● حاجيه تقي زاده فانيد -
تفسیر خسروی
- و بزودی عطا خواهد کرد پروردگار تو (در آخرت از شفاعت و حوض و سایر انواع کرامت در باره تو و امّت تو) آنچه ترا خشنود سازد (حرث بن شریح از محمّد بن علی بن الحنفیّة روایت کرده است که فرمود ای اهل عراق شما می‌پندارید امید بخش‌تر آیه در کتاب خدای عزّ و جل‌ّ (قُل یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسرَفُوا عَلی أَنفُسِهِم ..... الخ است) و ما اهل بیت گوئیم امید بخش‌تر آیه در کتاب خدا آیه (وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی) است و آن قسم بخدا شفاعت است که در باره اهل لا اله الّا اللّه باو عطا میفرماید تا بگوید پروردگارا راضی شدم- همین خبر را در روح البیان از قول امام محمّد باقر علیه السّلام نقل میکند و گوید- امام محمّد باقر رضی اللّه عنه در کوفه میفرمود که اهل عراق شما میگوئید که امیدوارترین آیتی از قرآن اینست که لا تَقنَطُوا مِن رَحمَةِ اللّه‌ِ و ما أهل البیت بر آنیم که امید در آیت (وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی) بیشتر است یعنی أرجی آیه عند أهل البیت هذه الایة- چه رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم راضی نشود که یکی از امّت وی در دوزخ باشد.
نماند بدوزخ کسی در گرو که دارد چو تو سیدی پیشرو
عطای شفاعت چنانش دهند که امّت تمامی ز دوزخ رهند
و از صادق علیه السّلام مروی است که فرمود: (رسولخدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بر علی و فاطمه علیهما السّلام وارد شد و فاطمه علیها السّلام عبائی از پشم شتر در برداشت و بدست خود آسیا می‌کرد و فرزند خود را شیر میداد، چشمهای رسولخدا صلّی اللّه علیه و آله گریان شد چون او را بدید و گفت ای دخترم در چشیدن مرارت دنیا بحلاوت آخرت شتاب کرده‌ای- همانا خداوند بمن وحی فرستاد وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی- زید بن علی فرمود از جمله خشنودی رسول خدا آنستکه اهل بیتش داخل بهشت شوند.
و صادق علیه السّلام فرمود: حقا خشنودی جد من آنست که موحّدی در آتش باقی نماند.
و حدیث راجع بورود حضرت رسولخدا بر علی و فاطمه علیهما السّلام را بشرح بالا صاحب روح البیان که از اهل سنت است نیز عینا نقل نموده است).
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر راهنما
1 - زندگانى پیامبر(ص)، در جهان آخرت، همراه با عطاى مداوم پروردگار و سرشار از رضایت است.
و لسوف یعطیک ربّک فترضى
«سوف» براى استقبال است و مراد از آن ـ به قرینه آیه قبل ـ جهان آخرت است.
2 - خداوند، با وعده قطعى به پیامبر(ص)، درباره بخشش پیاپى به آن حضرت تا حد رضایت کامل در آخرت، او را تسلا داده و بر دور بودن همیشگى آن حضرت از قهر و خشم خود تأکید کرد.
ما ودّعک ... و لسوف یعطیک ربّک فترضى
«لام» در «لسوف»، حرف ابتدا و براى تأکید است.
3 - عطیه هاى خداوند به پیامبر(ص) در جهان آخرت، جلوه ربوبیت او و در راستاى رشد و کمال آن حضرت است.
یعطیک ربّک
4 - خرسندى پیامبر(ص) در جهان آخرت، مرهون عطاى بى شمار الهى است.
یعطیک ... فترضى
حرف «فاء» دلالت دارد که آنچه رضایت پیامبر(ص) را در پى خواهد داشت، عطاى مداومى است که فعل «یعطیک» بر آن دلالت دارد. گفتنى است که در آیه شریفه، دو نکته نهفته است: 1. خداوند، عطاى خود را به رسول اللّه(ص) افزایش مى دهد تا حدى که او را راضى سازد. 2. خداوند، هر چه را پیامبر(ص) دوست دارد و به آن راضى است، در اختیار آن حضرت مى نهد.
5 - عطاهاى رضایت بخش خداوند در آخرت، دلیل برترى زندگى اخروى پیامبر(ص) بر دنیاى آن حضرت است.
و للأخرة خیر لک من الأُولى . و لسوف یعطیک ربّک فترضى
6 - دنیا، فاقد زمینه مناسب براى بهره بردن پیامبر(ص) از عطاهاى ویژه الهى و رسیدن آن حضرت به خرسندى کامل
و للأخرة خیر لک من الأُولى . و لسوف یعطیک ربّک فترضى
7 - «عن حَرْب بن شریح البصرى قال: قلت لمحمد بن على(ع) أىّ آیة فى کتاب اللّه أرجى؟... قال: نقول: «و لسوف یعطیک ربّک فترضى» الشفاعة و اللّه الشفاعة و اللّه الشفاعة;(1)
از حرب بن شریح بصرى روایت شده که گفت: به امام باقر(ع) گفتم: کدامین آیه در کتاب خداوند امیدوارکننده تر است؟ ... فرمود: ما [اهلبیت] مى گوییم: آیه «و لسوف یعطیک ربّک فترضى»[ که مراد] شفاعت است; به خدا سوگند شفاعت است به خدا سوگند شفاعت است!».
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر منهج الصادقین
(5)- وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ و زود باشد که بدهد ترا آفریدگار تو نعم تامه خود را فَتَرضی پس خشنود شوی بآن اینکه وعدی است شامل جمیع آنچه باو عطا فرماید در دنیا از کمال نفس و نصرت و ظفر بر اعداء در روز بدر و در روز فتح مکه و داخل شدن فوج فوج بدین اسلام و غالب گشتن او بر قریظه و نضیر و اجلای ایشان و نهب اموال و کنوز اکاسره و بث عساکر و سرایای او در بلاد عرب و عجم و فتح مدائن و حصون در اقطار ارض و هدم ممالک جبابره بدست عساکر ظفر پیکر وی و خوف و رعب در قلوب اهل شرق و غرب و اعلای دین اسلام و نشر دعوت و استیلای مسلمانان بر جمیع اهل ملل و در آخرت از مثوبات جلیله و درجات عالیه و مراتب غالیه که هیچکس بکنه آن نرسد مگر ذات او سبحانه و از منصب شفاعت و نجات عصات از امت بمیامن آن و شبهه نیست در آنکه تخلص امت از عقوبت بسبب شفاعت موجب رضا و خشنودی آن حضرت خواهد بود، از عبد اللّه عمر روایتست که روزی رسول صلّی اللّه علیه و آله آیه فَمَن تَبِعَنِی فَإِنَّه‌ُ مِنِّی وَ مَن عَصانِی فَإِنَّک‌َ غَفُورٌ رَحِیم‌ٌ تلاوت فرمود که مخبر است از استعطاف ابراهیم علیه السّلام از حق تعالی برای امت خود بعد از آن آیه إِن تُعَذِّبهُم فَإِنَّهُم عِبادُک‌َ وَ إِن تَغفِر لَهُم فَإِنَّک‌َ أَنت‌َ العَزِیزُ الحَکِیم‌ُ که منبئ است از استرحام عیسی برای عصات قوم پس دست مبارک خود برداشت و گفت
رب امتی امتی
حق سبحانه جبرئیل را امر کرد که حبیب مرا از من سلام برسان و بگوی چون میدانی که کرامت و تقرب تو بدرگاه ما از همه انبیاء در پیش است چرا ایندعا میکنی و غم امت خود میخوری، چون اینکه پیغام بگذارد حضرت فرمود که بار خدایا امتی گناهکار دارم و پیوسته غم ایشان میخورم و بر ایشان بسیار خائفم و دل من از‌اندوه ایشان مجروحست مرهم مرحمتی بر جراحت من نه و از دار الشفای مغفرت خود شربتی که مفرح دل من باشد عطا فرما حق سبحانه بوی خطاب فرمود که هیچ غم مخور که رضای ترا حاصل کنم پس اینکه آیه بر او نازل شد که وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم از اینکه خوشحال گشته فرمود
اذا لا ارضی و واحد من امتی فی النار
و چون چنین است من راضی نشوم ما دام که یکی از امت من در دوزخ باشد و نیز در خبر است که حضرت پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود که روز قیامت مرا چندان شفاعت دهند که گویم
حسبی حسبی رضیت رضیت
بس است بس است راضی و خشنود شدم، و در آثار آمده که چون رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم اینکه بگوید حقتعالی او را بآن جماعت رساند که در دوزخ مانده باشند ایشان فریاد بر آرند که بار خدایا اثر شفاعت رسول بما نرسید حقتعالی فرماید که اگر شفاعت او بشما نرسیده رحمت من واسع است و بهمه کس رسنده پس بفرماید تا همه اهل توحید را از دوزخ بیرون آرند و ببهشت برند، و حرث بن شریح از محمّد بن علی بن الحسین علیهم السّلام روایت کرده که در کوفه میفرمود
یا اهل العراق تزعمون أن أرجی آیة فی کتاب اللّه یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسرَفُوا عَلی أَنفُسِهِم لا تَقنَطُوا مِن رَحمَةِ اللّه‌ِ
- الایة و انا اهل البیت نقول أرجی آیة فی کتاب اللّه وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی و هی و اللّه الشفاعة لیعطیها فی أهل لا اله الا اللّه حتی یقول رب رضیت
یعنی ای اهل عراق زعم شما آنست که امیدوارترین آیتی در قرآن اینکه آیه است که یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسرَفُوا- الی آخر- و ما اهل بیت بر آنیم که امیدوارترین آیه اینکه آیت است که وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی بخدا سوگند که مراد از اینکه شفاعت است که حق سبحانه باو کرامت فرماید در حق اهل توحید تا آنکه او گوید ای پروردگار من راضی و خشنود شدم و مقرر است که آن حضرت راضی نخواهد بود که یکی از امت وی در دوزخ باشد، و از صادق علیه السّلام مروی است که روزی رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بخانه فاطمه زهرا علیها السلام رفت دید که گلیمی از پشم شتر پوشیده بدست مبارک خود آرد خمیر میکند و فرزند خود را شیر میدهد آب از چشم مبارک آن حضرت روان شد و فرمود
یا بنتا تعجلی مرارة الدنیا بحلاوة الآخرة فقد أنزل اللّه علی وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی
بشتاب تلخی دنیا را به شیرینی آخرت که حق سبحانه اینکه آیه بر من نازل گردانیده که وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی و نیز از صادق علیه السّلام روایت است که
رضی جدی ان لا یبقی فی النار موحد
جد من خشنود خواهد شد آن زمان که هیچ موحدی در دوزخ نماند، و بدانکه (لام) در وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ لام ابتدائیه است که بر خبر مبتداء داخل شده بعد از حذف مبتداء و تقدیر اینست و لانت سوف یعطیک نه لام قسم زیرا که اینکه لام داخل مضارع نمیشود مگر با نون مؤکده، و اجتماع لام تأکید با سوف بجهت دلالت است بر آن که عطا لا محاله کاین و ثابتست اما بجهت حکمت و مصلحت متاخر واقع خواهد شد، از إبن عباس روایت است که حضرت رسول صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود که از پروردگار خود پرسیدم و دوست داشتم که آن را نپرسید می‌گفتم سلیمان پیغمبر را ملک عظیم دادی و فلان و فلان را اینکه و آن عطا فرمودی حق سبحانه تعدید نعم و ایادی خود نموده بر من که ای محمّد:
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیرآسان
5- وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی- از کلمه (آخرت) که در آیه قبل است استفاده میشود: آن عطائی که خدا به پیامبر خواهد کرد در عالم آخرت خواهد بود. یعنی طولی نمیکشد که پروردگارت بقدری به تو عطا خواهد کرد که خوشنود شوی. در اخبار بعد خواهد آمد که منظور از آن عطا و بخشش‌ها چیست- مؤلف- قرطبی.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیرهدایت
«وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی- و به زودی پروردگارت چندان به تو خواهد بخشید که راضی و خرسند شوی.»
و چه چیز جز شفاعت در حق امت می‌تواند رسول را خرسند کند! و از‌همین جا در روایت مأثور از امام علی- علیه السلام- آمده است که گفت:
«رسول اللّه- صلی اللّه علیه و آله- گفت: خدا چنان شفاعت مرا درباره امتم می‌پذیرد که می‌گوید: راضی شدی ای محمّد!؟ و من می‌گویم که: پروردگارا، راضی شدم».«7»
و از او- علیه السلام- روایت شده است که به اهل قرآن گفت: «آیا شما می‌گویید که امید دهنده‌ترین آیه در کتاب خدای تعالی اینکه آیه است: قُل یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسرَفُوا عَلی أَنفُسِهِم لا تَقنَطُوا مِن رَحمَةِ اللّه‌ِ! گفتند: آری، گفت:
ولی ما- اهل البیت- می‌گوییم که بهترین آیه در کتاب خدای تعالی اینکه است:
وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی.«8»
در حدیثی دیگر: «آن شفاعت است که به اهل لا اله الا اللّه داده میشود تا بگوید: پروردگارا، راضی شدم».«9»
در حدیثی مأثور از امام صادق- علیه السلام- آمده است که: «پیغمبر روزی بر فاطمه- علیها السلام- وارد شد که جامه‌ای از پشم شتر بر تن داشت و به دست خود گندم آسیاب می‌کرد و کودک خود را شیر میداد، پس چشمان پیغمبر با دیدن او به گریه افتاد و گفت: دخترم؟ به جای تلخی دنیا شیرینی آخرت خواهی داشت، چه خدا اینکه آیه را بر من نازل کرد: وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی.
و امام صادق- علیه السلام- گفت: «خرسندی جدّ من به آن است که در آتش یکتاپرستی باقی نماند».«10»
[6] رسول اللّه با یتیمی بزرگ شد: در آن هنگام که در شکم مادر بود پدرش را از دست داد، و سپس در آغاز کودکی بی‌مادر شد و آنچه را که یک یتیم از پدر و مادر از لحاظ عاطفی تحمل میکند، تحمل کرد، پس خدا او را سرچشمه محبت و مهربانی قرار داد.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» محمد حسینی همدانی
وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی:
محتمل است مبنی بر وعده نعمت و رحمت و فضل بطور اطلاق در دنیا و آخرت باشد در دنیا در اثر بناگذاری مکتب عالی قرآن دانشجویانی بطور دائم از برنامه‌ای که برای آن تنظیم نموده پیروی خواهند نمود رسالت و دعوت تو از طریق قرائت آیات کریمه قرآنی طنین آن جهان بشریت را فرا خواهد گرفت هم‌چنین از طریق اوصیاء گرامی علیهم السّلام خود جهانیان را به پیروی از مکتب عالی و برنامه آن دعوت خواهی نمود و در عالم آخرت مقام محمود عبودیت و تعریف رسولان و شفاعت از اهل ایمان بطور اطلاق نائل خواهی شد و در دنیا و هم‌چنین در عالم آخرت مورد عطاء و عنایات الهیه بطور اطلاق قرار خواهی گرفت که لازم آن رضایت و خوشنودی بطور اطلاق خواهد بود.
و نیز محتمل است که مراد مقام محمود شفاعت و وساطت برای فیوضات ابدی که در عالم آخرت باشد.
حارث بن شریح از محمّد بن حنفیه روایت نموده که میگفت باهل عراق شما گمان برید که آیه‌ای بیشتر سبب امید میشود آیه کریمه (یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسرَفُوا عَلی أَنفُسِهِم) است ولی ما اهل بیت میگوئیم ظاهرترین آیه که سبب رجاء میشود آیه کریمه (وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّکَ فَتَرضی) و مراد از آن بخدا سوگند شفاعت است که پروردگار برسول صلّی اللّه علیه و آله عطاء میفرماید در باره اهل توحید (لا اله الا اللّه) تا اینکه عرض نماید بار الها راضی و خوشنود شدم.
و امام صادق علیه السّلام میفرمود رضایت جد من رسول صلّی اللّه علیه و آله بآنستکه در دوزخ باقی نماند خداپرست اهل ایمان.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● نيره تقي زاده فايند -
مجمع البیان
و به زودى پروردگارت به تو آنقدر نعمت ارزانى خواهد داشت که خشنود و شادمان گردى.
به باور پارهاى منظور از این نعمتهاى گران عبارت از مقام شفاعت در سراى آخرت، حوض کوثر، و دیگر نعمتهاى وصفناپذیر در جهان دیگراست که به پیامبر و به احترام او به امت وى ارزانى خواهد شد.
از «محمد حنفیه» آوردهاند که: هان اى مردم عراق! به باور شما، در کتاب خدا امیدبخشترین آیه این است که مىفرماید:
قل یا عبادى الذین اسرفواعلى انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله...(186)
بگو: اى بندگان من - که بر خویشتن زیادهروى داشتهاید - از مهر و رحمت خدا نومید نشوید...؟
آنان پاسخ دادند: آرى، ما چنین مىگوییم.
فرمود: اما ما خاندان رسالت بر این عقیدهایم که امیدبخشترین آیه در کتاب خدا این است که:وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى
آنگاه افزود: و از جمله این پاداش پر شکوه و بخششهاى خدا، مقام شفاعت است که به پیامبر در روز رستاخیز داده مىشود، و آن بزرگوار از خداپرستان گیتى به قدرى شفاعت خواهد کرد که شاد و خشنود گردد.(187)
از امام صادق آوردهاند که: پیامبر گرامى به خانه دخت ارجمندش وارد شد و ریحانهاش را دید که لباس خشنى از پشم شتر بر تن دارد، آنگاه با دستى دانهها را آسیا مىکند و با دست دیگر کودک ارجمندش را شیر مىدهد. باران اشک از دیدگان پیامبر فرو بارید و فرمود:
یا بنتاه! تعجلى مرارة الدنیا بحلاوة الآخرة.(188)
دخترم! تلخى و سختى این جهان را براى رسیدن به شیرینى نعمتهاى سراى دیگر بچش، چراکه پروردگارم این آیه را بر من فرو فرستاده است که: آن قدر به تو مىبخشد ونعمت ارزانى مىدارد که شاد و خشنود گردى وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى
جناب «زید»، فرزند امام سجاد در این مورد مىفرماید: بى گمان از چیزهایى که پیامبر را شاد و خشنود مىسازد این است که خاندان خود را در بهشت پرطراوت و زیبا در کنار خویش بنگرد « ان من رضا رسولاللَّه(ص) اَن یدخل اهل بیته الجنة»
از امام صادق آوردهاند که:
رضا جدى اَن لا یبقى فى النار موحد.(189) خشنودى نیاى گرانقدرم پیامبر در این است که هیچ توحیدگرایى در آتش دوزخ باقى نماند و همه را شفاعت کند.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● مسعود ورزيده -
تدبرقران
وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى (۵)و در آینده خدا به تو عطا میکند، پس تو راضی می‌شوی. یعنی عطای او به تو به‌گونه‌ای خواهد بود که تو را راضی کند.
در این جا دو سوگند و چهار فراز جواب سوگند که سوگندها را تأکید میکند و برای روشن شدن وجه تأکید، باید به فضای این جوابها توجه کنیم که در اینجا آیۀ مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَى (٣)فضا را برای ما مشخص میکند و «ما ودعک ربک» زمانی بجاست که توهم تودیع وجود داشته باشد و خدا بخواهد آن را نفی کند. و «ما قلی» هم زمانی بجاست که توهم باشد که خدا خشم گرفته است.
در مصداق تنهاترین عاملی که می‌تواند این تصور را که خدا پیامبر را تودیع کرده یا عزل کرده، به دنبال بیاورد، انقطاع وحی است. به غیر از انقطاع وحی هیچ دلیلی نمی‌تواند دلیل تودیع باشد.
انقطاع وحی نگرانی را در مردم ایجاد میکند، به تبع آنها نگرانی در پیامبر ایجاد میکند. که در روایات هم این هست، و در سوره هم این روایات تأیید میشود.
خدا در این آیات که به روشن‌ترین وقت روز که «ضحا» باشد و به تاریک‌ترین وقت شب که «سجا» است قسم یاد میکند، و می‌خواهد بگوید که آیا وقتی روز به روشن‌ترین حد خود می‌رسد، آن را نشانۀ آشتی خدا با شما و وقتی به تاریک‌ترین حد خود می‌رسد، آن را نشانۀ قهر خدا با شما می‌دانید؟ نه! هر دو از نشانه‌های خدا هستند. بنابراین انقطاع وحی پدیده‌ای شبیه شب است. اگر اینجا به روز سوگند یاد میکند به خاطر تقابلش با شب است و آیه بودن روز روشن است و توهم در شب است.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیرنمونه
و در آخرین آیه مورد بحث برترین نوید را به او داده مىافزاید : به زودى پروردگارت آنقدر به تو عطا مىکند که خشنود شوى ( و لسوف یعطیک ربک فترضى).
این بالاترین اکرام و احترام پروردگار نسبت به بنده خاصش محمد (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) است که مىفرماید : آنقدر به تو مىبخشیم که راضى شوى ، در دنیا بر دشمنان پیروز خواهى شد و آئین تو جهان گیر خواهد گشت ، و در آخرت نیز مشمول بزرگترین مواهب خواهى بود.
بدون شک پیغمبر اکرم (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) به عنوان خاتم انبیاء و رهبر عالم بشریت خشنودیش تنها در نجات خویش نیست ، بلکه آن زمان راضى و خشنود مىشود که شفاعتش در باره امتش نیز پذیرفته شود ، به همین دلیل در روایات آمده است که این آیه امیدبخشترین آیات قرآن مجید و دلیل بر پذیرش شفاعت آن حضرت است .
در حدیثى از امام باقر (علیهالسلام) از پدرش زین العابدین (علیهالسلام) از عمویش محمد بن حنفیه از پدرش امیر مؤمنان (علیهالسلام) مىخوانیم : رسول الله فرمود : روز قیامت من در موقف شفاعت مىایستم ، و آنقدر گنهکاران را شفاعت کنم که خداوند گوید : ا رضیت یا محمد ؟ ! : آیا راضى شدى اى محمد ؟ ! من مىگویم : رضیت ، رضیت : راضى شدم ، راضى شدم ! سپس امیر مؤمنان (علیهالسلام) رو به جمعى از اهل کوفه کرده و افزود شما معتقدید امیدبخشترین آیات قرآن آیه قل یا عبادى الذین اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله است ( اى کسانى که نسبت به خود زیادهروى کردهاید از رحمت خدا نومید نشوید ) .
گفتند : آرى ما چنین مىگوئیم.
فرمود : ولى ما اهل بیت مىگوئیم امیدبخشترین آیات قرآن آیه
و لسوف یعطیک ربک فترضىاست.
ناگفته پیدا است که شفاعت پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) شرائطى دارد ، نه او براى هر کس شفاعت مىکند ، و نه هر گنهکارى مىتواند چنین انتظارى را داشته باشد ( مشروح این بحث را در جلد اول ذیل آیه 48 سوره بقره مطالعه فرمائید).
در حدیث دیگرى از امام صادق (علیهالسلام) مىخوانیم : رسول خدا وارد خانه فاطمه (علیهاالسلام) شد در حالى که لباس خشنى از پشم شتر در تن دخترش بود ، با یک دست آسیا مىکرد ، و با دست دیگر فرزندش را شیر مىداد ، اشک در چشمان پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) ظاهر شد ، فرمود دخترم ! تلخى دنیا را در برابر شیرینى آخرت تحمل کن ، چرا که خداوند بر من نازل کرده است که آنقدر پروردگارت به تو مىبخشد که راضى شوى ( و لسوف یعطیک ربک فترضى ) .
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.