بسم الله الرحمن الرحیم
«بَلِ الْإِنْسانُ عَلى‏ نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ وَ لَوْ أَلْقى‏ مَعاذِیرَهُ»
قیامت: 14- 15 بعضى‏ها گفته‏اند: تاء «بَصِیرَةٌ» براى مبالغه است و بعضى آنرا بمعنى دلیل گرفته و گفته‏است: بلکه انسان شاهد و حجّت نفس خودش است هر چند عذرهایش را هم القاء کند، بنظر میاید که با ملاحظه‏ى آیه‏ى قبل «یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ» معناى اوّل بهتر باشد، زیرا در این آیه فرموده: روز قیامت انسان بآنچه عمل کرده خبر داده میشود، بعد در مقام اعراض میفرماید: بلکه انسان بر نفس خود یکپارچه بصیرت و بینائى است هر چند در مقام دفاع عذرهائى هم بیاورد . [ نظرات / امتیازها ]

« عَلی نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ » : از وضع خود آگاه است و بهتر از هرکس دیگری می‌داند که چه کارهائی کرده است . خود انسان حجّت و گواه بر خودش است . چرا که اعضاء او گواهی بر اعمال او می‌دهند [ نظرات / امتیازها ]