توضیح : و در امثال آیه «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها» (انعام/160) مى‏فرماید این پاداش چند برابر حق او است، اینجا است که ما از جمله «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنى‏» استحقاق را مى‏فهمیم، و مى‏پنداریم جزاى حسناى حسنه و همچنین زیادت بر مقدار حسنه و یا به عبارتى، ده برابر آن، حق بنده است. لیکن از آیه زیر مى‏فهمیم هم جزاء وهم زیادت آن از فصل الهى است: «فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ» (نساء/173).

و اگر منظور از کلمه «حسنى» در جمله «ِلَّذِینَ أَحْسَنُوا» عاقبت حسنى باشد، و عقل بشر ما فوق حسنى چیزى را تعقل نکند، در این صورت معناى کلمه «و زیادة» زائد بر آن حدى خواهد بود که عقل بشر مى‏تواند از فضل الهى را تصور کند.

آن وقت معنا چنین مى‏شود: براى کسانى که نیکى مى‏کنند عاقبت حسنى خواهد بود به اضافه فضلى از ناحیه خداى تعالى که عقل بشر از درک آن عاجز است. آیات زیر نیز به این معنا اشاره دارد: «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ» (سجده/17) و «لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فِیها وَ لَدَیْنا مَزِیدٌ» (ق/35)، چون این معنا معلوم است که انسان هر چیز نیکویى را مى‏خواهد، پس مزید از آنچه انسان مى‏خواهد چیزى است که فهم انسان، قاصر از درک آن است. [ بستن توضیحات ]

توضیح : این روایت را تفسیر قمى(ط. نجف، ج 1، ص 311) به سند خود از ابى الجارود روایت کرده است.

2-شیخ مفید در کتاب امالى (ط. انتشارات اسلامى، ص 262) به سند خود از ابى اسحاق همدانى از امیر المؤمنین (صلوات‌اللَّه‌علیه) روایت کرده که در ضمن نامه‏اى که براى محمد بن ابى بکر در هنگام اعزامش به ولایت مصر نوشت و به وى دستور داد آن نامه را براى مردم مصر بخواند، نوشته: خداى تعالى مى‏فرماید: «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنى‏ وَ زِیادَةٌ» و «حسنى» عبارت است از بهشت و «زیادت» عبارت است از دنیا.

علامه طباطبایی: این دو روایت ناظر است به معناى اولى که در بیان قبلى آوردیم. و در معناى روایت دوم، طبرسى روایتى از امام باقر (علیه‌السلام) در مجمع البیان (ط. اسلامیه، ج 5، ص 104) آورده است. [ بستن توضیحات ]

توضیح : 1-این روایت را در المنثور (ط. بیروت، ج 3، ص 305) به سند خود از دارقطنى و ابن مردویه از صهیب روایت کرده است.

2-این روایت را تفسیر برهان (ج 2، ص 183) به سند خود از صاحب نهج البیان از على بن ابراهیم روایت کرده است. [ بستن توضیحات ]

توضیح : امام صادق (ع )فرموده:هر چیز اندازه‏اى دارد، جز اشک که قطره‏اى از آن آتشها را خاموش کند. سپس فرمود: کسى که اشکى براى خدا بریزد، چهره‏اش تیرگى و خوارى نخواهد دید. [ بستن توضیحات ]