قالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ العَظمُ مِنِّی وَ اشتَعَلَ الرَّأسُ شَیباً وَ لَم أَکُن بِدُعائِکَ رَبِّ شَقِیًّا «4»
گفت پروردگار من محققا من سست شده است استخوان از من و روئیده شده است بر سر من پیری موی سفید یعنی بر حسب عادت از قابلیت تولید و تناسل افتادهام لکن از درگاه تو مأیوس نیستم چون قدرت تو بر امور غریبه و امور خلاف عادت تعلّق گرفته قال رب اضافه بیای متکلم است و کسره علامة سقوط یاء است ربی بوده إِنِّی وَهَنَ العَظمُ مِنِّی در آیه شریفه دارد.
وَ مَن نُعَمِّرهُ نُنَکِّسهُ فِی الخَلقِ أَ فَلا یَعقِلُونَ یس 68 تمام قوای انسان کاسته میشود که از آن جمله عظم است که استخوانها سست میشود و موهای بدن سفید میشود موی محاسن موی سر موی عانه و سایر موهای بدنی که معنای وَ اشتَعَلَ الرَّأسُ شَیباً است و ابتداء موهای سر و محاسن سفید میشود.
وَ لَم أَکُن بِدُعائِکَ رَبِّ شَقِیًّا ولی با اینکه پیری و نازا بودن عیالم نیستم در درگاه تو مأیوس و ناامید و بدعاء
در پیشگاه تو محروم، زیرا خداوند وعده داده که اجابت فرماید دعای بندگانش را اگر شرائط آن موجود باشد و موانع از اجابت در بین نباشد وَ قالَ رَبُّکُمُ ادعُونِی أَستَجِب لَکُم إِنَّ الَّذِینَ یَستَکبِرُونَ عَن عِبادَتِی سَیَدخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِینَ مؤمن آیه 62.
و در دعاء کمیل امیر المؤمنین علیه السّلام عرض میکند
(فانّک قضیت علی عبادک بعبادتک و امرتهم بدعائک و ضمنت لهم الاجابة)
امّا شرایط اموریست.
اوّل توجّه و صرف نظر از مخلوقات.
دوّم صلاح بنده باشد در اجابت.
سیّم امری که محالست عقلا یا ممنوع است شرعا تقاضا نکند.
چهارم امید اجابت داشته باشد که در خبر دارد موقعی که دعاء میکنی (ظنّ حاجتک بالباب).
پنجم در مجمع مؤمنین که اگر یک نفر از آنها مستجاب الدعوه باشد بواسطه آن خداوند حوائج همه را برمیآورد.
و امّا موانع اجابت یکی لقمه حرام است که تا چهل روز دعاء مستجاب نمی شود یکی عصیان و طغیانست که در دعاء کمیل میگویی
(اللّهم اغفر لی الذنوب الّتی تحبس الدعاء)
یکی دعائی باشد که بر بنده ضرر و مفسده داشته باشد و غیر اینها و چون دعای حضرت زکریّا جامع جمیع شرایط بود و خالی از جمیع موانع عرض کرد
(و لم اکن بدعائک رب شقیّا).
شقاوت مقابل سعادت است معنای سعادت عاقبت بخیری است و شقاوت بد عاقبتیست و سعادت در دنیا همان امید کامل است باجابت و شقاوت در دعا یأس و ناامیدیست و سعادت بنده مشمول تفضّلات و عنایات الهیّه در دنیا و آخرت بودن است که سعادت نشئتین گویند و شقاوت مورد عقوبات دنیوی و اخروی شدنست
[ نظرات / امتیازها ]