خداوند انسان را می آفریند و وی را در جنتی سکنا می دهد که در آن جنت از قبل ابزار امتحان وی حاضر است پس از آزمایش انسان و مردودی وی در این امتحان خداوند خود به انسان می آموزد که چگونه توبه نماید و خود نیز توبه وی را قبول می نماید ، با دقت در آیات اخیر به نظر این حقیر می توان اینوگه پنداشت که هدف خداوند رشد انسان از مرحله ای به مرحله دیگر می باشد و همواره امکانات لازم را خود خداوند متعال برای انسان آماده می نماید و بلاتشبیه مانند پدری مشفق همواره راه توبه را برای انسان باز می گذارد و اصلا خود انسان را به توبه تشویق کرده و خود روش آنرا به وی می آموزد و در آخر خود نیز توبه وی را می پذیرد . [ نظرات / امتیازها ]