(لا اعبد ما تعبدون ):(من آنچه را که شما می پرستید، نمی پرستم ) [ نظرات / امتیازها ]

1 - رد معبودهاى کافران و امتناع از عبادت آنها در تمام عمر خویش، خط مشى ارائه شده از سوى پیامبر(ص)، در گفتوگو با کافران

لا أعبد ما تعبدون

2 - قاطعیت در اعلان جدایى از مشرکان و نفى ارتباط با برنامه هاى عبادى آنان، وظیفه اى الهى بر عهده پیامبر(ص)

قل ... لا أعبد ما تعبدون

3 - پیامبر(ص)، مأیوس سازنده کافران از پیوستن به آنان در شرک

لا أعبد ما تعبدون

حرف «لا» گرچه براى نفى مستقبل است; ولى مفهوم سخن، شامل زمان حال نیز مى شود.

4 - مشرکان، گرفتار توهّم هماهنگى دین پیامبر(ص) با عقاید شرک آلود آنان

لا أعبد ما تعبدون

سوره «کافرون»، بیانگر اعلان مواضع قطعى پیامبر(ص) در برابر معبودهاى مشرکان است. گویا آنان در آغاز رسالت، گمان مى کردند که دین پیامبر(ص) تباینى با آیین آنان ندارد و معبود آن حضرت از سنخ معبودان ایشان است. پیامبر(ص) در این سوره، با صراحت از تباین دو دین سخن مى گوید و خود را پرستشگر معبودى معرفى مى کند که از سنخ معبودهاى مشرکان نیست.

5 - پیامبر(ص)، مأمور ابلاغ تباین معبود خود با معبودهاى مشرکان و تصریح به ناهماهنگى کامل، بین شرک و توحید

قل ... لا أعبد ما تعبدون [ نظرات / امتیازها ]

( لا أعبد ) أریدت به العبادة فیما یستقبل . لأن " لا " لا تدخل إلا علی مضارع فی معنی الاستقبال ، کما أن " ما " لا تدخل إلا علی مضارع فی معنی الحال ، ألا تری أن " لن " تأکید فیما تنفیه " لا " وقال الخلیل فی " لن " : أن أصله " لا أن " والمعنی : لا أفعل فی المستقبل ما تطلبونه منی من عبادة آلهتکم ، ولا أنتم فاعلون فیه ما أطلب منکم من عبادة إلهی [ نظرات / امتیازها ]

[2] طرد و انکار اجتماع‌ جاهلی‌ و فرو ریختن‌ هویت‌ ستمگر ‌آن‌، جز ‌با‌ طرد مقدمات‌ و ارزشهای‌ ‌آن‌ و چیزهایی‌ ‌که‌ ‌به‌ جای‌ ‌خدا‌ پرستیده‌ می‌شود، ‌یعنی‌ رفض‌ تقدیس‌ پدران‌ ‌یعنی‌ جمود و تقلید، و تقدیس‌ سرزمین‌ و مصالح‌ خانوادگی‌ و قبیله‌ای‌ و حزبی‌ و قومی‌، و کنار گذاشتن‌ فرهنگها و شریعتهای‌ باطلی‌ ‌که‌ پرده قدسیت‌ ‌بر‌ روی‌ ‌آنها‌ کشیده‌ ‌شده‌، میسر نخواهد شد. هرگز ...

«لا أَعبُدُ ما تَعبُدُون‌َ‌-‌ آنچه‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌شما‌ می‌پرستید ‌من‌ نمی‌پرستم‌.»راویان‌ حکایت‌ کرده‌اند ‌که‌: قریش‌ ‌با‌ ‌رسول‌ اللّه‌‌-‌ ‌صلی‌ اللّه‌ ‌علیه‌ و آله‌‌-‌ دیدار کردند و گفتند: ای‌ ‌محمّد‌؟ بهتر ‌است‌ ‌که‌ آنچه‌ ‌را‌ ‌که‌ می‌پرستیم‌ بپرستیم‌، و ‌ما و تو ‌در‌ همه کارهایمان‌ شریک‌ یکدیگر باشیم‌، ‌پس‌ ‌اگر‌ آنچه‌ تو آورده‌ای‌ بهتر ‌از‌ چیزی‌ ‌باشد‌ ‌که‌ ‌در‌ دست‌ ‌ما ‌است‌، ‌با‌ تو شریک‌ شده‌ایم‌ و بهره ‌خود‌ ‌را‌ ‌از‌ ‌آن‌ ‌به‌ دست‌ می‌آوریم‌، و ‌اگر‌ آنچه‌ ‌در‌ دست‌ ‌ما ‌است‌ بهتر ‌از‌ چیزی‌ ‌باشد‌ ‌که‌ ‌در‌ دست‌ تو ‌است‌، تو ‌با‌ ‌ما شریک‌ شده‌ای‌ و بهره ‌خود‌ ‌را‌ خواهی‌ گرفت‌، ‌پس‌ خدای‌ عز و جل‌ «قُل‌ یا أَیُّهَا الکافِرُون‌َ»،«1» ‌را‌ نازل‌ کرد، و ‌در‌ روایتی‌ دیگر چنین‌ اضافه‌ ‌شده‌ ‌است‌ ‌که‌: ‌پس‌ ‌از‌ ‌او‌ نومید شدند و ‌به‌ آزار وی‌ و یارانش‌ پرداختند.

آشکار ‌است‌ ‌که‌ میدان‌ دلالت‌ ‌آیه‌ ‌از‌ ‌اینکه‌ حادثه‌ گسترده‌تر ‌است‌، چه‌ نفی‌ پرستش‌ ‌رسول‌ نسبت‌ ‌به‌ آنچه‌ آنان‌ می‌پرستیدند، ‌به‌ معنی‌ مبارزه ‌با‌ ارزشهای‌ جاهلی‌ و خصلتهای‌ ستمگرانه ‌ایشان‌ ‌است‌.

و کلمه «‌ما آنچه‌» ‌در‌ «‌ما تعبدون‌» ‌هر‌ چیز ‌را‌ ‌که‌ جز ‌خدا‌ بپرستند شامل‌ می‌شود، خواه‌ ‌به‌ صورت‌ اشخاص‌ تجسیم‌ پیدا کرده‌ ‌باشد‌ ‌ یا ‌ ‌به‌ صورت‌ بتها و ارزشها، و بنا ‌بر‌ ‌اینکه‌ نفی‌ «‌ما» وضوحی‌ بیشتر و فراگیرتر ‌از‌ نفی‌ «‌من‌ ‌آن‌ کس‌» ‌است‌ و ‌غیر‌ عاقل‌ ‌را‌ نیز شامل‌ می‌شود.

[ نظرات / امتیازها ]

از این آیه تا آخر سوره آن مطلبى است که در جمله (قل یا ایها الکافرون ) مامور به گفتن آن است، و مراد از (ما تعبدون ) بت هایى است که کفار مکه مى پرستیدند، و مفعول (تعبدون ) ضمیرى است که به ماى موصول بر مى گردد، و با اینکه مى توانست بفرماید: (ما تعبدونه ) اگر ضمیر را حذف کرده براى این بود که کلام دلالت بر آن مى کرده، حذف کرد تا قافیه آخر آیات هم درست در آید، و عین این سؤال و جواب در جمله هاى (اعبد) و (عبدتم ) و (اعبد) مى آید چون در آنها هم باید مى فرمود: (اعبده ) و (عبدتموه ) و (اعبده ).
و جمله (لا اعبد) نفى استقبالى است، براى اینکه حرف (لا) مخصوص نفى آینده است، همچنان که حرف (ما) براى نفى حال است، و معناى آیه این است که من ابدا نمى پرستم آنچه را که شما بت پرستان امروز مى پرستید. [ نظرات / امتیازها ]

متن آیه میفرماید نمی پرستم آنچه را شما می پرستید. این بیان که مقول قول کلمه ( قل ) میباشد نشان میدهد که کافران مورد خطاب آیه به پیامبر پیشنهاد پرستیدن خدایان خویش را داده اند واز پیامبر درخواست ایجاد جمع بین معبود آنها با معبود یکتای پیامبر را دارند. که براساس این آیه خداوند ضمن امر به پیامبر خویش مبنی بر اعلام برائت از پرستش خدایان آنها تکلیف کفار را برای همیشه مشخص نموده و اصطلاحا آب پاکی را روی دست کفار ریخته . فعل لا اعبد باتوجه به مضارع بودنش استمرار را میرساند و این استمرار در نپرستیدن خدایان کفار برای همیشه ومستمر میباشد [ نظرات / امتیازها ]