ذٰلِکَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اَللّٰهَ وَ رَسُولَهُ ؛ «ذلک» اشاره به کشتار و کیفر سریعى است که بر آنها واقع شد، یعنى: این کیفر به سبب دشمنى آنهاست «مشاقّة» مشتقّ از «شقّ » به معناى جانب است؛ زیرا هر یک از دو گروه دشمن در جانب مخالف گروه دیگر است
کاف «ذلک» خطاب به پیامبر صلّى اللّٰه علیه و آله و سلّم یا هر انسان دیگر است و کاف «ذلکم» در آیۀ بعد خطاب به کافران به طریق التفات و جلب توجّه است «ذلک» مبتدا و «بأنهم» خبر آن است و «ذلکم» نیز در محل رفع است و تقدیر آن: ذلکم العقاب فذوقوه؛ یا العقاب ذلکم فذوقوه است، یعنى این مجازات را بچشید و جایز است «ذلکم» با تقدیر گرفتن: علیکم ذلکم فذوقوه، در محل نصب باشد همان گونه که: زیدا فاضربه، گفته مى شود
وَ أَنَّ لِلْکٰافِرِینَ عَذٰابَ اَلنّٰارِ ؛ این جمله یا عطف بر «ذلکم» در هر دو صورت رفع و نصب آن است و یا در محل نصب است و «واو» به معناى «مع» است، یعنى این عذاب فورى یعنى عذاب دنیا را همراه با عذابى که در آینده براى شما در قیامت خواهد بود بچشید و در این صورت اسم ظاهر در موضع ضمیر نهاده شده است
[ نظرات / امتیازها ]