1 واژه ى «ناس» در مورد تمام مردم، اعم از مؤمن و کافر و مشرک و منافق به کار مى رود، اما «مُتقین» به معناى انسان هاى مؤمن پارسا و خودنگهدار است

شاید این آیه با این تعبیرات اشاره به مراحل هدایت قرآن داشته باشد

یک مرحله از راه نمایى قرآن، براى عموم مردم است و همه مى توانند از آن استفاده کنند و مرحله ى دیگر آن که، عالى تر است، شامل افرادى مى شود که زمینه ها و شرایطى روحى، مثل تقوا و احسان را در خود به وجود آورده اند

2 از طرفى آیات قرآن، جنبه ى همگانى و مردمى دارند، و از طرف دیگر، پارسایان و تقواپیشگان، یعنى افراد هدفدار، از آنها الهام مى گیرند و هدایت مى شوند

پس روحیه ى افراد در استفاده از آیات الهى مؤثر است؛ یعنى تا کسى خودنگهدار نباشد و به مرحله اى از تقوا نرسیده باشد، اندرزهاى قرآنى در او اثر نمى کند و به طور کامل هدایت نمى شود

عروس حضرت قرآن نقاب آنگه براندازد که دار الملک ایمان را مجرد بیند از غوغا

(سنائى)

3 قرآن «بیان» است، چون مطالب را مى شکافد و روشن و واضح مى سازد

قرآن «هدایت» است، چون مردم را به سوى مقصد راه نمایى مى کند

قرآن «موعظه» است، چون به افراد اندرز و پند مى دهد و آنها را به کارهاى نیکو سفارش مى کند و از کارهاى زشت بازمى دارد

4 قرآن سفره ى الهى است

امام عارفان در مورد قرآن مى گوید:

قرآن یک سفره اى است که خدا پهن کرده براى همه ى بشر؛ یک سفره ى پهنى است، هرکس به اندازه ى اشتهایش از آن مى تواند استفاده کند؛ اگر مریض نباشد که بى اشتها بشود [ نظرات / امتیازها ]