● نيره تقي زاده فايند -
تفسیر راهنما
- عموم مردم، دنیا را بر آخرت ترجیح مى دهند.
بل تؤثرون الحیوة الدنیا
«ایثار» به معناى تفضیل و برترى دادن است (مصباح) و خطاب «تؤثرون»، ناظر به طبیعت دنیاگرایانه اى است که در غالب انسان ها وجود دارد.
2 - مردم با گزینش دنیا به جاى آخرت، خود را از تزکیه، یاد خدا و اداى نماز دور نگه داشته، از رستگارى محروم مى سازند.
قد أفلح ... بل تؤثرون الحیوة الدنیا
3 - برتر دیدن زندگانى دنیا از آخرت، دیدگاهى ناروا و مایه شقاوت و روى گردانى از تذکّرات قرآن و گرفتارى به آتش دوزخ است.
و یتجنّبها الأشقى . الذى یصلى النار ... بل تؤثرون الحیوة الدنیا
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر هدایت
[16] چه چیز مانع آن است که آدمی پیوسته نام خدا را بر زبان آورد و به او نماز گزارد و دعا کند! آیا خدا نزدیکترین چیز به او نیست! آیا بخشندهترین بخشندگان نیست! آیا او را به خود نخوانده و به رسیدن به نعیم خویش ترغیبش نکرده است! چرا، ولی دوستی دنیا سر هر گناه است، و دنیا با همه آرایش و شهوات و فریبها و آرزوهایش برای او حاضر است، در صورتی که آخرت از او پنهاناست، و چون علم وی نسبت به آن کامل شد، آن را از یاد برد به قرین او یعنی دنیا روی آورد.
«بَل تُؤثِرُونَ الحَیاةَ الدُّنیا- بلکه زندگی اینکه دنیا را بر میگزینید.»
پس اینکه طبیعت همه فرزندان آدم است، جز آن کسان که آنها را خدا نگاه داشته، و نفس خویش را از جاذبه دنیا برکندهاند و به پرواز در آسمان معرفت پرداختهاند ... و قرآن اینکه حقیقت را به یاد ما آورد تا بدانیم که جای خطر در کار ما کجا است و چگونه ممکن است از آن بپرهیزیم.
در حدیثی جامع و مأثور از امام سجاد- علیه السلام- آمده است که چون از او پرسیدند برترین اعمال در نزد خدا کدام است! گفت:
«پس از شناختن خدای عز و جل و شناختن رسول اللّه- صلی اللّه علیه و آله- هیچ عملی برتر از داشتن بغض و دشمنی با دنیا نیست، که اینکه را شاخههایی است و گناهان را شاخههایی، پس اولین چیزی که با آن نافرمانی خدا صورت گرفت، کبر و خودبزرگبینی معصیت ابلیس بود که از سجده کردن امتناع کرد و تکبر کرد و از کافران شد، و پس از آن حرص است که معصیت آدم و حوا- علیهما السلام- بود که چون خدا به ایشان گفت: «از هر چه میخواهید بخورید و به اینکه درخت نزدیک نشوید که از ستمکاران خواهید شد» به گرفتن چیزی پرداختند که به آن نیازی نداشتند، و اینکه به فرزندان ایشان تا روز قیامت انتقال یافت، چه، بیشتر آنچه فرزند آدم طلب میکند چیزی است که به آن نیاز ندارد.
سپس حسد است که معصیت پسر آدم (قابیل) بود و بر برادرش رشک برد و او را کشت، و از اینکه دوستی زنان و دوستی دنیا و دوستی ریاست و دوستی آسایش و دوستی سخن و دوستی برتری و ثروت نتیجه شد که روی هم هفت خصلت است و همه آنها برخاسته از دوستی دنیا است، و به همین جهت پیامبران و دانشمندان پس از معرفت پیدا کردن به اینکه امر گفتند: دوستی دنیا سر هر خطا و گناه است، و دنیا دو دنیا است: یکی دنیای بسنده و کافی، و دیگری دنیای لعنت شده و آرزویی که بهآن نمیتوان رسید، و امیدی که دسترسی به آن ممکن نیست».«23»
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» مجمع البیان
در شانزدهمین آیه مورد بحث روى سخن را به کفرگرایان و حق ناپذیران نموده و در بیان راز انحراف از شاهراه رستگارى و نجات مى فرماید:
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا
امّا شما اصلاح ناپذیران در اندیشه سعادت و رستگارى واقعى نیستید، بلکه تنها در اندیشه زندگى دنیا هستید و آن را آباد مى سازید و آن را بر زندگى جاودانه آخرت برگزیده اید.
از دیدگاه پاره اى روى سخن در آیه جهان شمول و همگانى است و از توحیدگرا و کفرگرا انتقاد مى شود که شما در اندیشه دنیا و لذت هاى آن هستید و در مورد آخرت نمى اندیشید.
«ابن مسعود» مى گوید: دنیا و لذت ها و خوردنى ها و نوشیدنى ها و زیبایى هاى آن در برابر دیدگان ماست، امّا سراى آخرت و نعمت هاى وصف ناپذیر آن تنها براى ما وصف شده و در برابر دیدگان ما نیست، به همین جهت ما دنیاى نقد را گرفته و نعمت هاى آخرت و آینده را، گرچه ماندگار و شکوهبار است رها ساخته ایم.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● داريوش بيضايي -
تفسیر هفت جلدی جامع قرآن بقلم و جمع آوری مرحوم علامه حاج سید ابراهیم بروجردی
قوله تعـــالی: {بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةُ خَیْرٌ وَ أَبْقی إِنَّ هذا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولی صُحُفِ إِبْراهیمَ وَ مُوسی}
در کافی ذیل ایه فوق از مفضل بن عمر روایت کرده که از حضرت صادق ع معنای آیه {بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا} را پرسش نمودم فرمود: مقصود از حیات دنیا ولایت آنحضرت در تمام صحف پیغمبران نوشته شده است و خـــــداوند هیچ پیغمبری را مبعوث ننمود مگر آنکه از آنها عهد و پیمان گرفت به نبوت محمد ﷺ و ولایت عـــلی ع و اوصیاء و فرزندان آنحضرت.
و از اصبغ بن نباته روایت کرده که از امیرالمؤمنین ع تفسیر آیات فوق را سؤال نمودم فرمود: دو هزار سال پیش از آفرینش آسمان و زمین, بر قائمه عرش نوشته شده {لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ و ان علیا وصی محمّد ﷺ فاشهدوابهما} و فرمود: خـــــداوند تا روز قیامت میداند آنچه را مردم در دل خود پنهان میدارند و از جمله چیزهائیکه در صحف ابراهیم نوشته شده است این است که باید شخص عاقل زبان خود را نگاه بدارد و روزکار خود را بشناسد و بکار خود مشغول باشد.
اباذر غفاری گفت از رسول اکرم ﷺ سؤال نمودم پیغمبران مرسل چند نفر بودند؟ فرمود سیصد و شصت نفر و الباقی غیر مرسل بودند, عرض کردم آیا آدم پیغمبر بود؟ فرمود: بلی, خـــــداوند او را بخودی خود آفرید و با او سخن گفت, پس از آن فرمود ای اباذر چهار پیغمبر عرب بودند هود و صالح و شعیب و من که پیغمبر شما هستم, گفتم خــــداوند چند کتاب فرستاد؟ فرمود یکصد و چهار کتاب که ده کتاب به آدم فرستاد و پنجاه کتاب به شیث و سی کتاب به ادریس که او اول پیغمبری بود که به قلم چیز نوشت و ده کتاب به ابراهیم عطا فرمود و تورات را بموسی و انجیل را به عیسی و زبور را به داوود عطا نمود و فرقان را بمن کرامت فرمود و تمام کتب را در ماه رمضان نازل نمود.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.