(یابنی اسرائیل اذکروا نعمتی التی انعمت علیکم ):(ای بنی اسرائیل بیادآورید آن نعمتی راکه به شما انعام کردم )و چه بسیار بود نعمتهایی که خدا به آنان افاضه نمود که بالاترین آن همان نعمت اعطای کتاب آسمانی بود ،اما آنها عناد ودشمنی کردند و استکبار ورزیدند،(و انی فضلتکم علی العالمین ):(و همانا من شما را بر مردم معاصرتان برتری دادم )بواسطه آن نعمتها و بواسطه رسالت الهی که بسوی شما نازل شد . [ نظرات / امتیازها ]

ای بنی اسرائیل آن نعمتم را که بر شما ارزانی داشتم و از اینکه شما را را بر جهانیان برتری بخشیدم یاد کنید. [ نظرات / امتیازها ]

مانند این آیه در آیه چهل و اندى گذشت و همین طور تفسیر آن لیکن در علت تکرار آن سه گفتار است:
1- نعمتهاى خداوند چون که ریشه‏ها و پایه‏هاى تمام نعمتها است از این جهت خداوند مکرّراً یادآورى میفرماید بمنظور مبالغه در خواندن آنان به شکر نعمتها تا فرمانبردارى او را پذیرفته و شکر نعمتهاى او را بجاى آورند و بدانند که او از هیچ نعمتى دریغ نفرموده.
2- چون بین دو کلام فاصله زیاد شد از اینرو تکرار یادآورى بمنظور تأکید و ابلاغ در حجّت نیکو است.
3- خداوند چون سخن از تورات را بمیان آورد و در تورات راجع به پیامبرى عیسى و محمّد و مژده آمدن آنها صحبت شده از اینرو یادآورى کرد آنان را نسبت به- نعمتهایى که ارزانى داشته و امتیازهایى که براى آنان قائل شده است همانطور که در سوره «الرّحمن» نعمتهاى خود را شمرده و آیه: «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ» را تکرار نموده است و هر کدام ارتباط بیاد آورى نعمت مخصوصى دارد و مربوط بهمان نعمتى است که این جمله دنبال آن ذکر شده و همین طور وعید و وعده کیفرى که در سوره مرسلات مکرّراً میفرماید و آیه: «فَوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ» را در دنبال کارهایى که تکذیب براهین و مقتضاى ادلّه را بزرگ میکند ذکر میفرماید- که منظور وعده کیفر در برابر هر یک از آن اعمال است- و در حقیقت تکرارى وجود ندارد [ نظرات / امتیازها ]

الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ (121) یا بَنِی إِسْرائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعالَمِینَ

بعد از ذکر احوال کفار اهل کتاب، بیان حال مؤمنان را فرماید:

الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ‌: آن کسانى که عطا فرمودیم ایشان را کتاب آسمانى، یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ‌: تلاوت مى‌کنند آن کتاب را حق تلاوت آن را، یعنى آن طورى که باید و شاید با خضوع و خشوع و صفاى اعتقاد و عمل به آن بدون تحریف و تغییر مانند عبد اللّه بن سلام و ابن صوریا و بحیراى راهب و اسید و کعب از یهود پیروان کتب تورات آسمانى، و ملازمان نجاشى و جعفر بن ابى طالب علیه السلام از نصارى تابعان کتاب انجیل. أُولئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ‌: آن جماعت ایمان آورده‌اند به کتاب آسمانى نه غیر ایشان. وَ مَنْ یَکْفُرْ بِهِ‌:
و هر که کافر شود به کتاب آسمانى به تکذیب یا تحریف یا انکار حلال و حرام و امر و نهى آن، فَأُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ‌: پس آن گروه ایشانند زیانکاران در دنیا و آخرت که سرمایه ایمان و ربح ثواب را از دست داده‌اند.

تنبیه: آیه شریفه عام است نسبت به اهل اسلام که کتاب مجید قرآن به ایشان مرحمت شده، کسانى به قرآن ایمان آورده‌اند که حق تلاوت قرآن را منظور دارند و آنانکه کافر شوند به قرآن، ایشانند زیانکار دنیا و آخرت.
تفسیر برهان- عیاشى از حضرت صادق علیه السلام روایت نمود در این آیه شریفه که فرمود: یرتّلون آیاته و یتفقّهون به و یعملون باحکامه و یرجون وعده و یخافون وعیده و یعتبرون بقصصه و یأتمرون باوامره و ینتهون بنواهیه، ما هو و اللّه حفظ آیاته و درس حروفه و تلاوة سوره و درس اعشاره و اخماسه، حفظوا حروفه و اضاعوا حدوده و انّما هو تدبّر آیاته و العمل باحکامه قال اللّه تعالى‌ کِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَیْکَ مُبارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیاتِهِ‌ «1».
یعنى تلاوت کنند آیات آن را و دانائى یابند به آن و عمل نمایند به احکام آن و امید دارند وعده آن را و بترسند عذاب آن را و عبرت گیرند به قصه‌هاى آن و بجا آورند اوامر آن را و بازایستند از نواهى آن، قسم به خدا نیست تلاوت قرآن حفظ آیات و درس حروف و خواندن سوره‌ها و درس اعشار و اخماس آن که مراعات کنند حروفش را به قرائت و ضایع سازند حدودش را به مخالفت،اینست و جز این نیست تلاوت قرآن تدبر آیات، و عمل به احکام آنست؛ فرمود خداى تعالى کتابى است نازل فرمودیم آن را در حالى که با برکت و میمنت باشد به جهت آنکه تدبر کنند آیات آن را.

یا بَنِی إِسْرائِیلَ‌: اى فرزندان یعقوب: اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ‌: یاد بیاورید نعمتهاى مرا که انعام فرمودم بر شما و اسلاف شما؛ وَ أَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعالَمِینَ‌: و به درستى که من برترى دادم شما و اجداد شما را بر عالمیان زمان خود.

پس اداى شکرگزارى این نعمت عظیم را نمایند و به سپاسدارى منعم حقیقى قیام کنید و فرمانبردارى امر الهى را نمائید که از جمله آن ایمان آوردن شماست به پیغمبر موعود یعنى حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله. [ نظرات / امتیازها ]

یا بَنِی إِسْرائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعالَمِینَ (122)

بیان‌
این دو آیه شریفه آیه چهل و پنجم و چهل و ششم این سوره مبارکه بود که ترجمه و تفسیرش گذشت گفته‌اند نکته تکرار آنستکه در ابتداء و انتهاى قصه بنى اسرائیل ذکر نعمت و قیام بحقوق آن و حذر از تضییع آن و اخافه از روز قیامت و اهوال آن شده است که مبالغه و موقعیت تأثیر حکایت در قلوب زیاد شود و نتیجه مطلوبه بدست آید و معلوم شود که غرض از ذکر قصه آنست. [ نظرات / امتیازها ]