1 - درختان تنومند و ستبر بوستان ها، آفریده هاى خداوند و از منابع تغذیه انسان ها
و حدائق غلبًا
«غُلْب» جمع «غَلْباء» است. به کسى که داراى گردنى کلفت باشد «اغلب» و «غلباء» گفته مى شود (لسان العرب). در آیه شریفه، گرچه بوستان ها به ضخامت و ستبرى توصیف شده اند; ولى این وصف ـ به قرینه «أنبتنا» در آیات پیشین ـ ناظر به قطور بودن درختان آن بوستان ها است.
2 - ایجاد باغ هاى پردرخت با نزول باران بر زمین مساعد، نعمت خداوند و مقتضى شکرگزارى انسان از او است.
صببنا ... شققنا ... فأنبتنا ... و حدائق غلبًا
چنانچه «غلبا» توصیف ذات «حدائق» باشد ـ نه درختان آن ـ ضخامت بستان کنایه از انبوه و متراکم بودن درختان آن خواهد بود. برداشت یاد شده، براساس ارتباط این آیه با «ما أکفره» در آیات پیشین است. با توجّه به این احتمال که «کفر» در آن آیه، به معناى کفران نعمت باشد.
3 - توجّه به جنگل هاى انبوه و درختان تناور، مایه شناخت خداوند و قدرت او و بازدارنده انسان از ناسپاسى و کفرورزى به او است.
ما أکفره ... فلینظر الإنسـن ... حدائق غلبًا
[ نظرات / امتیازها ]