کاف در «یسئلونک» مفعول اول است، و «عن الساعة» در جای مفعول دوم است، «ایّان مرسیها» متعلق به مدلول سؤال است. تقدیر این است «قائلین ایان مرسیها» و اِرساء به معنی اثبات است و مُرسی هم، چون اسم زمان است از اِرساء بقرینة «اَیّان» که به معنی سئوال از زمان است، پس به معنی زمان ارساء و اثبات است پس خلاصه معنی چنین میشود: از زمان اثبات و نگه داشتن ساعت، از تو سؤال میکنند؛ و از تتبع استعمالات مادة «رسو» در قرآن کریم، به دست میآید که «راسی» چیزی است که بعد از حرکت، ثابت گردد، و ارساء هم، به معنی اثبات و نگه داشتن بعد از اجراء است؛ پس با این قرینه هم، میفهمیم که مقصود پرسش کنندگان، این بوده است که: زمان، که در این زندگی، مانند جریان کشتیها در اقیانوسها پیوسته در حرکت و شنا کردن است، کی، ثابت خواهد شد؟ و خداوند متعال، که زمان را اکنون جاری گردانیده، کی آن را ثابت و متوقف خواهد کرد؟
کلمة ساعت، به طوری که از خود همین کریمه و امثال آن، از قرآن کریم استفاده میشود، و همچنین از سایر اطلاقات و استعمالات آن، در زبان عرب اصیل، به دست میآید، به معنی جزء وقت است؛ و با الف و لام عهد حضوری به معنی اکنون میآید، و بعدها هم در آلتی که با آن، حساب زمان را میفهمند حقیقت یافته است؛ پس لفظ «الساعة» در این کریمه ابتدائاً به معنی قیامت است، منطبق با آن میشود؛ با این مقدمات، به طور واضح فهمیده میشود که معنی کریمه این است: میپرسند از تو زمان را که کی نگه داشته خواهد شد و از جریان خواهد افتاد؟
[ نظرات / امتیازها ]