1)
ابراهیمی (داور) : در تفسیر المیزان آمده است:
1- هر کس در راه خدا یعنى به طلب خشنودى او مهاجرت کند، و به این منظور از خانه و کاشانهاش چشم بپوشد که هم از نظر اعتقادى و هم از نظر عملى پاى بند به دین خدا باشد، خواهد دید که در زمین نقاط بسیارى براى زندگى او هست. هر نقطهاى را که موانع نمىگذارد او در آن نقطه دین خدا را اقامه کند، به وسیله مهاجرت به نقطهاى دیگر پناهنده مىشود و به این وسیله دماغ آن مانع را بخاک مىمالد، و آن مانع را بخشم درمىآورد و یا با آن به نزاع برمىخیزد، و آن وقت است که مىفهمد زمین خدا فراخ است.
2-مهاجرت به سوى خدا و رسول کنایه است از مهاجرت به سرزمین اسلام، سرزمینى که انسانها مىتوانند در آنجا با کتاب خدا و سنت رسول خدا (ص) آشنا شده، و سپس به آن دو عمل کنند.