(فماله من قوه و لا ناصر):(در آنروز نه خودش قدرت دفاعی دارد و نه یاوری خواهد داشت )می فرماید: انسان بایدبه این بیاندیشد که از چه چیزی خلق شده و مبداء خلقت او چه بوده و اگر بیاندیشد و بداند که خدا او را از قطره ای آب جهنده ایجاد کرده که از میان استخوانهای پشت و استخوانهای سینه بیرون می آید، در این صورت خواهد فهمید که همان کسی که آن آب بی ارزش را توانسته به صورت انسان امروزی در آورد، حتماخواهد توانست با قدرت کامله خود بعد از مردن ، دوباره او را زنده کند و اعاده نماید،چون قدرت بر هر چیز، قدرت بر مثل آن نیز هست و حکم امثال در آنچه بر آنها جایزاست یا جایز نیست ، یکسان است ،آنگاه می فرماید: بازگشت او در آن روزیست که آنچه از عقاید و آثار اعمال ، که انسانها پنهان کرده بودند، مورد آزمایش و شناسایی قرار می گیرد و در اثر ظهور حقایق اعمال ، هر کس بدانچه کرده جزا داده می شود . و در آنروز انسان نه خودش نیرویی دارد تا عذاب خدا را از خود دفع کند و نه یاوری دارد که او، بتواند از وی دفاع کند، بنابراین هیچ گریزی از عذاب الهی نیست . [ نظرات / امتیازها ]

- در قیامت، انسان هیچ قدرتى در برابر خواست خداوند و کیفرهاى او ندارد.

فما له من قوّة

2 - قیامت، روز محرومیت انسان از هرگونه یار و یاور در برابر کیفرهاى الهى است.

فما له من ... و لا ناصر

3 - قیامت روز بى ثمر ماندن نیروهاى درونى و بیرونى انسان، در برابر حسابرسى کارهاى پنهانى او است.

فما له من قوّة و لا ناصر

4 - حسابرسى و سنجش نهان کارى ها و نیت هاى انسان، مایه ناتوانى او از هرگونه دفاع و محرومیت او از کمترین یار و یاور در قیامت

یوم تبلى السرائر . فما له من قوّة و لا ناصر

حرف «فاء» در «فما له من...»، نبود قوت و ناصر را بر «تبلى السرائر» تفریع کرده و آن را نتیجه حسابرسى قرار داده است; یعنى، روز قیامت با متمایز شدن سریره هاى نیک و بد، راهى جز پذیرفتن جزاى آن براى انسان باقى نمى ماند; زیرا نه او را یاراى انکار است و نه کسى به حمایت از او برخواهد خاست.

5 - «عن أبى بصیر فى قوله: «فما له من قوّة و لا ناصر» قال: [و الظاهر أنّ القائل أبوعبداللّه(ع)] ما له قوّة یقوّى بها على خالقه و لا ناصر من اللّه ینصره إن أراد به سوءاً;(1)

از ابى بصیر [ظاهراً از امام صادق(ع)] درباره سخن خداوند «فما له من قوّة و لا ناصر» روایت شده که فرمود: [یعنى] آن انسان هیچ نیرویى ندارد که با آن بر آفریدگارش چیره گردد و اگر خداوند درباره او اراده بدى داشته باشد; یاورى نخواهد داشت که او را در برابر خدا یارى دهد». [ نظرات / امتیازها ]

[10] ‌در‌ ‌اینکه‌ روز ترسناک‌ انسان‌ برهنه‌ ‌از‌ پوشش‌ و دور ‌از‌ ‌هر‌ عذر ‌در‌ برابر ‌خدا‌ می‌ایستد، و پرداختن‌ ‌به‌ دروغ‌ و دغل‌ و نفاق‌ ‌برای‌ ‌او‌ امکان‌ ندارد. و چگونه‌ می‌تواند چنین‌ کند ‌در‌ صورتی‌ ‌که‌ گواهانی‌ ‌در‌ پیرامون‌ ‌او‌ و ‌از‌ درون‌ ‌او‌ ‌بر‌ گردش‌ جمع‌ شده‌اند، قلبش‌ باز ‌است‌ و نیاتش‌ ‌بر‌ دو کف‌ دست‌ ‌او‌ آشکار، و همه عقاید ‌او‌ مکشوف‌؟ ‌پس‌ ‌به‌ کجا می‌تواند بگریزد!

بعضی‌ گمان‌ کرده‌اند ‌که‌ توانایی‌ ‌آن‌ دارند ‌که‌ بخشی‌ ‌از‌ شرّ و بدی‌ ‌را‌ ‌از‌ جان‌ ‌خود‌ دور کنند، هرگز چنین‌ نیست‌ ... آدمی‌ ناتوانتر ‌از‌ ‌اینکه‌ ‌است‌. ‌در‌ دنیا ‌به‌ ‌او‌ نیرو داده‌ ‌شده‌ ‌بود‌ ‌تا‌ اراده‌اش‌ ‌در‌ معرض‌ تجربه‌ قرار گیرد و ایمانش‌ آزمایش‌ شود ولی‌ امروز تسلیم‌ شده‌ای‌ خوار و ذلیل‌ بیش‌ نیست‌. و گاه‌ بعضی‌ چنان‌ گمان‌ می‌کنند ‌که‌ می‌تواند ‌از‌ حزب‌ و طایفه‌ و پدر و مادر و خاندان‌ ‌خود‌ مدد بگیرد، هرگز ... آنان‌ همه‌ ‌در‌ ‌اینکه‌ روز ‌به‌ خویشتن‌ مشغول‌اند. ‌به‌ فرض‌ ‌اینکه‌ ‌که‌ بخواهند ‌به‌ یاری‌ ‌او‌ برخیزند، آیا قدرت‌ ‌اینکه‌ کار ‌را‌ خواهند داشت‌! هیهات‌؟ «فَما لَه‌ُ مِن‌ قُوَّةٍ وَ لا ناصِرٍ‌-‌ ‌پس‌ هیچ‌ یار و یاوری‌ ندارد.»

امروز، پیش‌ ‌از‌ ‌آن‌ روز، خوب‌ ‌است‌ ‌به‌ پروردگارمان‌ پناه‌ بریم‌ ‌تا‌ مگر گناهانی‌ ‌را‌ ‌که‌ مرتکب‌ شده‌ایم‌، پیش‌ ‌از‌ رسوا شدن‌ ‌در‌ برابر گروه‌ بزرگ‌ گواهان‌ روز قیامت‌، و پیش‌ ‌از‌ چشیدن‌ عذاب‌، ‌بر‌ ‌ما ببخشاید. [ نظرات / امتیازها ]

و آن روز بزرگ و سهمگین براى انسان نه قدرت و نیرویى خواهد بود و نه یار و یاورى.
او نه قدرتى دارد تا عذاب تکان دهنده آن روز را از خود دور سازد و نه یار و یاورى که او را از گرفتارى و رنج رهایى بخشد.
این پیامى جدّى است که شما زنده خواهید شد [ نظرات / امتیازها ]