در آخرین آیات مورد بحث ، چهار نعمت بزرگ الهى را که شامل حال این گروه سعادتمند است برمى شمرد:
نخست اینکه ((آنها صداى آتش را نمى شنوند)) (لا یسمعون حسیسها).
((حسیس )) چنانکه ارباب لغت گفته اند به معنى صداى محسوس است ، و به معنى خود حرکت یا صدائى که از حرکت برمى خیزد نیز آمده است ، آتش دوزخ که دائما در آتشگیره هایش مشغول پیشروى است ، داراى صداى مخصوصى است ، این صدا از دو جهت وحشتناک است ، از نظر اینکه صداى آتش است و از نظر اینکه صداى پیشروى است .
مؤ منان راستین چون از جهنم دورند هرگز این صداهاى وحشتناک به گوششان نمى خورد.
دیگر اینکه ((آنها در آنچه بخواهند و مایل باشند به طور جاودان متنعمند)) (و هم فیما اشتهت انفسهم خالدون ).
[ نظرات / امتیازها ]