● معنای اشتعال موی سر
مجمع البیان گفته است: جمله (وَ اشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْباً) از بهترین استعارات است و معنایش این است که سفیدی موی در سر من منتشر شده است آنچنانکه شعاع آتش منتشر می شود و کانّه منظور از شعاع آتش همان زبانه آن است.
[ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج 14، ص: 7 |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : دوران پیری |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● دعای حضرت زکریا (علیه السلام)
(قالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی ...) اگر کلمه (رب) را جلوتر آورد براى استرحام بوده و خواسته است در مقدمه دعا، دریای رحمت خدا را به خروش آورد و بعد دعا کند. و اگر با کلمه (ان) مطلب خود را تاکید کرد براى این است که برساند حاجتش به داشتن فرزند حاجتی است مبرم و حیاتی. و کلمه (وهن) به معناى ضعف و نقصان نیرو است و اگر این ضعف خود را به استخوان هایش اختصاص داد براى این است که آدمی در تمامی حرکت ها و سکون هایش بر آن قرار می گیرد.
و اگر نگفت (استخوان هایم) و یا (استخوانم) برای این است که ضعف را به جنس استخوان نسبت دهد و هم اینکه اجمالی باشد برای تفصیل بعد.
[ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج 14، ص: 7 |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : دعا |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● دعای حضرت زکریا (علیه السلام)
این آیه زمینه چینی می کند برای درخواستی که بعدا از زکریا نقل می نماید که گفت: (فَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا).
[ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج 14، ص: 7 |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : دعا |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● نقش کلمه دعا
کلمه (بدعائک) متعلق به شقی است و (با) آن با سببیت و یا به معنای (فی) است و معنای آیه این می شود: پروردگارا! من همواره به سبب دعای خود قرین سعادت بوده ام و هر وقت تو را می خواندم اجابتم می فرمودی بدون اینکه مرا شقی و محروم سازی. و یا این است: پروردگارا من هیچ وقت در دعای خود از ناحیه تو محروم و خائب نبوده ام، مرا به اجابت کردنت عادت داده ای و هر وقت تو را می خواندم قبول می نمودی. به هر صورت چه معنا آن باشد و چه این، کلمه دعا مصدر مضاف به مفعول است.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : روح المعانی (ج 16، ص 60) با اندکی تفاوت گفته است: کلمه (دعائک) مصدر مضاف به فاعل است و معنایش این است: پروردگارا! من هیچ وقت نسبت به دعوتت که مرا به سوی بندگی و اطاعت می خواند شقی و متمرد نبوده ام، هر وقت مرا دعوت کردی اطاعت کردم و به خلوص عبادتت نمودم. لیکن معنای اول روشن تر است.
تفسیر قمی (ج 2، ص 48) در ذیل آیه (وَ لَمْ أَکُنْ بِدُعائِکَ رَبِّ شَقِیًّا) می گوید یعنی دعای من نزد تو هرگز بی نتیجه نبوده است.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج 14، ص: 7 و 27 |
قالب : قواعد عربی |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● معنای اشتعال موی سر
مجمع البیان گفته است: جمله (وَ اشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْباً) از بهترین استعارات است و معنایش این است که سفیدی موی در سر من منتشر شده است آنچنانکه شعاع آتش منتشر میشود و کانّه منظور از شعاع آتش همان زبانه آن است.
[ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج14، ص: 7 |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : دوران پیری |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● دعای حضرت زکریا (علیه السلام)
(قالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی ...) اگر کلمه (رب) را جلوتر آورد براى استرحام بوده و خواسته است در مقدمه دعا، دریای رحمت خدا را به خروش آورد و بعد دعا کند. و اگر با کلمه (ان) مطلب خود را تاکید کرد براى این است که برساند حاجتش به داشتن فرزند حاجتی است مبرم و حیاتی. و کلمه (وهن) به معناى ضعف و نقصان نیرو است و اگر این ضعف خود را به استخوان هایش اختصاص داد براى این است که آدمی در تمامی حرکت ها و سکون هایش بر آن قرار می گیرد.
و اگر نگفت (استخوان هایم) و یا (استخوانم) برای این است که ضعف را به جنس استخوان نسبت دهد و هم اینکه اجمالی باشد برای تفصیل بعد.
[ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج14، ص: 7 |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : دعا |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● دعای حضرت زکریا (علیه السلام)
این آیه زمینهچینی می کند برای درخواستی که بعدا از زکریا نقل می نماید که گفت: (فَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا).
[ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج14، ص: 7 |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : دعا |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● نقش کلمه دعا
کلمه (بدعائک) متعلق به شقی است و (با) آن با سببیت و یا به معنای (فی) است و معنای آیه این می شود: پروردگارا! من همواره به سبب دعای خود قرین سعادت بوده ام و هر وقت تو را میخواندم اجابتم می فرمودی بدون اینکه مرا شقی و محروم سازی. و یا این است: پروردگارا من هیچ وقت در دعای خود از ناحیه تو محروم و خائب نبوده ام، مرا به اجابت کردنت عادت دادهای و هر وقت تو را می خواندم قبول می نمودی. به هر صورت چه معنا آن باشد و چه این، کلمه دعا مصدر مضاف به مفعول است.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : روح المعانی (ج 16، ص 60) با اندکی تفاوت گفته است: کلمه (دعائک) مصدر مضاف به فاعل است و معنایش این است: پروردگارا! من هیچ وقت نسبت به دعوتت که مرا به سوی بندگی و اطاعت می خواند شقی و متمرد نبودهام، هر وقت مرا دعوت کردی اطاعت کردم و به خلوص عبادتت نمودم. لیکن معنای اول روشنتر است.
تفسیر قمی (ج 2، ص 48) در ذیل آیه (وَ لَمْ أَکُنْ بِدُعائِکَ رَبِّ شَقِیًّا) می گوید یعنی دعای من نزد تو هرگز بی نتیجه نبوده است.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
| منبع : ترجمه المیزان، ج14، ص: 7 و 27 |
قالب : قواعد عربی |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.