این آیه به منزله تعلیل دیگرى است براى وجوب قتال و نتیجه آن هم تحریک مؤمنین است بر قتال و هم اینکه حقیقت امر را براى آنان بیان مىکند، و خلاصه آن بیان این است که: دار دنیا دار امتحان و زورآزمایى با ناملایمات است زیرا که نفوس انسانها در ابتداى خلقتشان از خیر و شر و سعادت و شقاوت و هر رنگ دیگرى پاک بوده، و مراتب نزدیکى و تقرب به خدا را تنها به کسانى مىدهند که نسبت به خدا و آیات او ایمان خالص داشته باشند، خلوص ایمان هم جز به امتحان هویدا نمىشود. آرى، مقام عمل است که پاکان و ناپاکان را از هم جدا مىکند، و مردان مخلص را از کسانى که فقط ادعاى ایمان دارند جدا مىسازد.
و چون چنین است حتما باید این هایى که ادعا مىکنند به اینکه ما جان و مال خود را به خدا در برابر بهشت فروختهایم امتحان شوند و باید با ابتلائاتى از قبیل کارزار مورد آزمایش قرار گیرند که صادق و کاذب را خوب معلوم مىکند و تتمه و روابط محبت و خویشاوندى با دشمنان خدا را از دلها قطع مىسازد و کار نجات و هلاکت را یک طرفى مىکند.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : پس مؤمنین باید امر به قتال را امتثال کنند، بلکه در امتثال آن سبقت هم بگیرند تا هر چه زودتر صفاى جوهره و حقیقت ایمانشان ظاهر گشته و با آن در روزى که جز حجت حق بکار نرود با خداى خود احتجاج کنند.
پس اینکه فرمود: «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَکُوا» معنایش این است که: گویا گمان کردهاید که ما شما را بحال خود وا مىگذاریم و حقیقت صدق ادعایتان در ایمان به خدا و آیاتش براى ما روشن نمىگردد؟.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ] این آیه نیز همچون آیات پیشین، براى تشویق به جهاد است.
«وَلیجَة» از «ولوج» مانند کلمهى «بطانة»، به معناى اسرار و امور نهان است، و مقصود در اینجا مَحرم اسرار است.
طبق روایات متعدّد، مراد از مؤمنانى که مىتوانند مَحرم اسرار باشند، رهبران آسمانى مىباشند. [1]
1) تفسیر نورالثقلین.
[ نظرات / امتیازها ]