(و انی خفت الموالی من ورائی وکانت امراتی عاقرا فهب لی من لدنک ولیا): (و من پس از خویش از وارثانم بیم دارم و همسرم نازاست ، مرا از نزد خودفرزندی عطا کن )، منظور از (موالی ) عموها و پسر عموها هستند و بعضی آن را کلاله و یاعصبه دانسته اند و بعضی آن را عموم ورثه خوانده اند، به هر حال مراد از آن وارثان غیراولاد صلبی است ، به هر جهت زکریا در مقام دعا می گوید: خدایا من از اینکه بعد ازمرگم بدون وارث باشم و بی اولاد از دنیا بروم ، می ترسم ، و حال آنکه همسر من نازاست و من نیز پیر و سالخورده هستم و لذا همه اسباب عادی و قوای طبیعی برای فرزنددار شدنم ساقط شده و تنها امید من به رحمت توست که از جانب خودت برای من فرزند و وارثی قرار دهی که جانشین من باشد. [ نظرات / امتیازها ]

سپس حاجت خود را چنین شرح مى‏دهد: پروردگارا! «من از بستگانم بعد از خودم بیمناکم (که حق پاسدارى از آیین تو را نگاه ندارند! و (از طرفى) همسرم نازا و عقیم است، تو از نزد خود جانشینى به من ببخش ...» (وَ إِنِّی خِفْتُ الْمَوالِیَ مِنْ وَرائِی وَ کانَتِ امْرَأَتِی عاقِراً فَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا). [ نظرات / امتیازها ]

بعد شرح حال خود را عرض مى‌کند:

وَ إِنِّی خِفْتُ الْمَوالِیَ مِنْ وَرائِی‌: و بدرستى که من مى‌ترسم از اولیائى که وارث من باشند بعد از مرگ من، یعنى بنى اعمام که شرار بنى اسرائیلند از آن که ترکه مرا در غیر رضاى تو خرج کنند. به روایت صحیحه از حضرت باقر علیه السلام: مراد عمو و پسر عمو باشد «1». حاصل آنکه: مى‌ترسم جماعت وراث بعد از من، به حسن معاشرت قیام و به قواعد خلافت اقدام ننموده، نظام امور دین مختل و امت من گمراه شوند. وَ کانَتِ امْرَأَتِی عاقِراً: و باشد زن من نازائیده و در کبر سن فرو رفته. فَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا: پس ببخش مرا از نزد خود فرزندى که اولى باشد بترکه، و معذلک متولى امور دین من و ولى عهد من باشد، یا فرزندى که ولى از اولیاء تو باشد.
نکته: ذکر «من لدنک» اشعار است به آنکه آن را از جانب خود ایجاد کن بدون سبب، زیرا از ما صلاحیت ولادت نیست، و ایماء به استدعاى ولیى که پسندیده تو و مقبول بارگاه تو باشد به استحقاق. [ نظرات / امتیازها ]

وَ إِنِّی‌ خِفت‌ُ المَوالِی‌َ مِن‌ وَرائِی‌ وَ کانَت‌ِ امرَأَتِی‌ عاقِراً فَهَب‌ لِی‌ مِن‌ لَدُنک‌َ وَلِیًّا «5»
زکریّا ‌در‌ مناجاة ‌با‌ پروردگار ‌بعد‌ ‌از‌ اظهار ضعف‌ و پیری‌ و اینکه‌ عیال‌ ‌او‌ عقیم‌ و ناز ‌است‌.
عرض‌ کرد و محققا ‌من‌ خوف‌ دارم‌ ‌که‌ ‌پس‌ ‌از‌ ‌من‌ میراث‌ منرا ارحام‌ دور ضبط کنند و ‌من‌ اولاد ندارم‌ و عیالم‌ عاقر ‌است‌ ‌پس‌ بمن‌ عنایت‌ فرما ‌از‌ جانب‌ ‌خود‌ اولاد ‌که‌ وارث‌ ‌من‌ ‌باشد‌ و ولی‌ّ ‌من‌ ‌پس‌ ‌از‌ فوت‌ ‌من‌ وَ إِنِّی‌ خِفت‌ُ المَوالِی‌َ انسان‌ ‌پس‌ ‌از‌ رحلت‌ ‌از‌ ‌اینکه‌ عالم‌ یکی‌ ‌از‌ احکام‌ شرعیه‌ اینست‌ ‌که‌ فرمودند:
اولی‌ بمیراثه‌ اولی‌ باحکامه‌ و طبقات‌ ارث‌ ‌در‌ ارحام‌ سه‌ طبقه‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ قرآن‌ میفرماید:
وَ أُولُوا الأَرحام‌ِ بَعضُهُم‌ أَولی‌ بِبَعض‌ٍ فِی‌ کِتاب‌ِ اللّه‌ِ طبقه‌ اوّل‌ و الدین‌ و اولاد و ‌هر‌ چه‌ پائین‌ آیند ‌از‌ نوه‌ها طبقه‌ دوّم‌ اجداد و جدّات‌ و اخوه‌ و اخوات‌ سیّم‌ اعمام‌ و عمّات‌ و اخوال‌ و خالات‌ و اولاد ‌آنها‌ و حضرت‌ زکریّا ‌از‌ طبقه اول‌ و دوم‌ کسی‌ ‌را‌ نداشت‌ فقط طبقه‌ سیم‌ بنی‌ اعمام‌ بودند و گفتند ‌آنها‌ ‌هم‌ اشرار بودند و ‌در‌ طبقه‌ اول‌ و دوّم‌ ممکن‌ نبود کسی‌ ‌را‌ پیدا کند فقط ممکن‌ ‌بود‌ خداوند بقدرة کامله ‌خود‌ باو فرزندی‌ عطا فرماید ‌که‌ اولی‌ بمیراث‌ ‌او‌ ‌باشد‌ لذا ‌گفت‌ وَ إِنِّی‌ خِفت‌ُ المَوالِی‌َ مِن‌ وَرائِی‌ ‌که‌ ارث‌ ‌من‌ ‌را‌ ‌آنها‌ نبرند وَ کانَت‌ِ امرَأَتِی‌ عاقِراً ‌که‌ امید اولاد ‌از‌ ‌او‌ ندارم‌ مگر بقدرة کامله پروردگار فَهَب‌ لِی‌ بلطف‌ و کرم‌ ‌خود‌ مِن‌ لَدُنک‌َ ‌از‌ جانب‌ تو و ‌لو‌ ‌بر‌ خلاف‌ عادت‌ ‌باشد‌ ولیّا ‌که‌ اولاد پسری‌ بمن‌ عنایت‌ فرمایی‌ ‌که‌ ‌هم‌ میراث‌ نبوّت‌ و علم‌ و تقوی‌ ‌را‌ لیاقت‌ داشته‌ ‌باشد‌ و ‌هم‌ اولی‌ باحکام‌ ‌من‌ ‌باشد‌ و ‌هم‌ وارث‌ اموال‌ ‌من‌ ‌باشد‌ و تمام‌ نعم‌ الهیّه‌ هبة اللّه‌ ‌است‌ و تفضّل‌ الهی‌. [ نظرات / امتیازها ]

وَ إِنِّی خِفْتُ اَلْمَوٰالِیَ مِنْ وَرٰائِی ؛ منظور از «موالى» عموها و عموزادگان مى باشند، «من ورائى» یعنى پس از مرگم، این جمله را على بن الحسین و محمّد بن على علیه السّلام به این شکل خوانده اند: «خفّت الموالى من ورائى» یعنى پسر عموها و خاندانم و کسانى که پس از خود بجاى مى گذارم کمند و همسرم عقیم و نازاست فَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا ؛ پس فرزندى به من عطا کن که پشت سر من باشد و براى ارث بردن از من سزاوارتر از دیگران باشد کلمۀ «مِنْ لَدُنْکَ » تأکید براى این است که آن فرزند براستى ولى و مورد رضایت باشد، از آن جهت که منسوب به خداست و از نزد او صادر شده است [ نظرات / امتیازها ]

وَ إِنِّی خِفْتُ اَلْمَوٰالِیَ و بدرستى که من مى ترسم بنى اعمام و اقرباء میراث بر خود را مِنْ وَرٰائِی از پس من که میراث مرا از نقد و جنس در غیر مرضیات تو صرف کنند، زیرا که اقوام او از اشرار بنى اسرائیل بودند محتمل است که زکریا فوت خود را قبل از ورثۀ اشرار خود بعلامات و امارات دانسته باشد، و مى تواند که کلام بفرض و تقدیر محمول باشد به این معنى که: اگر ورثۀ من بعد از من بمانند، من مى ترسم که مال مرا بغیر مصرف که در آن رضاى تو نیست ضایع کنند قرائت ائمۀ هدى علیهم السلام: «خفت الموالى» بفتح خا و تشدید فا و کسر تاست؛ و خفت و خفوف سبکى و اندک شدن است؛ بنا بر این قرائت مى تواند که «وراء» بمعنى «بعد» باشد و مى تواند که بمعنى «قدام» باشد، بنا بر اول، معنى چنین است که: بدرستى که حال من این است که بنو عم و وارثان من که بعد از من خواهند بود کم شده و عاجز گشته اند؛ و بنا بر ثانى چنین است که: خویشان من پیش از من مردند و بنا بر حوادث دنیوى کم شدند و نماند در میان ایشان کسى که باعث اعتضاد و تقویت ایشان باشد وَ کٰانَتِ اِمْرَأَتِی عٰاقِراً و هست زن من نازاینده لفظ : «خفت» و «کانت» اگر چه بصیغۀ ماضى اند اما مراد از آن حال و استقبال است؛ و گاهى ایراد فعل ماضى مى کنند و از آن استقبال و ثبات مى خواهند فَهَبْ لِی پس ببخش مرا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا از نزد خود فرزندى که اولى باشد بمال من و باعث تقویت اقرباء من گردد [ نظرات / امتیازها ]