هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَ مَلائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ کانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیماً (43)
بعد از آن به اهل ایمان بر سبیل امتنان خطاب فرماید:
هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ: او است خداوندى که رحمت فرماید بر شما به این وجه که شما را بر ایمان و اکثار ذکر و افعال خیر و زیادتى طاعات امر مىفرماید. یا تفضیل و تکریم شما مىنماید بر غیر، وَ مَلائِکَتُهُ: و طلب رحمتمىکنند براى شما ملائکه خدا و آمرزش طلبند گناهان شما را، و اهتمام کنند به آنچه صلاح شما در آنست. و این رحمت خدا و ملائکه به جهت آنست که:
لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ: تا بیرون آورد شما را از تاریکیهاى کفر و جهالت و معصیت به روشنى ایمان و معرفت و طاعت. 2- اخراج از ظلمات نار به نور جنت. 3- اخراج از ظلمات بشریت به نور روحانیت. 4- اخراج از ظلمات معصیت به نور طاعت. وَ کانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیماً: و هست خداى تعالى به ایمان آورندگان، مهربان، که خود بر ایشان رحمت فرماید و ملائکه را به استغفار و اصلاح امر آنان امر نماید.
تنبیه: به مقتضاى آیه شریفه (وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ) رحمت سبحانى وسعت دارد به هر شىء. بزرگان فرمودهاند رحمت الهى بر دو قسم است: یکى رحمت رحمانیه که عبارت است از اعطاء و حیات و رزق، عام است نسبت به موجودات آنچه موجب نیل سعادت بشر باشد از ارسال رسل و انزال کتب و ازاحه علت، عام است به تمام مکلفین از مؤمن و کافر و مطیع و عاصى بدون تفاوت. و دیگر رحمت رحیمیه که عبارت است از اعطاء ثواب و نعم اخرویه، و آن منوط به ایمان و عمل صالح است، و لذا اختصاص فرموده به مؤمنین و فرمود: (وَ کانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیماً).
[ نظرات / امتیازها ]