[ همه پیام ها ]
پیام های سيد حسين نقوي (3 مورد)
● سوره انبیاء آیه 3 - غفلت
1- سرگرمى به مسائل بى ارزش انسان را از توجّه به مسائل اصلى مثل حساب و قیامت غافل مىکند. «و هم فى غفلة... لاهیة قلوبهم»
2- افراد منحرف، انحراف خود را توجیه مىکنند. «بشر مثلکم افتأتون السحر»
3- تا دل از خدا غافل نشود، انسان، آیات الهى را به بازى نمىگیرد. «یلعبون - لاهیة قلوبهم»
4- مخالفان انبیا، در پنهان توطئه مىکنند ومعجزات را سحر وجادو مىشمرند. «و اسروا النجوى - افتأتون السحر»
5 - کفّار با پوشاندن حقایق، نسبت به خود و دیگران ظلم مىکنند. «ظلموا»
6- تهمت ستمگران به انبیا نشانه آن است که مکتب انبیا ظلم ستیز است. «الّذین ظلموا... هل هذا الابشرٌ»
7- زندگى انبیا در میان مردم وبسیار ساده و عادّى بود. «بشر مثلکم»
● سوره طه آیه 100 - آزادی و اختیار انسان
1- انسانها در انتخاب راه آزادند، مىتوانند حقّ را بپذیرند ومى توانند اعراض نمایند. «أعرض»
2- پیامد اعراض از ذکر خدا، تنها به زندگانى نکبت بار در این دنیا خلاصه نمىشود، «مَن أعرض فانّ له معیشة ضنکا»(115) بلکه بدبختى آخرت را نیز به همراه دارد. «مَن أعرض... یحمل یوم القیامة وزراً»
● سوره طه آیه 99 - درباره نقل تاریخی
1- نقل تاریخ، یکى از شیوههاى تربیتى قرآن است. «کذلک نقصّ»
2- داستانهاى قرآن، بهترین و صادقترین داستانهاست، زیرا گویندهى آن خداوند و مخاطبش پیامبر صلى الله علیه وآله و ماجراى آن حقیقى است. «نقصّ علیک»
3- در بیان تاریخ، از نقل جزئیاتى که دانستن و ندانستن آنها نقشى در هدف ندارد، خوددارى کنید. «من انباء»
4- هر تاریخى ارزش بیان ندارد، اخبار مهم قابل نقل است.( «انباء»
5 - تاریخ وسیلهى تذکّر است، نه عامل سرگرمى. «انباء ما قد سبق - ذکرا»
6- قرآن یاد و یادآور مهمّى است. («ذکراً» با تنوین نشانهى عظمت است.)
7- سرچشمهى تاریخ و داستانهاى قرآنى، وحى الهى است، نه گفتههاى این و آن. «لدنّا»
توضیح : انباء» جمع «نبأ» به خبر مهم و مفید گفته مىشود.