یکى از سنّت‏ها و برنامه‏هاى قطعى خداوند، آزمایش مردم است؛ البتّه نه براى شناختن، بلکه براى ظهور خصلت‏ها و بروز تلاش‏ها تا بر اساس آن اجر و پاداش دهد.
آزمایش‏هاى الهى گوناگون است، گاهى با رفاه و ثروت انسان را آزمایش مى‏کند و گاهى با تنگدستى و مشکلات. ولى انسان عجول که از آزمایش الهى و اهداف آن غافل است، دست به قضاوت‏ها و تحلیل‏ها و تفسیرهاى غلط زده و از خداوند گلایه مى‏کند. [ نظرات / امتیازها ]

آزمایشهاى الهى، جلوه‏اى از در کمین بودن پروردگار نسبت به انسان است. {انّ ربّک لبالمرصاد فامّا الانسان اذا ما ابتلاه...} [ نظرات / امتیازها ]

آزمایش، وسیله تربیت و رشد انسان است. {الانسان ابتلاه ربّه} [ نظرات / امتیازها ]

دریافت‏هاى انسان بر اساس لطف اوست نه استحقاق ما. پس گرفتار غرور و عجب نشده و از آزمایش غفلت نکنید. {اکرمه و نعّمه} [ نظرات / امتیازها ]

نه فقر نشانه اهانت است و نه دارایى نشانه کرامت؛ بلکه هر دو وسیله آزمایش است. {ابتلاه... فاکرمه، ابتلاه فقدر علیه رزقه} [ نظرات / امتیازها ]

تکریم خداوند از شما، باید سبب تکریم شما از یتیمان باشد. {اکرمه... لا تکرمون} [ نظرات / امتیازها ]

فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ# وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهانَنِ# کَلاَّ بَلْ لا تُکْرِمُونَ الْیَتیمَ# وَ لا تَحَاضُّونَ عَلی‏ طَعامِ الْمِسْکینِ# وَ تَأْکُلُونَ التُّراثَ أَکْلاً لَمًّا
در این آیات احوال بشر را بیان میکند و می‌فرماید: اما انسان چون خدایتعالی او را به نعمتی آزمایش و امتحان کند و تندرست گرداند و مال ثروت و انواع نعمتهای دیگر باو عطا کند در آن حال به آن ناز و نعمت مغرور شود و گوید خدا مرا عزیز و گرامی داشته است و گمان کند که این حق و نعمت بر خدا واجب بوده که باو عطا فرموده و چون او را به فقر و بیماری امتحان کند مغموم شود و گوید خدا مرا خوار گردانید پس انسان نه شکر نعمت کند و نه در محنت و ابتلا بردبار و صابر است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]