این آیات استبعاد کافران درباره قیامت و شک و تردیدها و در نهایت انکار آنها را بیان مىکند.
کافران گفتند: آیا وقتى ما و پدرانمان خاک شدیم براستى از قبرها بیرون آورده مىشویم؟ به ما و پدرانمان از پیش چنین وعدهاى داده شده، ولى آن جز افسانه پیشینان نیست.
بدینگونه کافران، نخست زنده شدن پس از مرگ را استبعاد مىکنند و از اینکه انسانهایى که در طول تاریخ مردهاند و خاک شدهاند. دوباره زنده شوند و از قبرها بیرون بیایند، اظهار شگفتى مىکنند، آنگاه این مطلب را که همواره در طول تاریخ توسط پیامبران مطرح مىشد، یک افسانه تدریجى مىشمارند.
قرآن کریم بارها شگفتى کافران درباره قیامت و به دنبال آن انکار آنها را نقل کرده است که صرف استبعاد است و هیچ دلیلى بر انکار آن ندارند و در برخى از آیات هم به آنها پاسخ داده و بیشتر بر روى عمومیت قدرت خداوند و توانایى او بر انجام هر کارى تکیه کرده است به این صورت که وقتى خداوند بر هر چیزى تواناست، این کار را هم مىتواند انجام بدهد و نمونه هایى از رستاخیز در طبیعت مانند زنده شدن زمین در فصل بهار را ذکر کرده است.
این مطلب که آنها گفتهاند: این وعدهاى است که از پیش به ما و پدرانمان داده شده و چیزى جز افسانه پیشنیان نیست، با یک جابهجایى در الفاظ در سوره مؤمنون هم آمده است
[ نظرات / امتیازها ]