(آیه 30)- پرده پوشى بر جنایت! در این آیه و آیه بعد دنباله ماجراى فرزندان آدم تعقیب شده، نخست مىگوید: «سر انجام، نفس سرکش قابیل او را مصمم به کشتن برادر کرد و او را کشت» (فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِیهِ فَقَتَلَهُ).
سپس مىگوید: «و بر اثر این عمل زیانکار شد» (فَأَصْبَحَ مِنَ الْخاسِرِینَ).
چه زیانى از این بالاتر که عذاب وجدان و مجازات الهى و نام ننگین را تا دامنه قیامت براى خود خرید.
[ نظرات / امتیازها ]
6- نفس انسان، با وسوسه، تلقین و تزیین، انسان را رام و خام مىکند و به گناه مىکشد. «فطوّعت له نفسه»
7- هواى نفس مىتواند عواطف برادرى را نیز سرکوب کند. «فطوّعت له نفسه قتل اخیه»
8 - فطرت پاک انسانى، از آدم کشى بیزار است، ولى نفس، این کار را خوب جلوه داده و انسان را به قتل وامىدارد. «فطوّعت»
9- جنگ حقّ و باطل، از آغاز تاریخ زندگى بشر بوده است. «فقتله»
10- مرگ انسان در زمین، با شهادت آغاز شد. «فقتله»
11- پیروى از هواى نفس، خسارت است. «فقتله فأصبح من الخاسرین»
12- قاتل، هم از درون گرفتار عذاب وجدان است و هم از بیرون مورد انتقاد مردم و هم گرفتار قصاص و عدل مىشود و کامى نمىگیرد. «فقتله فأصبح من الخاسرین»
13- تسلّط وغلبه بر مخالف، همیشه نشانهى سرافرازى نیست. «فقتله فأصبح من الخاسرین»
[ نظرات / امتیازها ]