1) : با توجه به اینکه
بعضى شان نزولى براى آیه ((و لا یملک الذین یدعون ...)) ذکر کرده اند،

و آن اینکه : ((نضر بن حارث )) و چند نفر از قریش گفتند: اگر آنچه را محمد (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) مى گوید حق است ما نیازى به شفاعت او نداریم ، ما فرشتگان را دوست داریم و ولى خود مى شماریم ، آنها سزاوارتر به شفاعتند، در اینجا بود که آیه فوق نازل شد (و به آنها اخطار کرد که ملائکه براى احدى در قیامت شفاعت نمى کنند مگر براى کسانى که گواهى به حق بدهند یعنى مؤ منان ))

میتوان گفت که

اولاً : این " الا " استثناء از کسانی است که مورد شفاعت قرار میگیرند
نه کسانی که شفاعت می کنند.

ثانیاً : این استثناء، استثناء متصل است نه منقطع که بعضی فرموده اند
و با ظاهر آیه هم سازگارتر هست.

لذا ترجمه آیه اینطور می شود :
آنها (معبودانی )را که - البته غیر از خدا- مى خوانید قادر بر شفاعت نیستند مگر کسانى را که شهادت به حق داده اند، و به خوبى (حق) را می شناسند.
2) : پس معنی آیه میشه معبودهایی که به غیر از خدا میخوانید فقط کسایی که به حق شهادت دادن رو شفاعت میکنن پس آیه حیطه کاری معبودهای دیگه رو مشخص کرده

1) : ترجمه اینجور به آدم القا میکنه که
آیه مشکلی با خدا خوانده شدن آدما نداره فقط کسایی که خدا خوانده میشن به حق شهادت داده باشند

1) : شان نزولى که بعضی از مفسران براى آیه ((و لا یملک الذین یدعون ...)) ذکر کرده اند .

و آن اینکه : ((نضر بن حارث )) و چند نفر از قریش گفتند: اگر آنچه را محمد (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) مى گوید حق است ما نیازى به شفاعت او نداریم ، ما فرشتگان را دوست داریم و ولى خود مى شماریم ، آنها سزاوارتر به شفاعتند، در اینجا بود که آیه فوق نازل شد (و به آنها اخطار کرد که ملائکه براى احدى در قیامت شفاعت نمى کنند مگر براى کسانى که گواهى به حق بدهند یعنى مؤ منان) .

روی این حساب اینطور میتوان ترجمه نمود:

آن کسانی را که این کفار می خوانند _البته غیراز خدا_ (منظور فرشتگان هستند) قادر بر شفاعت نیستند مگر در مورد انسانهایی که شهادت به حق داده اند و بخوبی آگاهند!