1- سفیه، از تصرّف در مال خود ممنوع است. «لاتؤتوا السفهاء»
2- مالى که سبب برپا ماندن جامعه است، نباید در اختیار سفیه باشد. «اموالکم التى... قیاماً»
3- حاکم شدن سفیه حتّى بر اموال خود، ضربه‏ى اقتصادى به جامعه است و جامعه نست به اموال شخصى افراد حقّ دارد. «اموالکم» به جاى «اموالهم»
4- در برخوردها، به مصالح اقتصادى جامعه و رشد فکرى افراد باید توجّه کرد، نه عواطف و ترحّم‏هاى گذرا. «لاتؤتوا السفهاء اموالکم»
5 - مال و ثروت، قوام زندگى و اهرم نظام است. «جعل اللّه لکم قیاماً»
6- سرمایه نباید راکد بماند. اموال یتیمان و سفیهان هم، باید در مدار تولید و سوددهى قرار گیرد و از درآمدش زندگى آنان بچرخد، نه از اصل مال. «وارزقوهم فیها» به جاى «منها»
7- به ابعاد روحى و شخصیّت محرومان باید توجّه کرد. «قولوا لهم قولاً معروفا»
8 - ممنوع کردن افراد از تصرّف در اموالشان، واکنش دارد. چاره‏ى آن برخورد و سخن نیکوست. «قولاً معروفا» [ نظرات / امتیازها ]