با توجه به آیه ۱۵ سوره نمل متوجه ارزش بیش از حد علم می‌شویم چرا که؛
حضرت داوود و سلیمان خود را از بسیاری از بندگان مومن برتر می‌دانستند فقط به خاطر علمی که خداوند به آنها بخشید نه به خاطر قدرت یا حکمت یا چیز دیگر.

بسم الله الرحمن الرحیم
روز خودرا با تدبر برآیاتی چند از قرآن کریم شروع کنیم.
می دانیم یکی دیگر از عملکردها و موضوعات مورد بحث در قرآن کریم،بعنوان دفترچه راهنما برای شناسایی ضعف های وجود انسانی و شیوه درمان وبرطرف کردن آنها می باشد.برای نمونه با تدبر بر آیات 9-10-11سوره هود چنین نتیجه می کیریم ؛
9/هود-انسان اگر بعد از این همه نعمتی که به انسان عطا شده ، اگر ذره ای از آن از روی حکمت خداوندی باز پس گرفته شود او (لیوس کفور)می گرددیعنی ناامید می شود وکفران می کند.
10/هود-واگر بعداز مشکلات زندگی وضررها ،خداوند متعال نعمت هایش را به او بچشاندوضررهایش را برطرف سازد او(لفرح فخور)یعنی سرگرم فخر فروشی می شود.
واما در آیه 11 سوره هود، برای درمان هردو ضعف وبیماری مهلک، خداوند رحمان صبر وانجام صالحات(یعنی انجام کارهای خوب،به نحو خوب وبخاطر خداوند)را به انسان ها تجویز می کند.

این آیه خلاف ضرب المثل معروف ( گر خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو)می باشد.
زیرا با توجه به این آیه اکثریت مردم تابع هوی وهوس بوده واز حدس وگمان پیروی می کنند. واز دانش پیروی نمی کنند .بنابراین در پیمودن راه حق نباید از کمی افراد ترسید . باید درراه حق حرکت کرد هرچند خلاف رای اکثریت مردم باشد .بنابراین بهتراست با توجه به دستور خداوند متعال دراین آیه بگوییم : خواهی نشوی رسوا هم رنگ واقعیت شو.

1- در روزهای نزول قرآن در هیچ کدام از تمدن های آن روز هرگز به زنان ارث نمی دادند،با استناد به کتاب های تاریخی معتبر برای نمونه می توان گفت به طور مثال در تمدن یونان: افلاطون و ارسطو به عنوان مشاهیر آن تمدن کهن، معتقد بودند که زن، تنها براى خدمت به مرد و دوام نسل به وجود آمده است و شخصیتى بین انسان و حیوان دارد- در شرق دنیاى آن روز نیز ؛ مانند هند و چین و ژاپن و مصر که ریشه در تمدن کهن داشت، این محرومیت حکمفرما بود؛ به‏گونه‏اى که در مصر قدیم، ارث به پسر بزرگتر منتقل مى‏شد و برادران و خواهران و زنان از ارث بردن محروم بودند. در تمدن هند، طبق مجموعه قوانین «مانو»، زن از ارث محروم بود و تحت قیمومت مرد قرار داشت. طبق این قانون، پس از مرگ پدر، اموال او به فرزندان پسرش منتقل مى‏شد. هرگاه متوفى جز دختر، فرزند دیگرى نداشته باشد، باید دخترش را مکلف به تولید پسرى کرد، تا آن پسر بتواند وارث قانونى جد مادرى خود گردد. در برخى از قبایل هندى، زن پس از شوهرش به عنوان ترکه به ارث مى‏رسید و یا بر اساس رسم «ساتى» او را به همراه جسد شوهرش در آتش مى‏افکندند و یا او را خفه کرده و به همراه شوهرش در گور مى‏نهادند و این امر را نشانه اعلام وفادارى و عشق زن هندى به شوهرش قلمداد مى‏کردند. در چین و ژاپن، بویژه در عصر کنفوسیوس، پدر مالک زن و فرزندان به شمار مى‏رفت؛ حتى حق داشت، آنها را بکشد. گاهى زن وظیفه داشت، براى اثبات وفادارى به شوهر، خود را بکشد. مادران همواره آرزوى داشتن پسر مى‏کردند. دختران و زنان از ارث محروم بودند.درکشورهای اروپایی مانند فرانسه، در مناطق ژرمنى براى زن مطلقا حقى قائل نبودند. قانون مدنى ناپلئون، زن را در شمار ورثه قرار داد. کمتر موردى اتفاق مى‏افتاد که زن از دارایى شوهر ارث ببرد. در مارس 1891 میراث ثابتى براى زن پیش‏بینى شد که در هر صورت از میراث شوهر محروم نگردد .در انگلستان نیز تا چندى قبل، تمامى ماترک پدر، تنها به پسر ارشد منتقل مى‏شد و اگر متوفى فرزند ارشد پسر نداشت، ارث منحصر به فرزندان پسر بود. در میان اعراب،زن مانند کالا خرید و فروش مى‏شد و از هرگونه حقوق اجتماعى و فردى، حتى ارث به طور کلى محروم بود. در تمدن ایران باستان اساسا زن جزئى از اموال و دارایى متوفى به شمار مى‏آمد. میان آریایى‏ها محرومیت دختر از ارث، یک قاعده بود؛ ولى هرگاه پدر مى‏مرد و دختر ازدواج نکرده بود، مى‏توانست به اندازه نصف سهم پسر از ترکه پدرش برخوردار گردد. در این نظام (با توجه به این که نکاح با محارم و تعدد زوجات رایج بود.)، بسیار اتفاق مى‏افتاد که از میان زنان، زنى که بیشتر از دیگران محبوب شوهر بود، به عنوان یکى از پسران وى پذیرفته شده و تمامى ترکه شوهر به او تعلق مى‏گرفت و بقیه زنان، از ارث محروم بودند. همچنین در تمدن ایران باستان به دخترانى که شوهر کرده بودند نیز به جهت این که مال پدر به خارج از خانواده منتقل نشود، ارث نمى‏دادند؛ ولى به دخترانى که هنوز ازدواج نکرده بودند، به اندازه نصف سهم پسر ارث مى‏دادند. بنابراین، اگر دخترى ازدواج مى‏کرد (مشروع یا نا مشروع)، از پدر یا کفیل خود ارث نمى‏برد. در شریعت یهود ومسحیت ، اصل کلى مبتنى بر محرومیت زنان از ارث بود و بحثى درباره ارث نمى‏یابیم. خلاصه اینکه در دنیاى قبل از اسلام، براى زن حقوق ارثى مستقل و مسلّمى قائل نبود، یا اصلا به او ارث نمى‏داد و یا اگر مى‏داد به صورت سهم قطعى و مفروض نبود؛ بلکه احتمال داشت که به عنوان وصیت، مالى را براى زن بگذارد و یا به عنوان پسر خوانده و در واقع به جاى پسر ارشد، او را وارث و اداره کننده اموال خود قرار دهد؛ چنان که «شاه زن» درایران از چنین وضعى برخوردار بود. به دیگر عبارت، محرومیت زن از ارث، سنت رایج و حاکم بر دنیاى قبل از اسلام بود؛ به گونه‏اى که زن تحت هیچ یک از عناوین: همسر، مادر، دختر و خواهر (که در شریعت اسلام تشریع شده) ارث نمى‏برد؛ مگر احیانا تحت عناوین دیگر، به او مالى داده مى‏شد که در آن صورت هم داراى استقلال کامل مالى و اختیارى در صرف اموالش نداشت. میراث زن، در شریعت اسلام: با ظهور اسلام وتعلیمات ویژه آن، موقعیت زن وارد مرحله نوینى گردید. در این دوره بود که زن در سایه دستورات حیات‏بخش اسلام، از کلیه حقوق فردى و اجتماعى و انسانى‏برخوردار شد. اسلام درباره حقّ برخوردارى زن از ارث (حق فردى)، انقلاب عظیمى به وجود آورد و به زنان، حق ارث عطا کرد و تمام قوانین ظالمانه دوران جاهلیت را (که بر پایه اعتقادات و آداب و رسوم قبیلهاى بود) نسخ نمود. اسلام نه تنها حق ارث براى زنان تشریع نمود، بلکه به ارث برده شدن زنان را (که در آن عصر امرى رایج بود) نیز ممنوع کرد. سوره نسا آیه18 و همچنین قرآن کریم در سوره نساء، با عادات و رسوم غلطى که زنان، کودکان و افراد تانوان را از ارث محروم مى‏ساخت، به مبارزه برخاست و بر روى تمام آن قوانین غلط، خط بطلان کشید . سوره نسا آیه7( براى مردان از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان از خود به جا مى‏گذارند سهمى است. براى زنان نیز از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان به جا مى‏گذارند سهمى است؛ خواه آن مال کم باشد یا زیاد بنابراین، هیچ کس حق ندارد که سهم دیگرى را غصب کند. سپس در پایان آیه شریفه براى تأکید مطلب مى‏فرماید: «این سهمى است تعیین شده و لازم الأداء.» تا هیچ‏گونه تردید در این بحث باقى نماند) منبع مطالب :خلاصه ای از مقاله عسکری اسلامپور کریمی -رواق اندیشه-1383-شماره35
2-از نظر جمله ‏بندى و طرز بیان در این آیه ارث دختران اصل قرار داده شده و ارث پسران به صورت فرع و با مقایسه به آن تعیین گردیده ، زیرا مى‏گوید : پسران دو برابر سهم دختران میبرند و این یک نوع تاکید روى ارث بردن دختران و مبارزه با سنتهاى جاهلى است که آنها را به کلى محروم مى‏کردند(تفسیر نمونه)
3- زن در اسلام داراى شخصیتى است مساوى با شخصیت مرد،اما چون ... زندگى زن زندگى احساسى و اما زندگى‏ مرد عقلانی است، و به همین جهت اسلام از ثروت روى زمین دو ثلث را در اختیار مرد قرار داد، تا در دنیا، تدبیر تعقل ما فوق تدبیر احساس و عاطفه قرار گیرد، و نواقصى که در کار زن و تدبیر احساسیش رخ مى‏دهد، (چون مداخلات زن در مرحله تصرف بیش از مرد است) بوسیله نیروى تعقل مرد جبران گردد(تفسیر المیزان )
4- در اسلام غرض از قانون ارث این است که دنیا به صلاح خود برسد، و غرض سایر سنت‏ها این است که اشخاص به هوا و هوس خود نائل گردند.(تفسیر المیزان)
5- امام جواد (ع) می فرمایند : هیچگونه هزینه فردى واجتماعى بر عهده زن نیست، علاوه بر آنکه هنگام ازدواج مهریه مى‏گیرد، ولى مرد هم مهریه مى‏دهد، هم خرج زن را عهده‏ دار است. زن بى‏ هیچ مسئولیّتى سهم ارث دریافت مى‏کند وحقّ پس‏ انداز دارد ولى در بهره‏ گیرى، از همان سهم مرد بهره مى‏گیرد.(تفسیر نور)

با توجه به مطالعه اکثر تفاسیر به نظر بنده حقیر شاید مخاطب آیه مسلمین سست ایمان باشند که بعد از پایان جنگ بدر برسر تقسیم غنایم با پیامبر مجادله کردند. اما دلایل من براین که چرا مخاطبین آیه مسلمین سست ایمان باشند.1-آیات قبل وبعد خطاب به مومنان است ویک آیه بین این آیات دور از ذهن می باشد(تفسیر نمونه)2-جمله ابتدای آیه می گوید پیروزی به سراغ شما آمد ومی دانیم طبق آیات قبل این پیروزی شامل مسلمین بود3-ادامه آیه (وان تعودوا نعد )نیز می تواند خطاب به مسلمین سست ایمان باشد که اگر همچنان به مجادله خویش ادامه دهید مانند جنگ احد (که برخی از مسلمین سست ایمان به طمع غنایم طبق دستور پیامبر عمل نکردند )می توانم ورق پیروزی را برایتان برگردانم4-جمله (ولن تغنی عنکم فئتکم شیئا)نیز می تواند تاکیدوتذکری به مسلمین سست ایمان باشد که هرگز جمعیت زیاد دلیل بر حقانیت نیست که فکر کنید اگر اکثریت برروی نظری مانند تقسیم غنایم طبق نظر خودتان معتقد باشید دیگر نیازی به نظر خداوند وپیامبرش ندارید.ویا با توجه به آیه قبل تعداد زیاد افراد ،دلیل بر پیروزی در جنگ نمی تواند باشد 5-(ان الله مع المومنین )پایان آیه نیز مجددا تاکیدی برمخاطبین آیه می باشد.تا با تقویت ایمان خود باعث شوند خداوند آنان را همراه کند.

توضیح : لطفا در مورد مطالب تفسیری اینجانب اظهار نظر کنید .از همه پاسخ دهنگان پیشاپیش سپاسگزارم.