کلمه «یم» در زبان عرب به معناى دریا است. [ نظرات / امتیازها ]

کلمه یمّ هشت بار در قرآن کریم ذکر شده است و همه‌اش مربوط به جریان حضرت موسی (سلام الله علیه) است یا مربوط به کودکی اوست یا مربوط به مبارزه او با فرعون است یا مربوط به مبارزه فرهنگی او با سامری است که درباره کودکی‌اش فرمود که ما به مادر موسی (سلام الله علیهما) وحی فرستادیم که ﴿فَأَلْقیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوُّ لی وَ عَدُوُّ لَهُ﴾ در جریان مبارزات فرعون هم که آمده است ﴿فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْناهُمْ فِی الْیَمِّ﴾ چه اینکه در سوره مبارکه ذاریات هم باز از همین صحنه به عنوان یم یاد می‌کند آیه 38 به بعد سوره مبارکه ذاریات این است ﴿وَ فی مُوسى إِذْ أَرْسَلْناهُ إِلى فِرْعَوْنَ بِسُلْطانٍ مُبینٍ فَتَوَلّى بِرُکْنِهِ وَ قالَ ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِی الْیَمِّ وَ هُوَ مُلیمٌ﴾ در حالی که ملامت می‌شود ما اینها را در دریا ریختیم و هم در جریان سامری که وجود مبارک موسای کلیم (سلام الله علیه) فرمود که ﴿لَنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنْسِفَنَّهُ فِی الْیَمِّ نَسْفًا﴾ فرمود پیکر گوساله را نه گوساله حقیقی بود چون ﴿فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلاً جَسَدًا لَهُ خُوارٌ﴾ نه عجلاً له خوار اینطور نبود که سامری حالا گوساله‌ای احیا کرده باشد فرمود ﴿فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلاً جَسَدًا لَهُ خُوارٌ﴾ از این کارهای صنعتی و هنری کرده است با یک دسیسه‌ای یک مجسمه‌ای ساخت که بانگ داشت نه اینکه واقعاً زنده کرد گوساله‌ای را وگرنه می‌فرمود ایضاً له خوار خُب از اینکه فرمود ﴿فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلاً جَسَدًا لَهُ خُوارٌ﴾ معلوم می‌شود که روح نداشت در آنجا هم وجود مبارک موسای کلیم فرمود ﴿لَنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنْسِفَنَّهُ فِی الْیَمِّ نَسْفًا﴾ پس این هشت باری که کلمه یم تکرار شده است بخشی مربوط به دوران کودکی خود موسای کلیم (سلام الله علیه) است بخشی هم مربوط به مبارزات سیاسی و نظامی موسای کلیم (سلام الله علیه) با فرعون است بخشی هم مربوط به مبارزه اعتقادی، فکری، فرهنگی موسای کلیم با سامری معلون است اما آنچه که مربوط به حضرت موسی (سلام الله علیه) و خضر (سلام الله علیه) است از آنجا به عنوان بحر یاد می‌کند که ﴿أَمَّا السَّفینَةُ فَکانَتْ لِمَساکینَ یَعْمَلُونَ فِی الْبَحْرِ﴾ یا اینها وقتی که به مجمع البحرین رسیدند و آن ماهی مثلاً رفت و زنده شد همان جا به یادش آمد که ﴿آتِنا غَداءَنا﴾ و مانند آن در آن جریان برخورد موسای کلیم (سلام الله علیه) و خضر (علیه السلام) به بحر یاد کرده است و یم را هم برخی از آن طوری که در المنار آمده از بعضی از لغت شناسان گفتند که محتمل است که قوم عرب و مصر فی الوف من المفردات ایشان دارد که فی الوف من المفردات هزارها واژه اینها شریک هم و صحیح هم هستند این یکی از دو راه را نشان می‌دهد یا هر دو راه و آن این است که یا منشأ لغت عربی و آنچه را که مصری‌ها داشتند یکی بود یا منشأ این دو قوم و دو ملت یکی بود و جدا شدند زیرا اینها فی الوف من المفردات مشترکات دارند یعنی در هزارها واژه اینها مشترکات دارند آنطوری که بعضی از ادیبان مصر تحقیق کردند چون به زبان آنها از دریا به یم یاد می‌کرد اینجا هم یم تعبیر شده است
[ نظرات / امتیازها ]