(قل کفی بالله شهیدا بینی و بینکم انه کان بعباده خبیرا بصیرا): (بگو خدابرای شهادت میان من و شما کفایت می کند، همانا او به احوال بندگانش آگاه وبینا است ) بعد از آنکه احتجاج مزبور را پایان داد و بر معجزه بودن قرآن تحدی نمود ولی آنها همچنان بر کفر و انکار خود پافشاری کردند، اینک به رسول گرامی خود دستور می دهد که امر را به گواهی خدا واگذار نماید، چون او مرجع امور بندگان و یگانه مالک امر است و نسبت به اعمال رسول خود و آن مشرکان آگاه و شاهد است و می داند که پیامبرش رسالت او را ابلاغ نموده و دعوت واحتجاج را به نهایت رسانده و عذری باقی نگذاشته ، اما آن کفار نشنیدند وحجت برایشان تمام شد، و همچنان استکبار و عناد به خرج دادند، در واقع بازگشت کلام به این است که ای رسول ما€ دست از محاجه و مجادله بردار وامر را به خدا واگذار نما تا او هر طور می خواهد میان تو و ایشان حکم نماید،زیرا او نسبت به احوال شما آگاه و بصیر است . [ نظرات / امتیازها ]

در تعقیب بحثهاى گذشته که در زمینه توحید و نبوت، و گفتگو با مخالفان بود، در اینجا یک نوع اعلام ختم بحث در این مرحله و نتیجه گیرى از آن مى‏باشد.

نخست مى‏گوید: اگر آنها دلائل روشن تو را در رابطه با توحید و نبوت و معاد
نپذیرند به آنها اعلام کن و «بگو: همین بس که خدا میان من و شما گواه باشد، چرا که او از حال بندگانش آگاه (و نسبت به کارشان) بیناست» (قُلْ کَفى‏ بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ إِنَّهُ کانَ بِعِبادِهِ خَبِیراً بَصِیراً).

در حقیقت دو هدف از بیان این عبارت در نظر بوده است نخست این که:

مخالفان متعصب لجوج را تهدید کند که خداوند آگاه و بینا، شاهد و گواه اعمال ما و شماست، گمان نکنید از محیط قدرت او بیرون خواهید رفت، و یا چیزى از اعمالتان بر او مخفى مى‏ماند.

دیگر این که پیامبر صلّى اللّه علیه و آله با بیان این عبارت ایمان قاطع خود را به آنچه گفته است ظاهر سازد چرا که قاطعیت گوینده در سخن خود، اثر عمیق روانى در شنونده دارد، باشد که این تعبیر محکم و قاطع که توأم با یک نوع تهدید ملایم نیز مى‏باشد در آنها اثر بگذارد قلبشان را تکان دهد و فکرشان را بیدار کند و به راه راست بخواند.
[ نظرات / امتیازها ]

قُلْ کَفى‌ بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ إِنَّهُ کانَ بِعِبادِهِ خَبِیراً بَصِیراً (96)
شأن نزول: در «لباب» نقل نموده که کفار به حضرت رسالت گفتند گواه رسالت تو کیست؟ آیه شریفه نازل شد:
قُلْ کَفى‌ بِاللَّهِ شَهِیداً: بگو اى پیغمبر، بس است خداى تعالى در حالتى که گواه است. بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ‌: میان من و شما. مراد از شهادت خداى تعالى اظهار معجزه است بر دست آن حضرت، زیرا معجزه به زبان حال ناطق است به آنکه حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم، رسول اللّه باشد. پس معجزه جارى، مجراى گواه حق است. إِنَّهُ کانَ بِعِبادِهِ خَبِیراً بَصِیراً: بدرستى که خداى تعالى هست به بندگان دانا، که احوال پوشیده آنان را مى‌داند؛ بینا که اعمال آشکاراى ایشان را مى‌بیند. پس همه را بر وفق کردار پاداش خواهد داد.
آیه شریفه تسلیه خاطر مبارک پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم و تهدید کفار است. [ نظرات / امتیازها ]

قُل‌ کَفی‌ بِاللّه‌ِ شَهِیداً بَینِی‌ وَ بَینَکُم‌ إِنَّه‌ُ کان‌َ بِعِبادِه‌ِ خَبِیراً بَصِیراً (96)
بفرما باین‌ کفار و مشرکین‌ ‌که‌ منکر رسالت‌ تو هستند کفایت‌ میکند میانه‌ ‌من‌ و ‌شما‌ اینکه‌ خداوند شاهد و حاضر و ناظر ‌است‌ محققا ‌او‌ بجمیع‌ بندگانش‌ خبیر و بینا ‌است‌ (اشکال‌) ‌شما‌ ‌در‌ کلم‌ الطیب‌ ‌در‌ مجلد اول‌ ‌در‌ رد نصاری‌ و بطلان‌ اناجیل‌ اربعه‌ یکی‌ ‌از‌ اشکالاتی‌ ‌که‌ کرده‌اید اینست‌ ‌که‌ یهود اعتراض‌ کردند بمسیح‌ ‌که‌ ‌ما ‌از‌ کجا بفهمیم‌ ‌که‌ تو ‌از‌ جانب‌ ‌خدا‌ آمده‌ای‌ ‌در‌ جواب‌ ‌آنها‌ ‌گفت‌ مگر ‌در‌ توریة ‌شما‌ نیست‌ ‌که‌ ‌هر‌ دعوایی‌ بدو شاهد اثبات‌ میشود گفتند آری‌ ‌گفت‌ ‌من‌ ‌خود‌ یک‌ شاهد و پدرم‌ ‌خدا‌ ‌هم‌ یک‌ شاهد ‌شما‌ گفته‌اید ‌که‌ ‌اینکه‌ دعوی‌ ‌را‌ ‌هر‌ مدعی‌ میتواند بگوید ‌که‌ ‌خود‌ شاهد ‌باشد‌ و بگوید ‌خدا‌ ‌هم‌ شاهد ‌است‌ و ‌اینکه‌ اشکال‌ باین‌ ‌آیه‌ ‌هم‌ وارد میشود ‌که‌ میفرماید:
قُل‌ کَفی‌ بِاللّه‌ِ شَهِیداً بَینِی‌ وَ بَینَکُم‌ (جواب‌) ‌در‌ اینجا حضرت‌ نمی‌خواهد شاهد اقامه‌ کند بلکه‌ مراد اینست‌ ‌که‌ ‌من‌ بهمین‌ خشنودم‌ ‌که‌ خداوند حاضر و ناظر ‌است‌ ‌که‌ ‌من‌ بوظیفه‌ ‌خود‌ ‌در‌ تبلیغ‌ رسالت‌ عمل‌ کردم‌ و ‌شما‌ انکار کردید فردای‌ قیامت‌ ‌من‌ بجزای‌ ‌خود‌ نائل‌ میشوم‌ و ‌شما‌ ‌هم‌ بسزای‌ ‌خود‌ میرسید و دلیل‌ ‌بر‌ ‌اینکه‌ دعوا اینست‌ ‌که‌ إِنَّه‌ُ کان‌َ بِعِبادِه‌ِ خَبِیراً بَصِیراً إِن‌َّ اللّه‌َ لا یَخفی‌ عَلَیه‌ِ شَی‌ءٌ فِی‌ الأَرض‌ِ وَ لا فِی‌ السَّماءِ آل‌ عمران‌ آیه 5 وَ ما یَخفی‌ عَلَی‌ اللّه‌ِ مِن‌ شَی‌ءٍ فِی‌ الأَرض‌ِ وَ لا فِی‌ السَّماءِ ابراهیم‌ ‌آیه‌ 41 إِنَّه‌ُ یَعلَم‌ُ الجَهرَ وَ ما یَخفی‌ اعلی‌ ‌آیه‌ 7 و ‌غیر‌ اینها ‌از‌ آیات‌ شریفه‌ و براهین‌ عقلیه‌ و اخبار ائمه‌ طاهره‌ و کلمه‌ خبیر دلالت‌ دارد ‌بر‌ جمیع‌ جزئیات‌ واقعه‌ ‌در‌ عالم‌ و کلمه‌ بصیر دو معنی‌ دارد یکی‌ بینایی‌ ‌که‌ خداوند حاضر و ناظر ‌به‌ جمیع‌ امور‌است‌ و دیگر آنکه‌ عالم‌ و دانا ‌است‌ بذاته‌ ‌بر‌ جمیع‌ ‌ما سوی‌ اللّه‌ بلکه‌ علم‌ ذات‌ بذات‌ ‌که‌ ‌غیر‌ متناهی‌ ‌است‌ و عین‌ ذات‌ اقدس‌ ربوبی‌ ‌است‌. [ نظرات / امتیازها ]

قُلْ کَفىٰ بِاللّٰهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ إِنَّهُ کٰانَ بِعِبٰادِهِ خَبِیراً بَصِیراً از آیۀ قُلْ لَئِنِ اِجْتَمَعَتِ اَلْإِنْسُ وَ اَلْجِنُّ حق بودن قرآن و رسالت آن حضرت روشن شد و از آیات وَ قٰالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَکَ لجاجت و عناد آنها مسلم گردید، لذا در این آیه دستور به قطع صحبت کرده و کار را به عهدۀ خدا ارجاع مى کند که خودش به حق داورى کند به نظر بعضى این آیه استدلال بر رسالت مى باشد یعنى خدا با فرستادن قرآن معجز، به رسالت من گواهى مى دهد چنان که نظیر آن در آیۀ: قُلْ کَفىٰ بِاللّٰهِ شَهِیداً رعد 43 گذشت ولى جمله إِنَّهُ کٰانَ بِعِبٰادِهِ خَبِیراً بَصِیراً وجه اول را تأیید مى کند [ نظرات / امتیازها ]

قُلْ کَفىٰ بِاللّٰهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ إِنَّهُ کٰانَ بِعِبٰادِهِ خَبِیراً بَصِیراً (شَهِیداً) تمیز است براى فاعل (کَفىٰ ) گویا مشرکین براى اثبات پیمبرى حضرتش گواه مى خواستند آیه در مقام اثبات رسالت رسول صلّى اللّه علیه و آله و سلّم و تهدید کافرین خدا را گواه مى آورد و به رسولش امر مى فرماید که بگو خدا کافى است که گواه من باشد در صدق گفتارم و نیز گواه شما است در انکار و تکذیبتان زیراکه او بعمل بندگان خود بینا و دانا است شاید اشاره به این باشد که اگر من در ادّعاى رسالت خلاف گویم البته خدا مرا به بدترین عقوبت مجازات خواهد نمود [ نظرات / امتیازها ]

قُلْ کَفى‌ بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ إِنَّهُ کانَ بِعِبادِهِ خَبِیراً بَصِیراً «96»
بگو: میان من و شما خدا براى گواهى کافى است، همانا او نسبت به بندگانش آگاه و بیناست.
پیام ها
1- خداوند با بیان گواه بودن و علم خود به برخوردهاى بى‌منطق کفّار، پیامبر را دلدارى مى‌دهد. «قُلْ کَفى‌ بِاللَّهِ»
2- تکیه‌گاه پیامبران خداست، لذا قاطعیّت دارند وعقب‌نشینى ندارند. «کَفى‌ بِاللَّهِ»
3- خداوند با مشرکان اتمام حجّت کرده است، بنابراین به مجادلات باید پایان داد. «کَفى‌ بِاللَّهِ شَهِیداً»
4- ایمان به علم و آگاهى خداوند، سبب دورى از انحراف وبهانه‌جویى است. «کَفى‌ بِاللَّهِ شَهِیداً»
5- شاهد باید عالم، دقیق و بصیر باشد. شَهِیداً ... خَبِیراً بَصِیراً
6- خداوند، هم شاهد آن است که پیامبر به وظیفه‌اش عمل کرده است، هم از لجاجت و سرسختى یا ایمان و تسلیم بندگانش آگاه است. کَفى‌ بِاللَّهِ شَهِیداً ... إِنَّهُ کانَ بِعِبادِهِ خَبِیراً بَصِیراً [ نظرات / امتیازها ]

قُلْ کَفىٰ بِاللّٰهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ إِنَّهُ کٰانَ بِعِبٰادِهِ خَبِیراً بَصِیراً خدا براى محمّد صلّى اللّه علیه و آله گواهى مى دهد که به دست او معجزه ها انجام شده است و تاریخ براى او گواهى مى دهد که چه کارهاى نیکى براى انسانیت انجام داده است و رسالت او گواهى مى دهد که او براى جهانیان رحمت است و به هر جنبه از سیرۀ محمّد صلّى اللّه علیه و آله که بنگریم، حجت کافى است که راستگویى و عظمت او را نشان مى دهد هدایت یافتۀ خدا [ نظرات / امتیازها ]