1)
اصغر : براساس روایات اهل سنت ، شخصی به نام عبدا... بن ام مکتوم که فردی نابینا بود ،به مجلس پیامبر وارد شد ، در حالی که آن حضرت با بزرگان قریش همچون ابوجهل و عتبه جلسه داشت و آنان ره به اسلام دعوت میکرد . او که نابینا بود و حاضران را نمی دید ، مکرر از پیامبر میخواست که قرآن بخواند تا او حفظ کند . لذا نوعی کراهت و ناراحتی در چهره آن حضرت ظاهر شد . در اینجا بود که آیات اولیه سوره عبس نازل شد و آن حضرت را مورد عتاب و سرزنش قرار داد. البته در آیات مورد بحث ، دلالت روشنی بر اینکه شخص عبوس کننده پیامبر بوده است وجود ندارد و روایات اهل سنت ،آن را مطرح کرده است . اما در روایتی از امام صادق (ع) رسیده ، این آیات در شان مردی از بنی امیه نازل شده که در محضر پیامبر بوده و به هنگام ورود ابن مکتوم ، چهره در هم کشید و روی بگرداند.
مرحوم سید رضی در کتاب متشابه القرآن ، روایات اهل سنت را مردود دانسته و با استناد به دیگر آیات قرآن می فرماید : خداوند اخلاق پیامبر را ستوده و درباره او فرموده است : ( انک لعلی خلق عظیم) تو دارای خلق نیکو و بزرگوارانه هستی و در دو مورد آن حضرت را به تواضع در برابر مومنان سفارش نموده است :( واخفض جناحک للمومنین) ، ( و اخفض جناحک لمن التبعک من المومنین ) علاوه بر آنکه اگر پیامبر چنین اخلاقی داشت ، بر اساس آیات دیگر قرآن ، اصولا در تبلیغ توفیقی نداشت . چنانکه خداوند خطاب به پیامبرش می فرماید :( لو کنت فظا غلیظ القلب لا نفضوا من حولک ) اگر تند خو و خشن بودی ، مردم از اطراف تو پراکنده می شدند.ده آیه انتقاد به خاطر چهره در هم کشیدن و عبوس کردن در برابر نابینایی که برای او خنده و ترشرویی فرقی ندارد، نشان دهنده حساسیت اسلام در برخورد با طبقه محروم است .