این آیه تا پایان دوازده آیه اشاره‏اى است به خلاصه‏اى از داستان موسى (علیه‌السلام)، و فرستاده شدنش به سوى فرعون، و اینکه فرعون دعوت آن جناب را رد نموده، و خداى تعالى او را به عذاب دنیا و آخرت گرفتار ساخت.
این آیات در عین حال مشرکین را که منکر قیامتند و با این انکار خود دعوت دینى اسلام را رد کردند -چون بدون معاد، تشریع دین معنا ندارد- اندرز مى‏دهد، و موعظه مى‏کند، و این آیات در عین حال تسلیتى براى رسول خدا (صل‍ی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و تهدیدى براى کفار نیز هست، مؤید این معنا این است که در این آیات رسول خدا (صل‍ی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را مورد خطاب قرار مى‏دهد، و مى‏فرماید: «هَلْ أَتاکَ».
و در این داستان علاوه بر همه نکات گذشته استدلال بر وقوع قیامت و جزاء نیز هست، چون هلاکت فرعون و لشکریانش با آن وضع هراسناک دلیل روشنى است بر حقانیت رسالت موسى از جانب خداى تعالى بسوى مردم، و این رسالت از جانب خدا تمام نمى‏شود مگر با ربوبیت خداى تعالى نسبت به مردم، و این بر خلاف پندار غلطى است که مشرکین دارند، و معتقدند خداى تعالى تنها خالق است و ربوبیتى براى مردم ندارد، و ارباب مردم کسانى دیگرند و خدا رب آن ارباب است. [ نظرات / امتیازها ]

آغاز سخن با سؤال، شوق شنیدن را در افراد زیاد مى‏کند. {هل اتاک} [ نظرات / امتیازها ]

نقل سرگذشت پیامبران پیشین براى پیامبران بعدى، عامل تقویت روحیه است. {هل اتاک حدیث موسى‏} [ نظرات / امتیازها ]