وَتَرَاهُمْ یَنظُرُونَ إِلَیْکَ وَهُمْ لاَ یُبْصِرُونَ
تَرَاهُمْ = فعل مضارع، مُعرب، رفعش به ضَمّه مقدّره، «انت» ضمیر و فاعل است، «هم» ضمیر متّصل، مفعولٌ به، محلّاً منصوب.
یَنظُرُونَ = فعل مضارع، مرفوع، رفعش به ثبوت نون (ن)
إِلَیْکَ = حرف جرّ و اسم مجرور.
هُمْ = مبتداء و مرفوع، یا محلّاً مرفوع.
لاَ = حرف نفی است و عامل نیست.
یُبْصِرُونَ = فعل مضارع، مرفوع، رفعش به ثبوت نون (ن)، «واو» ضمیر متّصل و فاعل است./ خبر یا مقدّر است یا محذوف، یا محلّاً مرفوع. [ نظرات / امتیازها ]

وَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَى لاَ یَسْمَعُواْ
إِن = حرف شرط و جزم دهنده است، (جزم به فعل شرط و جواب شرط)
تَدْعُوهُمْ = فعل مضارع، معرب و مجزوم به حذف نون عوض از رفع است، «واو» ضمیر متّصل و فاعل است.
إِلَى = حرف جر و محلّی از اعراب ندارد. (حروف معانی محلّی از اعراب ندارند)
الْهُدَى = اسم، مجرور یا محلّاً مجرور است.
یَسْمَعُواْ = فعل مضارع، معرب و مجزوم به حذف نون عوض از رفع است، «واو» ضمیر متّصل و فاعل است.

[ نظرات / امتیازها ]