و آیین او را پس از غیبت مسیح در جهان انتشار دادند و آنها دوازده نفرند و اسامی ایشان به قرار زیر است:
1 . شمعون پطرس؛ 2 . اندریاس برادروى؛ 3 . یعقوب؛ 4 . یوحنا برادروى؛ 5 . فیلسیبوس؛ 6 . برتونما؛ 7 . لوقا؛ 8 . متی که گاه به او لاوی نیز می گویند؛ 9 . شمعون غیور؛ 10 . لیبوس که گاهی به او یهودا گفته می شود؛ 11 . یعقوب صغیر النیوس؛ 12 . یهودای اسخریوطى.
قرآن با کمال صراحت درباره حواریون حضرت مسیح داوری نموده است: قضاوت قرآن در حقّ آنها کاملاً یک نواخت است و همه را به خاطر داشتن روح فداکاری و جان بازی در راه آیین مسیح می ستاید، حتی در آیه مورد بحث برای تحریک مسلمانان به فداکاری در راه اسلام و این که در جرگه یاران خدا در آیند، جریان حواریون رانقل می کند و می گوید، آنان صریحاً به ندای یاری طلبانه مسیح چنین پاسخ گفتند: (نحن انصار اللّه؛ ما یاران خدا هستیم). پس شما هم ای مسلمانان به سان آنها یاران خدا باشید و بدانید بر دشمن پیروز خواهید شد هم چنان که آنها پیروز شدند.
وقتی که حضرت عیسی از بنی اسرائیل احساس کفر و انکار نبوت نمود گفت: یاران من برای راهنمایی مردم به سوی خدا کیست! حواریون گفتند: ما یاران خداییم. به او ایمان داریم و گواه باش که ما در برابر او تسلیم هستیم). (آل عمران, 52)

اعظم السادات تقی زاده

سلام
کملین چه کسانی هستند؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : انسان کامل به کسی گفته می شود که چهار سفر روحانی را طی کرده باشد:
سفر از عالم ماده به سوی خداوند و رسیدن به مقام قرب الهی
سفر در اسماء و صفات الهی
سفر از مقام قرب به عالم ماده بدون از دست دادن مقامات قرب
سفر در میان خلق همراه با یاد خدا
به بیان دیگر کسی که تمامی حجاب های ظلمانی و نورانی میان خود و خدا را شکافته باشد.
البته گاه به انسان هایی که هنوز به مراتب نهایی نیز نرسیدند از باب مجاز اطلاق کامل می شود

مجتبی فاطمی

با سلام
در آیه 13 سوره حجرات خداوند همه مردم را خطاب قرار داده و پرهیزکار ترین مردم را باتقواترین آنها میداند .
سوال اینجاست که آیا ملاک باثقوا بودن فقط در اسلام است یا هر کسی در هر دین و فرقه ای که باشد ، اگر تقوا داشته باشد پرهیزکار است ؟
و سوال دیگر اینکه تکلیف کسانی که در ادیان دیگر الهی هستند و خداوند را پرستش میکنند و اعتقاد به وحدانیت او دارند و در انجام اعمال نیک و بد محتاط هستند چیست ؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : سلام علیکم
آیا کسی که دین کاملتر به او عرضه شده و دین پیشین اش نسخ شده و خداوند آن شریعت قبلی را از اعتبار انداخته و خداوند به او گفته که باید به شریعت جدید (اسلام)‌ عمل کند و او همچنان بر دین قبلی خود باقی می ماند، حرف خداوند را گوش کرده است؟ آیا می توان به چنین شخصی متقی گفت؟!
البته ممکن است کسی از دین اسلام خبر نداشته باشد و در دین خود متقی باشد که در این صورت مستضعف است.

مهمان

انسان جایز الخطاست یا ممکن الخطا؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : انسان ممکن الخطا است و اگر جایز را به معنای این بگیریم که یعنی خطا کردنش هیچ پیامد بدی ندارد معنای غلطی خواهد بود. هر خطایی هر چند غیر عمد آثاری دارد. گاه کسی به طور غیر عمد تفاوتی می کند که یک عمر تاوانش را باید پس دهد.
البته خداوند متعال در مواری که انسان حقوقی الهی را به خطا رعایت نکند،‌از خطای انسان می گذرد و عفو می کند.

ریحانه حسن پور

تفاوت تقدیر با سرنوشت در چیه؟آیا هردوتاش رو خدا رقم میزنه برای بنده اش یا خود فرد هم درش دخالت داره؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : تقدیر واژه ای عربی و به معنای اندازه گیری است. معنای اصطلاحی این واژه در متون دینی به معنای اندازه گیری امور گوناگون خلقت از سوی خداوند است. لذا تقدیر زندگی انسان به اندازه های مختلفی که خدا برای او تعین کرده است اشاره دارد. مثلاً اینکه روزی او چه قدر است؟ طول عمر او چند سال است؟ و...
سرنوشت واژه ای فارسی است و به معنای حکم ازل و قضای ازل یعنی آنچه در روز ازل تقدیر شده باشد.
لذا این دو واژه را می توان هم معنا دانست.
خداوند تقدیرهای انسان را بر اساس عمل انسان تغییر می دهد. لذا در روایات وارد شده که مثلاً اگر کسی صله رحم انجام دهد طول عمرش افزایش می یابد یعنی تقدیر او عوض می شود. یا اینکه دعا قضای الهی را برمی گرداند و...

مرضیه صدیقی آخا

سلام ؛ چرا عاجله را دنیای زودگذر معنی میکنیم ؟ آیا نمیتوانیم بگوییم دنیای زودبازده ؟
ما انسانها زودگذر بودن را دوست نداریم ولی برایمان مهم است که کارها زود جواب بدهند و خیلی زود تاثیر کاری که کردیم را ببینیم . حتی در علم سعی میکنیم کار علمی ای بکنیم که زود به تولید انبوه یا هر بازدهی که مد نظرمان است برسد . معدودی از دانشمندان یک عمر برای یک هدف سختی میکشند که البته مورد تمسخر هم واقع میشوند .
در مورد قیامت هم انسانها باید عمری سختی بکشند تا آنروز نتیجه را ببینند در حالی که اگر برای لذت دنیایی تلاش کنند خیلی زودتر به نتیجه میرسند .

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : عقل انسان همواره در پی برآوردن بیشترین نفع برای انسان است. همیشه بیشترین نفع سریع ترین نفع نیست. شما یک سال و گاه دو سه سال سخت زحمت می کشید تا به دانشگاه بروید و دیگری اصلاً چنین زحمتی را به خود نمی دهد. دیگری سال ها تلاش می کند تا بتواند زندگی خوبی در خارج از کشور برای خود فراهم کند. دیگری جند سال زحمت می کشد و از نان شب خود هم کم می کند تا بتواند به فلان پست و مقام برسد.
ما انسان ها هر چه قدر عقل مان رشد یافته تر باشد نفع خود را حقیقی تر می بینیم و حاضر هستیم برای آن هزینه بیشتری پرداخت کنیم.
نگاه دینی می گوید که عاقل کسی است که سود بی نهایت را در برابر سختی موقت نمی فروشد. اما اگر انسان ایمان نداشته باشد یا ایمانش ضعیف باشد چنین معامله غیر عاقلانه ای را انجام می دهد و سود موقت و چند ساله را با ضرر بی نهایت عوض می کند و این همان فروختن آخرت به قیمت به دست آوردن دنیا است. به این معنا دنیا زودگذر است.
پس ما همیشه به دنبال زود جواب دادن نیستیم دنبال به دست آوردن نفع بیشتر با هزینه کمتر هستیم. هر چه نفع مهم تر باشد حاضریم هزینه بیشتری برای آن پرداخت کنیم (هزینه می تواند زمان، پول، و...)‌باشد. اما کودک رشد نیافته نمی تواند از نفع زودگذر خوراکی مضر بگذرد چون نمی تواند ضرر بلندمدت آن را تصور کند و این شبیه کار ماست در قیاس با آخرت.

لیلا حسین زاده

در برخی کتب مانند گنج هایی معنوی نمازی نوشته شده برای نماز قضای فراموش شده که نمیدانم چقدر است و این نماز را کافی میداند آیا این موارد درست هستند یا نه؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : بنا به فتوای تمامی فقها نمازهای قضایی را که می دانید باید همه اش را قضا کنید و چیزی جای آن را نمی گیرد. اگر هم جزئیاتش را نمی دانید باید به اندازه ای قضا نمایید که یقین کنید چیزی بر عهده شما نمانده است. مثلاً اکر شک دارید که 2 نماز صبح قضا شده یا 5 نماز صبح باید 5 نماز صبح خوانده شود.
در امور دینی به کتب غیر معتبر ماجعه نکنید و احکام خود را تنها از طریق رساله توضیح المسائل پیگیری نمایید.

مهدیه روشنی

بسمه تعالی
باسلام
باتوجه به آیات 6تا10 سوره صافات که خداوند توسط "شهاب ثاقب" از غیب و آسمانها درمقابل جنیان شرور و پلید محافظت میفرماید و در مقایسه با آیات 3و4 سوره طارق که خداوند توسط "نجم ثاقب" از انسان محافظت میکند ،آیا در احادیث و روایات مصداق خارجی برای نجم ثاقب جهت محافظت از انسان وجود دارد؟یعنی در دنیا چه چیزی از انسان محافظت میکند؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : سلام علیکم
آیات سوره صافات:
آیات سوره صافات درباره حفاظت از آسمان و اخبار غیبی آن در برابر شرارت های جنیان است.
این بیاناتى که در کلام خداى تعالى دیده مى شود، از باب مثالهایى است که به منظور تصویر حقایق خارج از حس زده شده ، تا آنچه خارج از حس است به صورت محسوسات در افهام بگنجد، مراد از نزدیک شدن شیطانها به آسمان ، و استراق سمع ، و به دنبالش ‍ هدف شهابها قرار گرفتن ، این است که : شیطانها مى خواهند به عالم فرشتگان نزدیک شوند، و از اسرار خلقت و حوادث آینده سر درآورند. و ملائکه هم ایشان را با نورى از ملکوت که شیطانها تاب تحمل آن را ندارند، دور مى سازند.
نیرنگهاى خود به صورت باطل جلوه دهند، و یا باطل را با تلبیس و نیرنگ به صورت حق درآورند، و ملائکه رشته هاى ایشان را پنبه مى کنند، و حق صریح را هویدا مى سازند، تا همه به تلبیس آنها پى برده ، حق را حق ببینند، و باطل را باطل .
آیات سوره طارق
1. این آیات درباره حفظ انسان است که منظور از آن حفظ اعمال انسان است که کار ملائکه است.
2. البته ممکن است آیات سوره طارق ناظر به حفظ انسان از بلایا در زندگی دنیوی اش باشد. همان طورکه در آیه 61 سوره انعام اشاره شده است:
وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ یُرْسِلُ عَلَیْکُمْ حَفَظَةً حَتَّى إِذا جاءَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا وَ هُمْ لا یُفَرِّطُونَ (61)
او بر بندگان خود تسلّط کامل دارد؛ و مراقبانى بر شما مى‏گمارد؛ تا زمانى که یکى از شما را مرگ فرا رسد؛ (در این موقع،) فرستادگان ما جان او را مى‏گیرند؛ و آنها(در نگاهدارى حساب عمر و اعمال بندگان،) کوتاهى نمى‏کنند. (61)
آن حفظه کارشان حفظ آدمى است از همه بلیات و مصائب ، نه تنها بلاى مخصوصى .
به طورى که از روایات نیز برمى آید خداى تعالى از فرشتگان خود کسانى را مامور کرده تا او را از گزند حوادث و دستبرد بلاها و مصائب حفظ کنند، و حفظ هم مى کنند و از هلاکت نگهش مى دارند تا اجلش فرا رسد، در آن لحظه اى که مرگش فرا مى رسد دست از او برداشته و به دست بلاها و گرفتاریها مى سپارندش تا هلاک شود.
3. و بعید نیست که مراد از حفظ نفس ، حفظ خود نفس و اعمال آن باشد، و منظور از حافظ، جنس آن بوده باشد، که در این صورت چنین افاده مى کند که جانهاى انسانها بعد از مردن نیز محفوظ است ، و با مردن نابود و فاسد نمى شود، تا روزى که خداى سبحان بدنها را دوباره زنده کند، در آن روز جانها به کالبدها برگشته دوباره انسان بعینه و شخصه همان انسان دنیا خواهد شد، آنگاه طبق آنچه اعمالش اقتضا دارد جزا داده خواهد شد، چون اعمال او نیز نزد خدا محفوظ است ، چه خیرش و چه شرش .

ماثده جان نثاری

سلام... خسته نباشید ... می خواستم بپرسم اگه یه دختر از یه پسر خوشش بیاد ، اما به خاطر دوری از گناه ، از گناه دوری کنه ، خدا تو بهشت ممکنه یکی مثه همون پسره رو به آدم بده ؟؟؟؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : سلام علیکم
ترک گناه همواره برکات زیادی را در دنیا و آخرت برای انسان به همراه می آورد. از جمله این برکات نعمت های بهشتی است که به انسان داده می شود.
به تصریح قرآن کریم بهشتیان هر چه را که دوست داشته باشند برایشان حاضر می شود و نعمت های مادی مانند خوردنی ها و آشامیدنی ها و لذت های جنسی و... بدون زشتی ها و آلودگی های مادی و معنوی که در دنیا هست برایشان وجود دارد.
کسى که ترک زنا کند به هر دلیلى ترک کرده باشد گناهش از او دفع مى شود، ولى ثواب و فضیلت بسیار آن است که زنا را با داشتن قدرت و نبودن موانع و فراهم آمدن اسباب بویژه آنگاه که شهوت واقعى بجنبد براى خدا ترک کند، و این درجه صدیقان است . از این رو پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: ((کسى که عاشق شود و عفّت نشان دهد و عشق را پنهان دارد و بمیرد اجر شهید را دارد.))(442)
در قرآن کریم نماد عفت زنان حضرت مریم (س) است که به فرشته ای که در شکل مردی بر او ظاهر شده بود به گمان اینکه او انسان است, او را انذار کرد و او را از گناه نهی نمود.
وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ مَرْیَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِها مَکاناً شَرْقِیًّا (16)
فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجاباً فَأَرْسَلْنا إِلَیْها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِیًّا (17)
قالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا (18)
ما روح خود را بسوى او فرستادیم؛ و او در شکل انسانى بى‏عیب و نقص، بر مریم ظاهر شد! (17)
او(سخت ترسید و) گفت: «من از شرّ تو، به خداى رحمان پناه مى‏برم اگر پرهیزگارى! (18)
گفت: «من فرستاده پروردگار توام؛ (آمده‏ام) تا پسر پاکیزه‏اى به تو ببخشم!» (19)