(ویستعجلونک بالعذاب ولن یخلف الله وعده وان یوما عند ربک کالف سنه مماتعدون ): (به شتاب از تو عذاب می خواهند و هرگز خدا از وعده اش تخلف نمی کند و بدرستی روزی که نزد پروردگار توست چون هزار سال از سالهایی است که شما می شمارید) می فرماید ای رسول ما این مشرکان به منظور استهزاء و به عجز آوردن تو، درباره نزول عذاب عجله می کنند و می گویند: پس چه زمانی این عذاب محقق می شود؟ و حال آنکه خدا هرگز وعده خود را خلف نمی کند همانطور که آنها در روز بدر آن راچشیدند و یا آن عذاب موعود را بعدا در روزی که خداوند به حق میان پیامبرش و امت او داوری می کند، عملی خواهد ساخت آنوقت می فرماید، نزد خدا یک روز، چون هزار سال از سالهای شماست تا اشاره کند که چنین خدایی که زمان کم و زیاد نزد اویکسان است ، هرگز بیم از بین رفتن فرصت و فوت وقت را ندارد، و به همین دلیل هم درعذاب آنها عجله نمی کند و به ایشان مهلت می دهد که درجات شقاوت خود را تکمیل کنند و آنگاه در روزی که اجلشان سر برسد، آنها را با عذاب خود مؤاخذه می نماید واین آیه در مقام تسلیت و آرامش خاطر دادن به رسولخداست . [ نظرات / امتیازها ]

وَیَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذابِ
و از تو اى پیامبر! شتاب در آمدن عذاب را مى خواهند و لجوجانه پافشارى مى کنند که عذاب را هرچه زودتر فرود آورى.
وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ
و این در حالى است که خدا هرگز در وعده خویش در فرود آوردن عذاب بر بیدادگران تخلّف نمى ورزد.
«ابن عباس» مى گوید: منظور این است که در روز جنگ «بدر» عذاب را بر شرک گرایان و ظالمان فرو مى فرستد.
وَ اِنَّ یَوْماً عنِْدَ رَبِّکَ کَاَلْفِ سَنَةٍ مِمّا تَعُدُّونَ
در مورد این فراز از آیه شریفه دیدگاه ها متفاوت است:
1 - به باور گروهى از جمله «ابن عباس» منظور این است که یک روز از روزهایى که خدا آسمان ها و زمین را در آن آفرید، با یک هزار سال برابر است.
2- اما به باور برخى دیگر منظور این است که: یک روز از روزهاى که خدا آسمان ها و زمین را در آن آفرید، با یک هزار سال برابر است.
در روایت آمده است که محرومان و بینوایان آگاه و درست اندیش، نصف روز - که برابر با پانصد سال است - پیش تر از ثروتمندان و قدرتمندان به بهشت پرطراوت و زیبا مى روند. با این بیان منظور از آیه شریفه این است که شرک گرایان و ظالمان براى فرود آمدن عذاب شتاب مى ورزند، در حالى که یک روز از دوران عذاب آنان در جهان دیگر برابر با یک هزار سال است.
3 - برخى بر آنند که مفهوم آیه شریفه این است که در برابر قدرت بى کران خدا یک روز و یک هزار سال یکى است. با این بیان، براى خدا تفاوتى نمى کند که عذاب و کیفرى که حق ستیزان در آمدنش شتاب مى ورزند، بى درنگ بر آنان فرود آید و یا به تأخیر افتد. اما او از روى بزرگوارى و بخشایش خویش به آنان مهلت مى دهد تا شاید توبه کنند و جبران نمایند، و به هرحال نه چیزى از میان مى رود و نه کسى از قلمرو قدرت آفریدگار تواناى هستى مى تواند بگریزد.
4 - و برخى نیز مى گویند: منظور این است که یک روز عذاب در سراى آخرت از نظر شدّت و عظمت با یک هزار سال عذاب دنیا برابر است، درست همان گونه که یک روز از نعمت هاى گوناگون بهشت پرطراوت و زیبا با نعمت متنوع یک هزار ساله این جهان برابر است.
با این بیان، روزهاى عذاب، دیرگذر و روزهاى خوش زودگذر است، به گونه اى که یک روز عذاب همانند هزار سال مى گذرد و یک هزار سال خوشى و شادمانى بسان یک روز، چنان که گفته اند: «ایام السرور قصار و ایام الهموم طوال»؛ روزهاى خوشى و شادمانى کوتاه و زودگذر است و روزهاى اندوه طولانى. [ نظرات / امتیازها ]

در این آیه (با توجه به آیه قبل)، چهره دیگرى از جهالت و بیخبرى کوردلان بى ایمان را ترسیم مى کند، مى گوید: ((آنها با عجله از تو تقاضاى عذاب مى کنند و مى گویند اگر راست مى گوئى پس چرا مجازات الهى دامان ما را نمى گیرد))؟! (و یستعجلونک بالعذاب ).
در پاسخ به آنها بگو زیاد عجله نکنید: ((خداوند هرگز از وعده خود تخلف نخواهد کرد))! (و لن یخلف الله وعده ).
عجله کسى مى کند که بترسد فرصت از دستش برود و امکاناتش پایان گیرد، اما خدائى که از ازل تا ابد بر همه چیز قادر بوده و هست ، عجله براى او مطرح نیست و همیشه قادر بر انجام وعده هاى خود مى باشد.
براى او یکساعت و یکروز و یکسال ، فرق نمى کند: ((چرا که یک روز در نزد پروردگار تو همانند هزار سال از سالهائى است که شما مى شمرید)) (و ان یوما عند ربک کالف سنة مما تعدون ).
بنابراین آنها چه از روى حقیقت و چه از روى استهزاء و مسخره ، این سخن را تکرار کنند و بگویند ((چرا عذاب خدا بر سر ما نازل نمى شود))؟! باید بدانند عذاب در انتظار آنها است ، و دیر یا زود به سراغشان مى آید، و اگر مهلتى داده شود فرصتى است براى بیدارى و تجدید نظر، ولى آنها باید توجه کنند که بعد از نزول عذاب درهاى توبه و بازگشت به کلى بسته مى شود و راهى به سوى نجات نیست .
در مورد جمله ان یوما عند ربک کالف سنة مما تعدون ، علاوه بر تفسیر بالا (یکسان بودن یک روز و هزار سال در برابر قدرت خدا،) تفسیرهاى دیگرى نیز ذکر کرده اند.
از جمله اینکه : ممکن است شما براى انجام دادن کارى یکهزار سال وقت لازم داشته باشید اما خداوند در یکروز (بلکه کمتر) آن را انجام مى دهد، بنابراین مجازات او مقدمات زیادى نمى خواهد.
دیگر اینکه یک روز از ایام آخرت ، همانند یکهزار سال در دنیا است (و پاداش و کیفرش نیز به همین نسبت افزایش مى یابد) لذا در روایتى مى خوانیم : ((ان الفقراء یدخلون الجنة قبل الاغنیاء نصف یوم ، خمسماة عام : تهیدستان قبل از ثروتمندان به نصف روز - پانصد سال - وارد بهشت مى شوند))!. [ نظرات / امتیازها ]

برگزیده تفسیر نمونه :
(آیه 47)- در این آیه چهره دیگرى از جهالت و بى‏خبرى کور دلان بى‏ایمان را ترسیم کرده، مى‏گوید: «آنها با عجله از تو تقاضاى عذاب مى‏کنند» و مى‏گویند: اگر راست مى‏گویى پس چرا مجازات الهى دامان ما را نمى‏گیرد؟ (وَ یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذابِ).
در پاسخ به آنها بگو: زیاد عجله نکنید: «خداوند هرگز از وعده خود تخلف نخواهد کرد»! (وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ).
براى او یک ساعت و یک روز و یک سال فرق نمى‏کند: «چرا که یک روز در نزد پروردگار تو همانند هزار سال از سالهایى است که شما مى‏شمرید» (وَ إِنَّ یَوْماً عِنْدَ رَبِّکَ کَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ). [ نظرات / امتیازها ]

تفسیر کشاف
أنکر استعجالهم بالمتوعد به من العذاب العاجل أو الاجل ، کأنه قال : ولم یستعجلون به ؟ کأنهم یجوزون الفوت ، وإنما یجوز ذلک علی میعاد من یجوز علیه الخلف ، والله عز و علا لا یخلف المیعاد وما وعده لیصیبنهم ولو بعد حین ، وهو سبحانه حلیم لا یعجل ، ومن حلمه ووقاره واستقضاره المدد الطوال أن یوما واحدا عنده کألف سنة عندکم . وقیل : معناه کیف یستعجلون بعذاب من یوم واحد من أیام عذابه فی طول ألف سنة من سنیکم ، لان أیام الشدائد مستطالة. أو کأن ذلک الیوم الواحد لشدة عذابه کألف سنة من سنی العذاب . وقیل : ولن یخلف الله وعده فی النظرة والامهال . وقرئ : تعدون ، بالتاء والیاء . [ نظرات / امتیازها ]

تفسیر نور
در برابر هشدار انبیا، کفّار بارها از آنان مى‏پرسیدند: آن قهر الهى‏ که از آن سخن مى‏گویید، چه زمانى‏ مارا فرا خواهد گرفت؟ (ویقولون مَتى‏ هذا الوَعد اِن کنتم صادقین) <29> ، این آیه به آنان پاسخ مى‏دهد که عجله نکنید، وعده‏ى الهى‏ حتمى ‏است. 1- مهلت دادن خدا را نشانه‏ى غفلت او و رها شدن خود ندانیم. (یَستعجِلونک) 2- درخواست هاى‏ بیجا و جوسازى‏ ها و سوؤال هاى‏ بى‏ ربط، ما را تحت تأثیر قرار ندهد. (یَستَعجِلونک) 3- زمان در نزد ما با نزد خداوند متفاوت است. (و اِنّ یَوماً عند ربّک) [ نظرات / امتیازها ]

وَ یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذابِ وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ إِنَّ یَوْماً عِنْدَ رَبِّکَ کَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ (47)
شأن نزول: مفسرین نقل نموده‌اند که کفار قریش مانند نضر بن حرث و امثال او پیوسته تعجیل عذاب مى‌کردند و به حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله مى‌گفتند: اگر در دعوى نبوت و انزال عذاب راستگو هستى از خدا بخواه تا بر ما عذاب نازل سازد؛ آیه شریفه نازل شد: «1» وَ یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذابِ‌: و طلب عجله مى‌کنند کفار به نزول عذاب موعود و شتاب کنند در آمدن آن، وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ‌: و هرگز خلاف نکند خداى تعالى وعده خود را که در انزال عذاب به ایشان فرموده به جهت امتناع تخلف در خبر الهى، پس عذاب موعود را به ایشان خواهد رسانید اگرچه بعد از زمان بسیار دراز باشد، لکن حق تعالى صبور، و حکمت سبحانى مقتضى آن نیست که به‌
عقوبت تعجیل فرماید. و نزول وعده عذاب در روز بدر بود که به ذو الفقار حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام و مدد ملائکه، معاندین کشته شده، به جهنم واصل شدند. «1» وَ إِنَّ یَوْماً عِنْدَ رَبِّکَ‌: و بدرستى که روزى از روزهاى شما نزد پروردگار تو، کَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ‌: مانند هزار سال است از آنچه مى‌شمرید.
تنبیه: 1- این بیان تناهى صبر الهى و تأنى و حلم سبحانى تا به مرتبه‌اى که مدت و ازمنه طویله را قصیر و حقیر مى‌شمرد، و چون یک روز و هزار سال، هر دو در پیشگاه الهى على السویه است، زیرا حکم زمان بر او جارى نیست، پس وجود و عدم و قلت و کثرت آن نزد او یکسان است و هرگاه خواهد عذاب فرستد او را استعجال زمان عقوبت هیچ اثرى بر او مترتب نگردد.
2- ابن عباس و جمعى گفته‌اند: معنى آیه آنکه یک روز از ایام آخرت مانند هزار سال از ایام دنیا است. «2» 3- یک روز از عذاب به جهت شدت و عظمتش، مانند مقدار عذاب هزار سال از ایام دنیاست حقیقتا، و همچنین نعیم بهشتى مقدار یک روز آن، مانند هزار سال تنعم دنیاست. «3» 4- یک روز و هزار سال در پیشگاه قدرت سبحانى یکى است، پس فرق نمى کند بین واقع شدن آنچه عجله مى‌کنند از عذاب و بین تأخر آن در قدرت، الا آنکه خداوند متعال تفضل فرماید به مهلت دادن، پس فوت نشود از او چیزى. [ نظرات / امتیازها ]

وَ یَستَعجِلُونَک‌َ بِالعَذاب‌ِ وَ لَن‌ یُخلِف‌َ اللّه‌ُ وَعدَه‌ُ وَ إِن‌َّ یَوماً عِندَ رَبِّک‌َ کَأَلف‌ِ سَنَةٍ مِمّا تَعُدُّون‌َ (47)
و طلب‌ عجله‌ می‌کنند ‌اینکه‌ کفّار و مشرکین‌ تو ‌را‌ بعذابی‌ ‌که‌ وعده‌ داده‌ای‌ بآنها و هرگز ‌خدا‌ وعده‌ ‌خود‌ ‌را‌ تخلّف‌ نمی‌کند، و محققا یک‌ روز نزد پروردگار تو مثل‌ هزار سال‌ ‌است‌ ‌از‌ آنچه‌ ‌شما‌ می‌شمارید.
(وَ یَستَعجِلُونَک‌َ بِالعَذاب‌ِ): می‌گویند ‌که‌: ‌اینکه‌ عذابی‌ ‌که‌ ‌بما‌ وعده‌ داده‌ای‌ بیاور ‌اگر‌ راست‌ می‌گویی‌ چنانچه‌ امم‌ سابقه‌ بأنبیاء سلف‌ مثل‌ نوح‌ و هود ‌اینکه‌
جلد 13 - صفحه 315
استعجال‌ ‌را‌ داشتند می‌گفتند: «فَأتِنا بِما تَعِدُنا إِن‌ کُنت‌َ مِن‌َ الصّادِقِین‌َ» اعراف‌ آیه 68، هود آیه 34، احقاف‌ آیه 21.
(وَ لَن‌ یُخلِف‌َ اللّه‌ُ وَعدَه‌ُ): هرگز وعده الهی‌ تخلّف‌ پذیر نیست‌ البته‌ ‌به‌ ‌آنها‌ می‌رسد.
(وَ إِن‌َّ یَوماً عِندَ رَبِّک‌َ کَأَلف‌ِ سَنَةٍ مِمّا تَعُدُّون‌َ): مفسّرین‌ ‌در‌ ‌اینکه‌ جمله‌ اختلاف‌ کردند. بعضی‌ گفتند: روزهای‌ قیامت‌ هزار سال‌ دنیا ‌است‌ و روایتی‌ نقل‌ کردند ‌که‌ فقراء پیش‌ ‌از‌ اغنیاء وارد بهشت‌ می‌شوند ‌به‌ نصف‌ روز ‌که‌ پانصد سال‌ ‌باشد‌، بعضی‌ گفتند عذاب‌ یک‌ روز آخرت‌ مطابق‌ عذاب‌ هزار سال‌ دنیا ‌است‌، بعضی‌ گفتند: عذاب‌ یک‌ روز ‌با‌ عذاب‌ هزار سال‌ ‌در‌ جنب‌ قدرت‌ الهی‌ مساوی‌ ‌است‌. تمام‌ ‌اینکه‌ تفسیرات‌ خلاف‌ ظاهر ‌آیه‌ ‌است‌ ‌که‌ توهم‌ کرده‌اند یک‌ روز ‌خدا‌ هزار سال‌ بنده‌گان‌ ‌است‌ ولی‌ ‌در‌ آیه شریفه‌ مثال‌ زده‌ ‌که‌ یک‌ روز ‌با‌ هزار سال‌ ‌در‌ نزد پروردگار مساوی‌ ‌است‌ تعجیل‌ فرماید ‌در‌ عذاب‌ فورا ‌در‌ همان‌ روزی‌ ‌که‌ طلب‌ کردند ‌ یا ‌ هزار سال‌ ‌آنها‌ ‌را‌ مهلت‌ دهد.
بالاخرة معذّب‌ می‌شوند و وعده الهی‌ تخلّف‌ ندارد، و ‌در‌ مثال‌ می‌گویند: ادنی‌ مناسبت‌ کافی‌ ‌است‌ و ‌اینکه‌ ‌آیه‌ قریب‌ المفاد ‌است‌ ‌با‌ آیه شریفه‌: «إِنَّهُم‌ یَرَونَه‌ُ بَعِیداً وَ نَراه‌ُ قَرِیباً» معارج‌ آیه 6.
سؤال‌: سرّ تأخیر عذاب‌ ‌با‌ اینکه‌ استحقاق‌ ‌آن‌ ‌را‌ داشتند چیست‌!‌-‌ جواب‌: اوّلا حکم‌ و مصالح‌ افعال‌ الهیّه ‌را‌ ‌خود‌ می‌داند بنده‌ نمی‌تواند پی‌ ببرد الّا قلیلی‌.
و ثانیا آنچه‌ ‌از‌ آیات‌ و أخبار استفاده‌ می‌شود سه‌ چیز ‌است‌:
1‌-‌ اینکه‌ بسا بعضی‌ ‌از‌ ‌آنها‌ متنبّه‌ شوند و ایمان‌ آورند.
2‌-‌ ممکن‌ ‌است‌ ‌در‌ نسل‌ ‌آنها‌ مؤمنی‌ بوجود بیاید چنانچه‌ خطاب‌ شد ‌به‌ نوح‌: «أَنَّه‌ُ لَن‌ یُؤمِن‌َ مِن‌ قَومِک‌َ إِلّا مَن‌ قَد آمَن‌َ» هود 38. و حضرت‌ نوح‌ عرض‌ کرد: «وَ لا یَلِدُوا إِلّا فاجِراً کَفّاراً» نوح‌ آیه 28. و مقاتله أمیر المؤمنین‌ ‌با‌ کفّارو معاندین‌ روی‌ همین‌ پایه‌ ‌بود‌ ‌که‌ ‌اگر‌ ‌در‌ نسل‌ ‌آنها‌ مؤمنین‌ بوجود می‌آمد صرفنظر می‌کرد، و همچنین‌ ابی‌ ‌عبد‌ اللّه‌ ‌علیه‌ ‌السلام‌ ‌با‌ لشکر کربلاء.
3‌-‌ امهال‌ ‌آنها‌ لیزدادوا اثما چنانچه‌ ‌در‌ ‌آیه‌ ‌است [ نظرات / امتیازها ]