1) ماجدی (داور) : رحمت الهی علی الاطلاق است و عام و شامل همه موجودات بدون انجام عملی می باشد ودر خصوص انسانها مومن وکافر را شامل می شود
ومعامله با خدا از آیات دیگر استفاده می شود
2) سریانی : هم در تفسیر نمونه و هم در تفسیر المیزان به این مضمون اشاره شده که صفت رحیم رحمت خاصی است که شامل مومنان است.
البته فکر می کنم این یک احتمال است.
اما اگر درست باشد، پس رحیم بودن خداوند شامل کسانی است که مومن باشند و یاد آور این است که اگر این گونه باشیم شامل رحمتِ رحیم بودن خدا می شویم.
البته لزوما نباید برای معامله با خداوند مومن بود اما این بشارتی است به کسانی که مومن هستند و به مردم(که بخشی از آن ها و چه بسا اغلب آنها از روی معامله برای پاداش، و ترس از عقاب درست عمل می کنند) که اگر مومن باشند رحمت خاصی از خدا شامل حالشان می شود.
به طور خلاصه به نظر حقیر وقتی بشارتی صورت گیرد که شامل عده ای خاص شود و آن عده برای آن بشارت اعمال خاصی انجام دهند، بشارت به معامه با خدا هم در آن دیده می شود.
ماجدی (داور) : اگر نگوییم به دلالت تطابقی و صریح اما به مفهوم فهمیده میشود نظر تکمیلی بنده به این عنوان برمی گردد که رحمت خداوند چه عام و چه خاص علی الاطلاق و از باب لطف الهی است و عنوان تجارت در دیگر آیات از طرف خداوند و باز هم از باب رحمت و لطف بی انتها الهی برای سعادت انسانهاست