در الدر المنثور (ج 3 ص 184) است که ابن اسحاق و ابن جریر و ابن منذر و ابن ابى حاتم و بیهقى در کتاب دلائل همگى از طریق او (محمد بن اسحاق) روایت کرده‏اند که گفت: زهرى و محمد بن یحیى بن حیان و عاصم بن عمر بن قتاده و حصین بن عبد الرحمن بن عمر، برایم نقل کردند که بعد از آنکه قریش در روز بدر شکست خورد، و فرارى‏هاى آنها به مکه برگشتند، و از آن طرف ابو سفیان هم با مال التجاره‏اش به مکه برگشت عبد اللَّه بن ربیعه و عکرمة بن ابى جهل و صفوان بن امیة به اتفاق عده‏اى از مردان قریش به سر وقت یک یک افرادى که مال التجاره داشتند رفته و گفتند: اى گروه قریش! محمد شما را بى کس کرد و نیکان شما را بکشت، بیائید و با این اموال ما را علیه او یارى کنید باشد که ما از او تلافى نموده و انتقام بگیریم، صاحبان اموال نیز پذیرفتند، و به گفته ابن عباس آیه «إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِیَصُدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ ... وَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلى‏ جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ» در این باره نازل شد. [ نظرات / امتیازها ]

الدر المنثور (ج 3 ص 184) مى‏نویسد: ابن مردویه از ابن عباس (رضى اللَّه عنه) روایت کرده که در ذیل آیه «إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِیَصُدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ» گفته است: این آیه در باره ابو سفیان بن حرب نازل شد. [ نظرات / امتیازها ]

الدر المنثور (ج 3 ص 184) از ابن سعد، عبد بن حمید، ابن جریر، ابن ابى حاتم، ابو الشیخ و ابن عساکر از سعید بن جبیر نقل کرده که در ذیل آیه «إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِیَصُدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ» گفته است: این آیه در باره ابى سفیان بن حرب نازل شده که در جنگ احد غیر از لشکریانى که از عرب فراهم کرده بود دو هزار نفر از قبایل متفرقه بنى کنانه را هم اجیر کرد تا با آنان با رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) بجنگد، لذا خداوند این آیه را در حقش نازل کرد، و این قبایل متفرقه همانهایند که کعب بن مالک در باره‏شان ابیات زیر را سروده:
و جئنا الى موج من البحر وسطه ا حابیش منهم حاسر و مقنع‏
ثلاثة آلاف و نحن نصیة ثلاث مئین ان کثرن فاربع

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

این آیه حال کفار را بیان مى‏کند که چطور مساعیشان در باطل کردن دعوت خدا و جلوگیرى از سلوک رهروان طریق خدا خنثى و بى اثر است، و این معنا را جمله «فَسَیُنْفِقُونَها ثُمَّ تَکُونُ عَلَیْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ یُغْلَبُونَ ... » شرح مى‏دهد. و به این سیاق ظاهر مى‏شود که جمله «وَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلى‏ جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ» به منزله تعلیل است، و حاصل معناى آیه این است که: کفر مشرکین- بحسب سنتى که خداوند در اسباب دارد- بزودى وادارشان مى‏کند به اینکه در راه ابطال دعوت و براى جلوگیرى از راه حق فعالیت کنند، و اموالشان را در راه این غرضهاى آلوده و فاسد خرج کنند، غافل از اینکه ظلم و فسق و هر فساد دیگرى کسى را بسوى رستگارى و گرفتن نتیجه رهبرى نمى‏کند، پس در نتیجه اموالى که در این راه خرج کرده‏اند هدر رفته و ضایع شدن اموال باعث حسرتشان مى‏شود، آن گاه مغلوب شده و از اموالشان سودى نمى‏برند، براى اینکه کفار سر از قبر بسوى دوزخ برمى‏دارند، و اعمال دنیایى آنان از قبیل اجتماع بر شر و خروج براى جنگ با خدا و رسولش در ازاء حشر بسوى جهنم قرار مى‏گیرد. [ نظرات / امتیازها ]

جمله «فَسَیُنْفِقُونَها ثُمَّ تَکُونُ عَلَیْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ یُغْلَبُونَ ... » از پیشگوییها و خبرهاى غیبى قرآن است، توضیح اینکه، سوره انفال- که این آیه در آن واقع شده- بعد از جنگ بدر نازل شده، پس گویا در این آیه به جنگهایى که به فاصله کمى رخ مى‏دهد یعنى جنگ احد و یا احد و غیر آن اشاره مى‏کند، در جمله «فَسَیُنْفِقُونَها ثُمَّ تَکُونُ عَلَیْهِمْ حَسْرَةً» از جنگ احد و یا احد و غیر آن خبر داده و در جمله «ثُمَّ یُغْلَبُونَ» از فتح مکه خبر مى‏دهد، و در جمله «وَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلى‏ جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ» از حال کسانى که از قریش موفق به دین اسلام نمى‏شوند پیشگویى مى‏کند. [ نظرات / امتیازها ]

خداوند در ایات دیگری نیز فرموده اند که اگر همه مردم جمع شوند تا کسی را به پایین بکشند اگر خدا نخواهد موفق نخواهند شد و بالعکس
این نشان دهنده پشتیبانی و حمایت خدا از حقایقی است که در جهانش وجود دارد و او انها را مدیریت و هدایت می کند .

[ نظرات / امتیازها ]

روش قرآن کریم اینطور است که پیروان خود را هرگزمغرور نمی ‏کند.به این معنى که به مردم نمی ‏گوید که شما همین قدر که‏ ایمان آوردید و وابستگى خودتان را به خدا و پیغمبر خدا اعلام کردید، دیگر کافى است،مطمئن باشید که تمام کارها صورت می ‏گیرد; و همچنین هرگز نیروى باطل را نادیده نمی ‏گیرد،بلکه آن را به حساب‏ می ‏آورد و همیشه یک جنگ و مبارزه میان اهل حق و اهل باطل را تجسم می ‏دهد و می ‏گوید اگر اهل حق در پیروى حق پایدارى به خرج بدهند پیروزى با اهل حق است.پس جنگ و مبارزه میان اهل‏ حق و اهل باطل همیشه درگیر است و اهل حق نباید گمان بکنند که ‏ایمان و وابستگی شان به حق کافى است بلکه باید وارد میدان مبارزه‏ بشوند و باید هم مطمئن باشند که اگر در راه حق پایدارى نمایند پیروزى با آنهاست. [ نظرات / امتیازها ]

بعضى نزول این آیه را درباره‏ى بودجه‏ ى سنگینى که کفّار مکّه براى جنگ بدر خرج کردند، مى‏دانند، ولى عمومیّت آیه، شامل همه‏ى بودجه‏ هایى مى‏شود که صرف مبارزه و مقابله با اسلام مى‏شود.
تکرار جمله‏ ى «الّذین کفروا» شاید براى آن باشد که برخى از کفار سرمایه گذار، بعداً مسلمان شدند و حسرت پول‏هاى خرج شده را مى‏خوردند، برخى هم که بر کفر باقى ماندند و اهل دوزخ شدند. آرى، جهنّم براى کفّارى است که بر کفر باقى مى‏مانند، امّا مؤمنان چون براى خدا کار و سرمایه‏ گذارى مى‏کنند، اگر به نتیجه هم نرسند حسرت نمى‏خورند، چون خداوند اجر آنها را مى‏دهد.
[ نظرات / امتیازها ]