(و ما اهلکنا من قریه الا ولها کتاب معلوم ):(ما هیچ آ بادی را هلاک نکردیم ، جز آنکه مهلت و اجل معینی داشت )،می فرماید: ما هیچ دهکده ای را درنتیجه تکذیب و سد نمودن راه خدا هلاک ننمودیم ، جز آنکه اجلی معلوم ومعین در نزد خدا داشتند، لذا چناچه هر فردی اجل معین دارد، امتها نیز دارای آجال و مهلتهای مشخصی هستند. [ نظرات / امتیازها ]

سنت الهى همه جا این بوده که به قدر کافى مهلت براى تجدید نظر و بیدارى و آگاهى بدهد، حوادث دردناک ، و وسائل رحمت را یکى پس ‍ از دیگرى مى فرستد، تهدید مى کند، تشویق مى کند، اخطار مى نماید تا حجت بر همه تمام شود. ولى هنگامى که این مهلت به پایان رسید سرنوشت قطعى دامنشان را خواهد گرفت ، دیر و زود، به خاطر مصالح تربیتى ، ممکن است اما به اصطلاح سوخت و سوز ندارد! آیا توجه به همین واقعیت کافى نیست تا همگان از سرنوشت گذشتگان عبرت گیرند، و از مدت مهلت الهى براى بازگشت و اصلاح، استفاده کنند؟ آیا باید باز هم نشست تا سرنوشت شوم اقوام گمراه و ستمگر پیشین درباره خود ما نیز تکرار گردد، و بجاى اینکه از پیشینیان عبرت گیریم، عبرتى شویم براى آیندگان؟! ضمنا از این آیه و آیه بعد، فلسفه بیان" تاریخ گذشتگان به طور مکرر" در آیات قرآن حتى در همین سوره‏اى که از آن بحث مى‏کنیم روشن مى‏شود. [ نظرات / امتیازها ]